بریده‌هایی از کتاب تل آویو سقوط کرد

از مغازهٔ یاسر گل رز خرید و در پاکتی قهوه‌ای گذاشت و روی آن نوشت: «این مال توئه! من پیام‌های موبایلی و گل‌های بی‌روح توی چت رو دوست ندارم و ازشون خسته‌م.»

یاسر محو چشم‌هایش شده بود و اصلاً نمی‌فهمید ساره چه می‌خواند. در چشم‌هایش مسجدالاقصی را می‌دید؛ چشمانی عسلی مانند قبهٔ صخره در مسجد مقدس. دلش باب رحمت بود و آهنگ صدایش طنین بال‌زدن کبوتران در صحن مسجد؛ همان جا که زمین بوی بهشت می‌داد.