بریده‌هایی از کتاب راز پرونده ریجفیلد

سکوت بهترین راه تشویق دیگران به حرف زدن است

آزار ندادن. هر بار که جینی این عبارت را می‌شنید دلش می‌خواست شروع کند و توضیح بدهد که معنای این واژه خیلی گسترده‌تر از کتک زدن و آسیب جسمی است.

عشق بی‌قیدوشرط حرف چرندیه. دامیه که دورت می‌پیچه، کاری می‌کنه احساس راحتی کنی و بعد یه‌هو تو رو از وسط می‌شکنه. مثل امید، که کور می‌کنه و آدم رو به نابودی می‌کشونه. کاری می‌کنه لنگ بزنی و نتونی خودت رو برای چیزی که پیش روته آماده کنی.

گاهی فرد برای بقای خودش به چیزهایی چنگ می‌زند که چندان منطقی نیست.

ازدواج چه به‌خاطر ثبات باشه، چه برای پول، برای فرار یا برای بچه، به‌هرحال معامله‌ای بین دو طرفه؛ قراردادی که فقط خودشون دو تا مفادش رو می‌دونن

هیچ‌کس چیزهای بی‌معنا را پنهان نمی‌کرد.

حالا دیگر متوجه این حقه شده بود. مرد از خودش حرف می‌بافت و گذشته را دستکاری می‌کرد تا کاری کند که او غیرمنطقی به‌نظر برسد. حقایق را آن‌قدر می‌چرخاند تا خود لایلا به ذهن و چشمش شک کند. لایلا را تا جایی در منگنه قرار می‌داد که به هرچیزی جز او شک کند.

«اونها دو طرف یه معامله‌ن. ازدواج چه به‌خاطر ثبات باشه، چه برای پول، برای فرار یا برای بچه، به‌هرحال معامله‌ای بین دو طرفه؛ قراردادی که فقط خودشون دو تا مفادش رو می‌دونن.»

تو زندگی واقعی خبری از رنگین‌کمون و رمانتیک‌بازی نیست.»

«عشق فقط تو دنیای مدرنه

ساکت ماندن و واکنشی نشان ندادن همیشه مردم را به ادامهٔ صحبتشان ترغیب می‌کرد. مدام حرف می‌زدند تا سکوت را پر کنند، چون به‌نظرشان سکوت ناجورتر بود؛ و این فرض تقریباً همیشه اشتباه بود!

مردم فکر می‌کردند سکوت به معنای نبود صداست؛ گاهی هم همین‌طور بود. اما گاهی سکوت آنچنان بلند فریاد می‌کشید که باید گوش‌هایش را می‌پوشاند

فقط قوانین او و نیازهای او. تمام انرژی‌اش، تمام آن نفرت فروخورده، روی هم جمع و تلنبار شد تا جایی که سرریز کرد. تمام بی‌اهمیت شمرده شدن‌ها و تحقیرهای اخیر که نادیده‌شان گرفته بود. آن حس ناکامیِ سرکوب‌شده.

هر کلمه‌ای که از دهانش بیرون می‌زد پیکرهٔ نفرت لایلا کامل‌تر می‌شد. به آن دست‌وپا می‌داد و قلبی تپنده. آن‌قدر آتش را بزرگ‌تر کرد که دیگر هوایی در اتاق نمانده بود.