بریده‌هایی از کتاب ۵ زبان عشق

دانشجویی که عاشق می‌شود نمراتش افت می‌کند. حین عاشقی مطالعه کردن آسان نیست. فرض کنید فردا درمورد جنگ سال ۱۸۱۲ امتحان دارید، وقتی عاشق باشیم، جنگ سال ۱۸۱۲ چه اهمیتی دارد؟ شما عاشق هستید و هر چیز دیگری بی‌اهمیت است.

می‌تونیم چیزی رو از همدیگه درخواست کنیم، اما نمی‌تونم طلب کنیم. درخواست کردن به عشق جهت میده اما طلبکار بودن جریان عشق رو متوقف می‌کنه».

خیلی از ما گوش دادن را به خوبی بلد نیستیم. بیشتر بلدیم فکر کنیم و حرف بزنیم. یاد گرفتن «گوش دادن» ممکن است به اندازه یاد گرفتن یک زبان خارجی سخت باشد، اما اگر می‌خواهیم عشقمان را نشان دهیم، باید آن را یاد بگیریم.

انزوا برای روح انسان مخرب است. به همین علت است که سلول انفرادی در زندان بی‌رحمانه‌ترین تنبیه محسوب می‌شود. در قلب موجودیت انسان میل به صمیمی شدن با شخصی دیگر و مورد عشق او قرار گرفتن وجود دارد.

ما یک حقیقت اساسی را نادیده گرفته‌ایم: مردم به زبان‌های عشق متفاوتی صحبت می‌کنند.

به دنیای واقعی ازدواج و زندگی مشترک خوش آمدید، جایی که همیشه داخل سینک مو هست و لک‌های رنگی روی آینه مشاهده می‌شوند. جایی که جملات از «امشب شام کجا بریم؟» به «چرا شیر نخریدی؟» تبدیل می‌شوند. اینجا دنیایی است که بچه‌ها، خویشاوندان جدید، شغل و قبض آب و برق نیازمند توجه هستند، دنیایی که در آن، زندگی روزمره و رنجش‌ها می‌توانند به آرامی عشق را کنار بزنند. در این دنیا، یک نگاه یا حرف باعث رنجیدن شود. دو نفر که شدیدا عاشق هم هستند ممکن است دشمن هم شوند و محل زندگی‌شان به میدان جنگ تبدیل شود.

وقتی همسرتان با شما حرف می‌زند، با او تماس چشمی برقرار کنید. نگاه کردن به چشمان او باعث می‌شود ذهن شما درگیر موضوع دیگری نشود و نشان می‌دهد که تمام توجه‌تان به او است.

برای بعضی افراد ارزش هدیه بخاطر ارزش مالی آن نیست، بلکه به این خاطر ارزشمند است که نشان از عشق دارد.

اگر حضور فیزیکی همسرتان برای شما مهم است، از شما عاجزانه درخواست می‌کنم این مورد را زبانی به او بگویید. انتظار نداشته باشید ذهن شما را بخواند. از سوی دیگر، وقتی همسرتان از شما می‌خواهد که کنارش بمانید، خواسته‌ی او را جدی بگیرید و کنارش بمانید.

هدیه دادن برای ابراز عشق ضروری است. هدیه‌ها نشانه‌های قابل دیدن عشق هستند. در جشن‌های ازدواج عروس و داماد به هم حلقه می‌دهند.

به مادر همسر خود بگویید که همسر شما چقدر عالی است. وقتی مادرش به او بگوید که شما چه چیزی گفته‌اید، تاثیر کلام شما بیشتر می‌شود و امتیاز و اعتبار بیشتری کسب می‌کنید. همچنین نزد دیگران همسر خود را، وقتی در آن جمع حضور ندارد، تایید کنید. وقتی افتخاری کسب می‌کنید، حتما از نقش داشتن همسر خود در کسب آن موفقیت حرف بزنید. همچنین می‌توانید حرف‌های خود را برای او بنویسید، مزیت این کار این است که متن نوشته شده، بارها و بارها خوانده می‌شود.

اساسی‌ترین نیاز ما عاشق شدن نیست، بلکه صادقانه مورد عشق فرد دیگری قرار گرفتن است. عشقی که بر پایه منطق و انتخاب است نه غریزه.

اغلب ما از آنچه فکر می‌کنیم توانمندتریم. چیزی که مانع پیشرفت‌مان می‌شود نبود شجاعت است.

«من عاشقتم. دوسِت دارم. برام مهمی و می‌بخشمت. حتی اگه هنوزم درد و رنج باقی مونده باشه، نمی‌ذارم این موضوع باعث فاصله گرفتن ما از هم بشه. امیدوارم از این اشتباه درس بگیریم. اینکه اشتباه کردی به معنی ناتوانی تو نیست. همسر منی و از اینجا به بعد با هم ادامه خواهیم داد».

در واقع عشق یعنی چیزی رو به تصمیم خودت به طرف مقابل بدی یا به خواست خودت کاری براش انجام بدی. عشق رو نمیشه طلب کرد. می‌تونیم چیزی رو از همدیگه درخواست کنیم، اما نمی‌تونم طلب کنیم. درخواست کردن به عشق جهت میده اما طلبکار بودن جریان عشق رو متوقف می‌کنه».

آنها دارای تفاهم کافی برای داشتن حداقل اختلاف در زندگی بودند.

صادقانه ابراز عشق کردن کافی نیست. اگر می‌خواهیم به روشی موثر عشق بورزیم، باید زبان اصلی عشق همسرمان را یاد بگیریم.

مهم‌ترین کاری که در زمان بحران باید برای همسر خود انجام دهید، عشق ورزیدن به او است. اگر زبان اصلی عشق او تماس بدنی است، هیچ چیزی مهم‌تر از این نیست که وقتی گریه می‌کند او را در آغوش بکشید. ممکن است حرف‌های شما در آن زمان تاثیر زیادی نداشته باشند، اما تماس بدنی نشان می‌دهد که شما به او اهمیت می‌دهید. بحران‌ها فرصت‌هایی هستند برای ابراز عشق. وقتی او را با مهربانی لمس کنید، این کار شما مدت‌ها بعد از اتمام آن بحران در ذهنش خواهد ماند. اما اگر او را در آغوش نکشید ممکن است هیچ وقت این کار شما را فراموش نکند.

وقتی از همسر خود دور هستید، یک روش اختصاص وقت باکیفیت این است که او را در اتفاقاتی که برایتان می‌افتد شریک کنید. مثلا فرستادن عکسی از چیز جالبی که در مسیرتان به محل کار دیده‌اید یا اتفاق خنده داری که در جلسه کاریتان پیش آمده بود. زنی می‌گفت: «شوهرم عکسی از دختر و سگمون وقتی برای گردش به بیرون رفته بودند فرستاد. من سر کارم بودم و با دیدن عکس حس کردم منم با اونام».

عشق یک تصمیم است و هر یک از زوجین می‌تواند عاشقی را همین امروز آغاز کنند.

روانشناسی به نام ویلیام جیمز گفته است که احتمالا عمیق‌ترین نیاز انسان، نیاز به قدردانی است.

مردم به زبان‌های عشق متفاوتی صحبت می‌کنند.

«خانه، ماشین، ویلا یا هر چیز دیگری چه ارزشی دارد وقتی زنت عاشقت نباشد؟» می‌دانید منظورش چه بود؟ این بود که بیشتر از هر چیزی می‌خواهم که زنم عاشقم باشد. چیزهای مادی نمی‌توانند جایگزین عشق احساسی انسان باشند.

اساسی‌ترین نیاز ما عاشق شدن نیست، بلکه صادقانه مورد عشق فرد دیگری قرار گرفتن است. عشقی که بر پایه منطق و انتخاب است نه غریزه. من نیاز دارم مورد عشق فردی قرار بگیرم که خودش انتخاب کرده است که عاشق من باشد، فردی که درون من چیزی می‌بیند که بخاطر آن عاشقم باشد.

وقتی همسر شما عصبانی و ناراحت است و کلمات تندی به زبان می‌آورد، نباید به همان شکل با او مقابله کنید، بلکه با لحنی نرم صحبت کنید، اینگونه عشق خود را نیز ابراز می‌کنید

روانشناسان به این نتیجه رسیده‌اند که نیاز به عشق اولین نیاز احساسی انسان است. ما برای عشق کوه‌ها را در می‌نوردیم، از دریاها عبور می‌کنیم، بیابان‌ها را زیر پا می‌گذاریم و سختی‌های بی‌شماری را تحمل می‌کنیم. بدون عشق نمی‌توان کوه‌ها را درنوردید، از دریاها عبور کرد، بیابان‌ها را زیر پا گذاشت و سختی‌ها را تحمل کرد. اگر بپذیریم که کلمه «عشق» در جامعه‌ی انسانی نفوذ کرده است، هم در گذشته و هم در حال، باید این را نیز بپذیریم که این کلمه، گیج‌کننده‌ترین کلمه نیز هست

هدیه خودش نشانه‌ای است از اینکه هدیه دهنده به یاد ما بوده است. ارزش مادی آن مهم نیست، مهم این است که به او فکر می‌کرده‌اید. فکری که نه فقط در ذهن شما بوده، بلکه تبدیل به یک هدیه شده است و با دادن آن عشق و علاقه‌ی خود را ابراز کرده‌اید.

بی توجهی به زبان عشق همسر مثل بی توجهی به نیازهای یک باغ است. اگر به آن آب و کود ندهیم، دچار مرگ تدریجی می‌شود.

اگر حضور فیزیکی همسرتان برای شما مهم است، از شما عاجزانه درخواست می‌کنم این مورد را زبانی به او بگویید. انتظار نداشته باشید ذهن شما را بخواند.

اولین باری که به خانه‌ی فرد رفتم به من گفت: «آقای گری نوشیدنی می‌خوای؟» و من مشتاقانه پذیرفتم. او به برادر کوچکترش گفت برای من کمی آبمیوه بیاورد. برادرش از یک درخت نارگیل بالا رفت و با یک نارگیل کال برگشت. سپس آن نارگیل را سوراخ کرد و به من داد و گفت: «آبمیوه برای شما». آن نارگیل نرسیده بود، اما تمامش را خوردم چون می‌دانستم که هدیه‌ای از روی علاقه است. من برای او مثل یک دوست بودم.