بریده‌هایی از کتاب اسرار زیارت

اهل دلی از صاحب نفسی نقل می‌کرد: در مکاشفه‌ای دیدم طلبه‌ها در قم خدمت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها می‌روند و از ایشان طلب علم می‌کنند. بی‌بی هم به طلبه‌ها عنایت دارند و از جهات علمی به آن‌ها مدد می‌رسانند. مشهد خدمت امام رضا علیه‌السّلام مشرف شدم. در عالم مکاشفه به حضرت عرض کردم: آقا! این قدر از شما تقاضای علم می‌کنند. چرا خواهرتان در قم علم بسیار عطا می‌کنند ولی در شهر شما که برادر ایشان هستید، آن جوری که حوزهٔ قم پربار است، رونق علمی وجود ندارد؟ حضرت در جواب فرمودند: از خواهرم تقاضا می‌کنند و ایشان عطا می‌کند. این جا کسی از ما تقاضا نمی‌کند؛ ما هم به کسی چیزی عطا نمی‌کنیم! گر گدا کاهل بود تقصیر صاحب خانه چیست؟

«فَبِکمْ یجْبَرُ الْمَهِیضُ وَ یشْفَی الْمَرِیضُ وَ مَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِیض»؛ یعنی: «به‌واسطه شما استخوان شکسته جوش می‌خورد و مریض شفا داده می‌شود و فرزندان در رحِم مادران رشد می‌کنند.» «بِکمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکمْ یخْتِمُ وَ بِکمْ ینَزِّلُ الْغَیثَ وَ بِکمْ یمْسِک السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِه»‌؛ یعنی: «به‌واسطه شما خداوند آغاز نمود و با شما ختم می‌نماید و پایان می‌دهد و به‌واسطهٔ شما باران را فرومی‌آورد و آسمان را از افتادن بر زمین نگه می‌دارد مگر آنچه خداوند اذن دهد.»

کیست که امام علیه‌السّلام را بتواند بشناسد یا انتخاب امام برای او ممکن باشد؟ هیهات! در اینجا خردها گم‌گشته، خویشتن‌داری‌ها بیراهه رفته و عقل‌ها سرگردان و دیده‌ها بی‌نور و بزرگان کوچک شده و حکیمان متحیر و خردمندان کوتاه‌فکر و خطیبان درمانده

امام علیه‌السّلام ابری است بارنده، بارانی است شتابنده، خورشیدی است فروزنده، سقفی است سایه‌دهنده، زمینی است گسترده، چشمه‌ای است جوشنده و برکه و گلستان است.

امام علیه‌السّلام، آب گوارای زمان تشنگی و رهبر به سوی هدایت و نجات بخش از هلاکت است، امام آتش روشن روی تپه (رهنمای گم گشتگان) است. او وسیلهٔ گرمی سرمازدگان و رهنما در هلاکت‌گاه‌هاست و هرکه از او جدا شود هلاک گردد.