بریده‌هایی از کتاب پابرهنه در وادی مقدس : زندگینامه و خاطرات شهید سیدحمید میرافضلی

بین‌الطلوعین فاصله‌ی زمانی از اذان صبح تا طلوع آفتاب است. حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشد. در روایات از این زمان به ساعتی از ساعات بهشت یاد شده و آثار و برکاتی برای آن بیان شده. انسان به این نتیجه می‌رسد که اگر می‌خواهد خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت را داشته باشد و از بدبختی‌ها رهایی یابد، باید در این ساعات بهشتی بیدار بماند.

شنیده‌ام که خدا هر کسی را دوست داشته باشد، بهترین چیزش را می‌گیرد و چه چیزی بهتر از چشم‌های آن‌ها!؟

حمید موقعی که بچه بود عالمی برای خودش داشت؛ اگر چیزی را می‌خواست، آن‌قدر تلاش و پافشاری می‌کرد تا به خواسته‌اش برسد. پرهمت بود. اگر تصمیمی می‌گرفت حتماً آن را عملی می‌کرد.

یک روز دیدم که سید حمید با یک ماشین پر از یخچال و وسایل خانگی و برقی آمد خانه! همه را خالی کرد در وسط حیاط. خوشحال شدم. گفتم بالاخره حمید به فکر ازدواج و تشکیل خانواده افتاده. داشت دیر می‌شد. حالا دیگر ۲۵ سالش شده بود. آمدم جلو و به او تبریک گفتم و خوشحالی خودم را بیان کردم. تعجب کرد و گفت: نه بابا، این‌ها را برای خانواده‌هایی گرفته‌ام که پدر یا همسرشان در جبهه هستند و به این وسایل نیاز دارند.

من معتقدم تا خدا مرا نخواهد من روی زمین هستم و با هیچ گلوله‌ای شهید نمی‌شوم

بین‌الطلوعین فاصله‌ی زمانی از اذان صبح تا طلوع آفتاب است. حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشد. در روایات از این زمان به ساعتی از ساعات بهشت یاد شده و آثار و برکاتی برای آن بیان شده. انسان به این نتیجه می‌رسد که اگر می‌خواهد خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت را داشته باشد و از بدبختی‌ها رهایی یابد، باید در این ساعات بهشتی بیدار بماند. حتی گفته شده که فرشتگان در این ساعات در حال تقسیم روزی هستند و اگر خواب بمانیم، از روزی خود باز مانده‌ایم. بیداری بین‌الطلوعین در خانواده‌ی ما تبدیل به یک فرهنگ شده بود. خواندن نماز صبح و و بعد خواندن قرآن و بیداری تا طلوع آفتاب.

فکر می‌کرد با قلدری کردن و نیش چاقو نشان دادن می‌تواند احترام دیگران را جلب کند. همۀ پول توی جیبش را خرج کفش و لباس و ظاهر خودش می‌کرد، تا شاید با آراستن ظاهر، همه او را صاحب کمالات بدانند، ولی نتیجه بر عکس شد. البته با این همه نا امیدی از حمید، هنوز یک روزنه‌ی امیدی وجود داشت. حمید برای همه قلدر بود به جز بی‌بی. خشم مادر او را به وحشت می‌انداخت. مادر هم هیچ گاه او را نفرین نکرد. همیشه او را دعا می‌کرد.

خیلی دقت کردیم اما نتوانستیم بفمیم که سید چطور و چه وقتی نماز شب می‌خواند؟! من ندیدم، من واقعاً ندیدم سید چطور نماز شب می‌خواند. زمانی را انتخاب می‌کرد که کسی متوجه نشود. در صورتی که آنجا چیزی برای پنهان کردن نبود. یعنی نمازشب یک چیز عادی شده بود. نماز شب جوری شده بود که انگار به جماعت خوانده می‌شد. من اگر می‌خواستم نماز شب بخوانم، بلند می‌شدم وضو می‌گرفتم می‌رفتم توی مسجد می‌ایستادم به نماز، یا توی همان چادر یا جایی که محل زندگی‌ام بود. اما سید این‌گونه نبود. به دور از چشم همه نماز شب می‌خواند.

درد اینجاست اگر مردم از شما روحانیون، عملی که خلاف انتظار است مشاهده کنند، از دین منحرف می‌شوند و از روحانیت بر می‌گردند، نه از فرد. ای کاش از فرد بر می‌گشتند و به یک فرد بدبین می‌شدند.

بعضی‌ها هم درباره‌ی سید حمید مثال بُشر حافی را می‌زدند؛ همان کسی که مشغول عیاشی بود و به دست امام کاظم (ع) توبه کرد. او با یک کلام امام توبه کرد و تا پایان عمر با پای برهنه بود. تا شاید گناهانی که در روی زمین خداوند انجام داده، آمرزیده شود.

ای امت بیدار و خصوصاً ای جوانان و ای پاک‌دلان! تقویت کنید دوستی اهل بیت: را در قلبتان مزین کنید قلب خود را با نور قرآن و تفکر نمایید در آیات نجات‌بخش و مطالعه کنید و این بزرگ‌ترین منبع فضایل اخلاقی را.

وقتی قبر را کندیم و رسیدیم به لحد، شروع کردیم به کندن پایین پای سید حمید. یک لحظه دیوار قبر سید حمید فرو ریخت!! آنجا سوراخ شد و قبر سید حمید بعد از مدتها مشخص شد. یک‌باره دیدم بوی عطری عجیب و بسیار خوش در فضای قبر پیچید! من دیگر نفهمیدم چی شد. آن حاجی گفت: این بوی عطر از کجا آمد؟ گفتم: از اینجا، از قبر سید حمید. او هم با تعجب نگاه کرد و متوجه شد که بله درست است. به آن حاجی گفتم: شما برو بیرون قبر. بعد دست کردم توی آن سوراخ که ببینم بدن آن سید اولاد پیغمبر چگونه است! من بدنش را لمس کردم. باور کنید حس کردم انگار همین یک ساعت پیش او را دفن کرده‌اند. به این تازگی بود!! ٭٭٭

بین‌الطلوعین فاصله‌ی زمانی از اذان صبح تا طلوع آفتاب است. حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشد. در روایات از این زمان به ساعتی از ساعات بهشت یاد شده و آثار و برکاتی برای آن بیان شده. انسان به این نتیجه می‌رسد که اگر می‌خواهد خوشبختی و سعادت دنیا و آخرت را داشته باشد و از بدبختی‌ها رهایی یابد، باید در این ساعات بهشتی بیدار بماند. حتی گفته شده که فرشتگان در این ساعات در حال تقسیم روزی هستند و اگر خواب بمانیم، از روزی خود باز مانده‌ایم.

سید به عنوان آخرین جمله گفت: «مواظب باشید هر غذایی را نخورید. بعضی غذاها شما را مریض می‌کند.»

اما سید این‌گونه نبود. به دور از چشم همه نماز شب می‌خواند. باید می‌گشتیم و محل نماز شب سید را پیدا می‌کردیم. جایی که صدای سید و ناله‌ها و گریه‌هایش را باید به یاد داشته باشد. یک بار گشتم و توانستم سید را موقع نماز شب پیدا کنم. وقتی به قنوت نماز وتر رسید مدام این ذکر را می‌گفت: «اللهم جعل وفاتی قتلاً فی سبیلک» و اشک همه‌ی صورتش را می‌پوشاند. آن‌قدر این دعا را تکرار کرد که من هم به گریه افتادم. آن شب را خوب به یاد دارم. داشتم گریه می‌کردم که یک مرتبه متوجه من شد، دید دارم نگاهش می‌کنم و اشک می‌ریزم. خیلی آرام نمازش را تمام کرد و بلند شد و بدون اینکه چیزی بگوید از آنجا دور شد.

پیامبر (ص) فرموده‌اند: «بر شما باد به شب زنده داری که آن شیوه‌ی شایستگان شماست. و شب زنده داری مایه‌ی تقرّب به خدا و دوری از گناه است.» من می‌توانم بگویم که هیچ شبی نماز شب سید حمید ترک نشد. طوری هم می‌خواند که هیچ کس نفهمد.

اما در میان رزمندگان و فرماندهان لشکر ثارالله، همه سید حمید را می‌شناختند. اسطوره‌ی فرماندهان دفاع مقدس، مالک اشتر زمان، حاج قاسم سلیمانی خاطرات زیبایی از سید حمید در سینه دارد. خلاصه اینکه ارادت سید حمید به رزمندگان این لشکر تا حدی بود که شهادت سید، در زمان حضور در این لشکر رقم خورد.

شهادت یک راه میان‌بر و معامله‌ی پرسود با خداست.

من دیگر نفهمیدم چی شد. آن حاجی گفت: این بوی عطر از کجا آمد؟ گفتم: از اینجا، از قبر سید حمید. او هم با تعجب نگاه کرد و متوجه شد که بله درست است. به آن حاجی گفتم: شما برو بیرون قبر. بعد دست کردم توی آن سوراخ که ببینم بدن آن سید اولاد پیغمبر چگونه است! من بدنش را لمس کردم. باور کنید حس کردم انگار همین یک ساعت پیش او را دفن کرده‌اند. به این تازگی بود!!

اکنون روی سخنم با شماست، ای امت بیدار و خصوصاً ای جوانان و ای پاک‌دلان؛ تقویت کنید دوستی اهل بیت: را در قلبتان و مزین کنید قلب خود را با نور قرآن و تفکر نمایید در آیات نجات‌بخشش و مطالعه کنید این بزرگ‌ترین منبع فضائل اخلاقی و والاترین رحمت الهی را تا تسخیرناپذیر شود جهان‌بینی و افکارتان از اندیشه‌ی غیر الله.