بریده‌هایی از کتاب دل پاک، پایان خوش

آیا فکر نمی‌کنی آنسوی باورهای تو، فراتر از سناریوهایی که در گوشهٔ ذهنت نگاشته‌ای احتمالاتی معجزه آسا وجود دارند؟

نتیجهٔ تلاش خود را نمی‌توانی از انسان‌های ناآگاه بگیری، برای کسی که درکی از کار تو ندارد تلاش تو هیچ ارزشی ندارد، کار را آن کس که می‌داند انجام می‌دهد، کسی که کم می‌داند نظر می‌دهد و کسی که نمی‌داند انتقاد می‌کند، کسی هم که نمی‌تواند انجام دهد چوب لای چرخت می‌گذارد این را بدان...»

‫از همین رو تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم آن است که بهترینِ خودمان را انجام دهیم... باقی امر تسلیم محض است... به جای مقاومت در برابر تغییراتی که زندگی در سر راه ما قرار می‌دهد باید آنچه پیش می‌آید را پذیرفته و تسلیم خیر و خوبی پیشامدها باشیم و با جریان زندگی همسو شویم

‫«قانون کامیون زباله؟!» ‫بله، برخی از انسان‌ها مثل کامیون زباله هستند؛ در حالی که درونشان پر از زباله است در اطراف ما می‌گردند، خشم و عصبانیت، نا امیدی، حرص، کینه، دعوا و دشمنی را درون خود انباشته کرده و هر لحظه در حال دعوا هستند، درونشان میدان جنگ است... درست زمانی که زیاد پر می‌شوند احساس نیاز می‌کنند که زباله‌هایی که درونشان جمع کرده‌اند را در جایی رها کنند، گاهی اوقات این من هستم و گاهی هم دیگران... به خود نگیرید، فقط بخندید و برای آن‌ها طلب خیر و خوبی کنید و به راه خود ادامه دهید، زباله‌های آنان را در محل کار و منزل و یا میان انسان‌های دیگر پخش نکنید