بریده‌هایی از کتاب قدرت خویشتن داری

وقتی کسی به شما می‌گوید «فقط چند دقیقه از وقتتان را می‌گیرم» فقط وقت شما را به تاراج نمی‌برد؛ او از مغز شما و درنتیجه از جیب شما بهره می‌برد. ازطرفی، باید به‌خاطرش از خانواده‌تان و افرادی که به آن‌ها خدمت می‌کنید نیز بزنید. چنین فردی در حال غارت کردن آینده‌تان است. وقتی به کارهای بی‌اهمیت می‌پردازید یا در یک زمان چند کار انجام می‌دهید نیز همین امر صادق است، با این تفاوت که این بار خودتان دزد هستید. کسی شما را به انجام کنفرانس تلفنی مجبور نمی‌کند. کسی شما را به شرکت در فلان رویداد یا پذیرش فلان جایزه مجبور نمی‌کند. هیچ قانونی وجود ندارد که شما را ملزم کند تا به هر ایمیل یا هر تماسی پاسخ بدهید یا درمورد هر پستی در شبکه‌های اجتماعی نظر دهید.

در همهٔ زمینه‌ها، راز موفقیت، در تمرکز طولانی‌مدت و بدون وقفه است، اما چه تعداد از افراد، روزها یا زندگی‌شان را در راستای فراهم ساختن چنین تمرکزی سازماندهی می‌کنند؟ و بااین‌حال، متعجب هستند که چرا آشفته، بیهوده و درمانده‌اند و همواره درجا می‌زنند. منطقی انکارناپذیر در اینجا وجود دارد: «بله» گفتن به یک چیز، به‌معنای «نه» گفتن به چیزی دیگر است. هیچ‌کس نمی‌تواند هم‌زمان در دو جا باشد یا تمام تمرکز خود را بر بیش از یک چیز معطوف کند، اما آگاهی از این واقعیت می‌تواند برایتان مفید باشد. اینکه هر «نه» می‌تواند یک «بله» برای انجام آنچه واقعاً مهم است باشد، رد کردن یک فرصت به معنای به دست آوردن و پرورش فرصتی دیگر است. این همان کلید موفقیت شغلی و شادکامی شخصی است.

کسانی که از تغییر می‌ترسند، ماندگار نخواهند شد. کسانی که از بازخورد می‌ترسند یا نگران‌اند که مرتکب اشتباه شوند نیز نمی‌توانند تغییر کنند.

روبین کارتر، مشت‌زن حرفه‌ای، توانست نوزده سال زندان غیرقانونی را تاب بیاورد. چطور امکان دارد؟ ثروتش دلیل گذر از آن سال‌های سخت نبود. برعکس، او عامدانه خودش را از ابتدایی‌ترین امکانات زندان محروم کرد. نه بالش، نه رادیو، نه فرش، نه تلویزیون، نه رابطه! دلیلش چه بود؟ برای اینکه کسی نتواند با گرفتن این چیزها او را آزار دهد. برای اینکه مأموران و نگهبانان نتوانند به او فشاری بیاورند. کافی است کمی با خودمان سخت‌گیر باشیم تا اجازه ندهیم دیگران به‌راحتی برایمان شرایطی سخت ایجاد کنند و ما را تحت فشار بگذارند و بر ما چیره شوند. فردی که کمتر از حد امکانات و توان مالی خود زندگی می‌کند، در مقایسه با فردی که این‌طور نیست، دارای اختیار و قدرت عمل بیشتری است.

احترام گذاشتن به الهه‌های هنر؟ تمرکز کردن روی کار اصلی خود؟ نادیده گرفتن هرچیز دیگر،‌ پیروی از الهامات و تمرکز ذهنی بر مشکلی که به‌ظاهر حل‌نشدنی به نظر می‌رسد؟ این همان چالش ذهنی است که ما باید در آن قوی شویم و توانایی انجام آن را در خودمان پرورش دهیم. متعهد شدن به‌طور واقعی و کامل؛ اینکه کاملاً روی کارتان تعهد داشته و بر آن تمرکز کنید. زیرا این توانایی بسیار نادر است. در دنیای سرشار از حواس‌پرتی، توانایی تمرکز قدرتی ماورایی است.

تا وقتی به درخواست‌های دیگران «نه» نگویید، نمی‌توانید به سرنوشت خودتان «بله» بگویید. تا وقتی با انضباط فردی، هدفتان را به گزینهٔ اصلی تبدیل نکنید، نمی‌توانید به آن دست یابید.

«تعداد افرادی که حاضرند وقت شما را بی‌دلیل تلف کنند، تقریباً بی‌شمارند.»

پول خوشبختی نمی‌خرد، اما می‌تواند مانع از ناامیدی شود.

وقتی می‌گویید فردا به‌طور جدی به فلان موضوع فکر می‌کنم یا بعداً روی آن تمرکز خواهم کرد، آنچه واقعاً می‌گویید این است: «امروز خام و سطحی رفتار می‌کنم و دیگران این قدرت را خواهند داشت که مرا آشفته و ناراحت کنند». اگر آن موضوع ارزش تمرکز کردن دارد، همین امروز به آن بیندیش. اکنون ارزش تمرکز کردن دارد.

آیا دلیلش تواضع و فروتنی است یا وسواس در درست انجام دادن کارهای کوچک؟ هیچ‌کدام، این‌قبیل رفتارها عذر و بهانه‌های اطمینان‌بخشی هستند که ما اغلب برای خودشیفتگی و وسواس درونمان می‌آوریم. ما بر این باوریم که دیگران بسیار به کار ما اهمیت می‌دهند و همین می‌شود که در به پایان رساندن کار ناتوان می‌مانیم. به خودمان می‌گوییم که این ویژگی همان انضباط درونی من است، اما درواقع این ویژگی حساسیت به نظرات دیگران است.

«شما می‌توانید از همین‌حالا خوب باشید، اما درعوض فردا را انتخاب کرده‌اید.»

«کسی که ساعت درست زیستن را به تعویق می‌اندازد، مانند روستانشینی است که منتظر است رودخانه، قبل از عبور از روی آن، به پایان برسد.»

وجه اشتراک تمامی افراد نادان این است که آن‌ها همواره در حال آماده شدن برای زندگی هستند. آن‌ها به خودشان می‌گویند که ابتدا باید فلان کار را انجام دهند، هنوز زمان انجام آن کار فرانرسیده است، بعداً به آن کار خواهند پرداخت. اما آن‌ها هرگز آن کار را انجام نخواهند داد. ما باید از هوش و انضباط بیشتری برخوردار باشیم.

اگر پول آزادی یا نفوذ را فراهم کند، عالی است، اما اگر به اعتیاد یا اختلال ختم شود یا بدتر از آن، منجر به انحراف از اهداف اصلی شود، دیگر عالی نیست. پول نیز مانند هر ابزار قدرتمندی خطرات خاص خودش را دارد و باید آگاهانه از آن استفاده کرد. شاید بتوان گفت، پول برای افرادی که نفس ضعیفی دارند مناسب نیست.