بریده‌هایی از کتاب درگوشی های عاشقانه

خدا جانم! کسی هست که شیرینی عشق تو را چشیده باشد و به‌جای تو دنبال کس دیگری رفته باشد؟! یا کسی هست که طعم انس با تو را چشیده باشد و خواسته باشد رهایت کند؟!

دل‌ها جز با یادت آرامش پیدا نمی‌کنند و جان‌ها جز وقت دیدارت آرام و قرار نمی‌گیرند

به کَرمت می‌خواهم چیزهایی به من ببخشی که چشمم را روشن کند آن‌قدر به خودت امیدوارم کنی که دلم آرام بگیرد و چنان یقین و باوری به من بدهی که با آن هم سختی‌های دنیا را به چشمم کوچک کنی هم پرده‌های نابینایی را از پیش چشم دلم برداری به امید مهربانی‌ات مهربان‌ترین!

خدایا خودت برای آمرزش بندگانت دری باز کردی و اسمش را «توبه» گذاشتی و گفتی: «صادقانه به‌سوی خدا برگردید». حالا که این در باز است کسی غفلت کند و نیاید، عذرش پذیرفته است؟!

باطل را از درونمان ریشه‌کن کن و حق را جا بینداز که شک‌ها و بدگمانی‌ها مادر فتنه‌هایند و بخشش‌ها و نعمت‌های دل‌چسب را تلخ می‌کنند.

ای تمنای دل مشتاقان و ای برترین آرزوی عاشقان از تو دوست‌داشتن خودت را می‌خواهم و دوست‌داشتن هرکس را که تو دوستش داری و هر کاری که مرا به نزدیک تو می‌رساند.

اشتباهاتی که من کرده‌ام پیراهن حقارت تنم کرده! و دوری از تو لباس بیچارگی را برازنده‌ام کرده! و حجم زیاد جنایت‌کاری‌ام دل‌مُرده‌ام کرده پس تو به من نظر کن تا دلم را زنده کنی.

امید من! دلخواه من! خواسته و آرزوی من! به بزرگی خودت قسم به‌جز تو کسی سراغ ندارم که از سر تقصیراتم بگذرد یا درمان خوبی برای شکستگی‌ام باشد.

با برگشتن به‌سوی تو خودم را نرمِ نرمِ نرم کرده‌ام و با زاری پیش تو خودم را کوچک کرده‌ام حالا اگر تو هم دست‌به‌سرم کنی باید به که رو بیندازم؟! اگر تو از پیش خودت ردم کنی دیگر به کجا پناه ببرم؟! آه از این شرمندگی وای از این رسوایی و افسوس از این بدکاری و گناهکاری که من دارم!

خدا جانم! کسی هست که شیرینی عشق تو را چشیده باشد و به‌جای تو دنبال کس دیگری رفته باشد؟! یا کسی هست که طعم انس با تو را چشیده باشد و خواسته باشد رهایت کند؟!

رویت را از من برنگردان و مرا هم جزو آن‌هایی قرار بده که کمک کردی تا کامروا شوند و پیش تو به جاهایی برسند!

خدای من! پشت ما را از حمایتت خالی نکن توجهت را از ما دریغ نکن و ما را از لبه‌های پرتگاه نابودی دور کن که ما پیش چشم تو زیر سایهٔ تو و از خود توایم