بریده‌هایی از کتاب یادداشت‌های آسمانی‌‫: چهل یادداشت و متن عاشقانه و ادبی از شهدا

چه بسیار از اشخاص دور که به انسان نزدیک هستند و چه بسیار افراد نزدیک که از آدمی دور می‌باشند.

ای پسر من، در مورد آنچه نمی‌دانی اظهار نظر نکن و در مورد آنچه به تو مربوط نیست دخالت ننما، و در راهی وارد مشو که پیش‌بینی می‌کنی راه را گم خواهی کرد؛ زیرا قدم نگذاشتن در راهی که خطر گمراهی در آن است بهتر از آن می‌باشد که وارد آن راه شوند و در گمراهی مرتکب اعمال خطرناک گردند.

هنوز مهدی زهرا (س) نیامده و فریاد خون‌خواهی‌اش در تداوم است و شمشیرش در نیام. و هنوز جنگ است و ما در خواب!

ای پسرم،... به تو توصیه می‌کنم که در مکان‌ها و خانه‌ها و جاهای دیگر که از گذشتگان باقی مانده گردش نما و ببین که کجا بودند و بعد چه شدند و هنگامی که گردش می‌نمایی متوجه باش که آن‌ها از دوستان جدا شدند و در مکانی تنها جا گرفتند و دیگر دوست و خویشاوندی به آن‌ها ملحق نشد و تو نیز به زودی یکی از آن‌ها خواهی شد و لذا منزلی را که بایستی بعد از جدا شدن از همه، در آن جا بگیری آماده کن و به هوش باش که آن منزل را به این دنیا نفروشی.

هیچ موقع نباید از تأخیر اجابت دعای خود به درگاه خدا ناامید باشی، چون گاهی ممکن است که اجابت دعای یک بنده از طرف خدا به تأخیر بیفتد اما دلیل بر این نیست که خدا بخواهد بندهٔ خود را ناامید کند، بلکه در آن تأخیر مصلحتی وجود دارد و خداوند بیشتر از آنچه بنده‌اش خواسته در دنیا یا آخرت به او عطا می‌کند... یا ممکن است علت عدم اجابت این باشد که اگر تقاضای بنده پذیرفته شود در دین و ایمان او تزلزل به وجود بیاید...

هرگز زن‌ها را مأمور به انجام رسانیدن کاری نکن که توانایی آن را ندارند؛ زیرا زن یک گل معطر می‌باشد و از یک گل ظریف و معطر کارهای پرزحمت ساخته نیست.

خدایا عمری است که بر من گذشت ولی من از خود نگذشتم و در مدت حیات بارها خودم را دیدم و پسندیدم!

و خدایا! از تو می‌خواهم که به من روزی کنی نجات از خانهٔ دنیا و ارزانی بداری بر من استعداد مردن را قبل از آنی که حلول مرگ بر من ظاهر شود.

شهادت یعنی ما تا ابد بر صراط مستقیمی که برای اقامه‌اش از سر و جان گذشتیم، پایداریم. شهادت یعنی یک پای ما در دنیای شماست، یک پایمان در آسمان خدا، نه از غم شما فارغیم، نه به راحتی خویش دلخوش.

به خاطر بیاورید اعمال خیر و افعال بدتان را. به یاد بیاورید هفته‌ای که گذشت، برای خدا چه اندازه در خدمت خود بودید و خودمحوری را پیشه کردید چه مقدار برای خلق کار کرده‌اید؟ بکوشید آن‌طور باشید که خدا می‌خواهد. سعی کن توبه کنی.

چه بگویم، هر چه گویم بر درد دلم افزوده می‌گردد و هر چه بیشتر بنویسم بیشتر دلم می‌شکند. ای کاش ما هم آنجا بودیم و دمی با شما می‌زیستیم و لحظه [ای] با شما خدا را صدا می‌زدیم و با شما ناله می‌کردیم که ... الهی العفو ...

ای پسرم، بدان که آنچه مقدّر است که به تو برسد خواهد رسید و تاجرانی هستند که برای تحصیل سود فراوان خود را دچار رنج می‌کنند ولی سود نمی‌برند و دیگران با درآمد اندک، نتیجهٔ زیاد به دست می‌آورند.

خدایا! در این سفر ما را به سلامت به در خانهٔ عشق برسان...

سکینه (س) می‌گوید: وقتی پیکر پدرم را در آغوش گرفتم، از حلقوم بریده‌اش این ندا را شنیدم که فرمودند: «شیعیان من! هر زمان که آب گوارایی نوشیدید، مرا یاد کنید و اگر سرگذشت غریب و شهیدی را شنیدید، بر من گریه کنید!»

اگر ما باز هم و هزاران بار دیگر هم در کنار شما می‌بودیم، با همان اقتدار، با همان بصیرت، با همان از خود گذشتگی، پا در همان راهی می‌نهادیم که نهادیم، سر بر همان آستان ولایتی می‌سودیم که سودیم. خون و جان و تن بر سر همان پیمانی می‌فشاندیم که فشاندیم، بی دست و پا و سر و خونین بال و پر، در همان آتشکدهٔ عشق می‌رقصیدیم که رقصیدیم. و در کوران پرالتهاب هر فتنه‌ای، سینه‌مان سپر بلاگیر دین و دنیای شما بود. اگر بودیم، هزار بار می‌مردیم تا امر خدا بر زمین نماند. ما با شما و شاهد شماییم. دستگیرتان در ناتوانی‌های دنیایی، یاورتان در سرگشتگی‌های آخرتی. دعا از شما، دستگیری از ما، اجابت از شما.»

گردش دوره زمانه، هر پدیده‌ای را برای آدمی پیش می‌آورد و خداوند به هر صورتی که بخواهد بنده‌اش را در معرض فشار و آزمایش قرار می‌دهد، چه خوب است بنده‌اش از این آزمون سربلند بیرون بیاید و چه دردی است این امتحان الهی...!

مصطفی! اگر عملی را به طور مداوم، چهل روز تکرار کنی، آن عمل برای تو ملکه می‌شود، به این معنی که حالت خودکار پیدا می‌کند، و روح و جسمت، خودبه‌خود انجام می‌دهد. پس اگر مکروهی را چهل روز انجام ندهی ‌[ترک آن] دیگر برایت آسان می‌شود وآن را انجام نمی‌دهی و اگر مستحبِ مشکلی را تا چهل روز انجام دهی، آن عمل مستحب، برای تو ملکه می‌شود؛ اگر چه زهر بلا باشد، آن زهر، برایت شیرین می‌شود.

پیری و جوانی چو شب و روز برآید ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم بر لوح معاصی خود خط عذر نکشیدیم پهلوی کبائر حسناتی ننوشتیم (عمل کن به این دو خط شعر) والسلام علی من اتبع الهدی برادر کوچکت ـ احمد علی نیری

شهادت یعنی ما تا ابد بر صراط مستقیمی که برای اقامه‌اش از سر و جان گذشتیم، پایداریم. شهادت یعنی یک پای ما در دنیای شماست، یک پایمان در آسمان خدا، نه از غم شما فارغیم، نه به راحتی خویش دلخوش.

ای فرزند بدان که مقابل تو راهی دراز وجود دارد و عبور از آن راه دشوار است و تو ناگزیر هستی که برای عبور از آن راه، توشه‌ای داشته باشی. به هوش باش که هنگام عبور از آن راه طولانی و سخت، بار سنگین (گناه) بر پشت نگذاشته باشی و هر قدر در آن راه سبک‌بار باشی بهتر است.

قصهٔ غریبی است. انسان‌ها برای برآورده کردن نیازهای خود تلاش می‌کنند همهٔ این دوندگی‌ها خلاصه می‌شود در آب و غذا و خانه. اما آنچه بدون زحمت برای همهٔ انسان‌ها و حیوانات و گیاهان مهیا است، هواست و همین هوا از ما شیمیایی‌ها دریغ می‌شود.

حال ای خدای مهربانم، عاصی‌ام و گمراهم و آلوده ... و با همهٔ بی‌آبرویی خود، به سوی تو برگشتم و واسطه‌ای ندارم! به همه بدی کردم و از خودم رنجاندم، و اینک جز لطف و کرم تو واسطه‌ای نمی‌یابم. خدایا فردایم چگونه است؟ خدایا روز حساب چه بر من مقدّر کرده‌ای؟ خدایا با این آلودگی و روسیاهی شرم دارم که در پیشگاه تو برای حساب و بازپرسی حاضر شوم.