بریده‌هایی از کتاب تخت پروکروستس

اگر صبح تا حدی دقیق می‌دانید روزتان چطور می‌گذرد، شما کمی مرده‌اید؛ هر چه دقیق‌تر بدانید، بیشتر مرده‌اید.

مردم روی الگوها تمرکز می‌کنند، اما یافتن ضدالگوها مؤثرتر است؛ کسانی را بیابید که نمی‌خواهید وقتی بزرگ شدید مثل آن‌ها باشید.

هرگز یک دانشجو با نمرهٔ الف را استخدام نکنید، مگر برای امتحان دادن.

هوشمندانه‌ترین حالتِ مغزِ شما وقتی است که آن را وادار به کاری نکرده باشید؛ هر از گاهی آدم‌ها زیر دوش متوجه این موضوع می‌شوند.

زندگیِ خوب شبیه خواندن یک رمان روسی است؛ برای اینکه بتوانید لذت بردن از آن را آغاز کنید باید ابتدا دویست صفحه با شخصیت‌ها کلنجار بروید، بعد تازه آشفتگی معنا پیدا می‌کند.

شما یک زندگی اصیل دارید، اگر و تنها اگر در هیچ‌کدام از فعالیت‌های خود با کسی رقابت نمی‌کنید.

کسی که می‌گوید “سرم شلوغ است”، یا صلاحیت نداشتن خود (و کنترل نداشتن روی زندگی‌اش) را اعلام می‌کند یا سعی می‌کند از دست شما خلاص شود.

برای فیلسوف شدن، با پیاده‌رویِ بسیار آهسته شروع کنید.

بین یخ و آب هیچ حالت میانه‌ای وجود ندارد، اما بین زندگی و مرگ یک حالت وجود دارد: کارمندی.

موفقیت یعنی انسان در میان‌سالی همانی بشود که در اواخر کودکی رؤیایش را داشته است.

سقوط وقتی آغاز می‌شود که رؤیاها جای خود را به خاطرات می‌دهند و هنگامی پایان می‌یابد که خاطرات جای خود را به خاطراتی دیگری می‌دهند.

پیش از مقایسهٔ حیوانات باغ وحش با حیواناتِ حیاتِ وحش، در مورد «پیشرفت» بر حسب طولِ عمر، ایمنی یا راحتی صحبت نکنید.

اگر با گذشت زمان از خشم‌تان کاسته شد، شما ناعادلانه عمل کرده‌اید؛ اگر بر خشم‌تان افزوده شد، در حق‌تان ظلم شده است.

تظاهر به نفرت سخت‌تر از تظاهر به عشق است. حتما دربارهٔ عشق دروغین شنیده‌اید، اما دربارهٔ نفرت دروغین، هرگز.

یک کتاب خوب در خوانشِ دوم بهتر می‌شود، یک کتاب عالی در خوانشِ سوم. هر کتابی که ارزش بازخوانی نداشته باشد، ارزش خواندن هم ندارد.

شما یک زندگی اصیل دارید، اگر و تنها اگر در هیچ‌کدام از فعالیت‌های خود با کسی رقابت نمی‌کنید.