بریده‌هایی از کتاب ایچی گو ایچی ئه

مبادا از این فرض دور شوید که «شما افکارتان نیستید».

اصولاً وقتی به داشته‌ها عادت کنیم، علاقه خود را به آنها از دست می‌دهیم. رواقیون بطور شهودی خطرات آنچه روانشناسی مدرن «تردمیل خوشی و لذت» می‌نامد را درک کرده بودند. با این مکانیزم هر بار که شور و شوق ما فروکش کند، باز هم احساس نارضایتی می‌کنیم، چون به‌طور خودکار فقط آنچه یک گام جلوتر از ما قرار دارد را می‌خواهیم.

پس از دستیابی به آنچه می‌خواهیم، فقط یک دوره کوتاه از رضایت را تجربه کرده و دوباره به «سطح پایه شادی» بازمی‌گردیم. این وضعیت را در افرادی مشاهده می‌کنید که بطور مکرر شریک زندگی خود را تغییر می‌دهند. به محض اینکه تازگی روابط از بین برود، آنها به نامزد جدیدشان عادت می‌کنند، اما برای ترشح آدرنالین در بدن به دوستی با فرد جدید و متفاوت نیاز دارند.

خوشبختی یعنی‌آنچه در خارج از خودمان وجود دارد را نخواهیم، و هر آنچه زندگی تازمانیکه ادامه دارد به ما پیشکش می‌کند را قدر بدانیم.

«دم را غنیمت شمار!» یعنی پذیرش همه رویدادها حتی اگر ناخوشایند باشند یا به دلیل خاص روی داده باشند. اما اختصاص دادن معنای مثبت به همه رویدادها بستگی به خودمان دارد، ما هستیم که باید با نگرش خاص خودمان درمورد آنچه سرنوشت لحظه به لحظه به دستمان می‌دهد، تصمیم‌گیری کنیم.

ایچی‌گو ایچی‌ئه یعنی زمام امور را به آنچه تجربه می‌کنیم بسپاریم، بدون اینکه انتظاری از خودمان داشته باشیم. آنچه روی می‌دهد برای ما بهترین است. چون در حال حاضر آن را تجربه می‌کنیم.

«مردم، آنچه را که گفتید فراموش می‌کنند، مردم کارهایتان را فراموش می‌کنند، اما هرگز احساسی که در آنها ایجاد کردید را فراموش نخواهند کرد.»

هر شاگرد قبل از شروع مطالعه متون مقدس و ترنم مداوم سوتراها، باید نامه‌های عاشقانه که برف، باد و باران با خود می‌آورند، بخواند. ایکیو، استاد ذن