بریده‌هایی از کتاب کلیدهای تربیت و رفتار با پسرها

مطالعات نشان می‌دهد که پدران اشتیاق بیشتری برای بازی با بچه‌ها دارند و دوست دارند آنها را به هیجان آورند در حالی‌که مادران تمایل دارند آنها را آرام کنند. (گرچه اگر پدران نیز به اندازه مادران از خواب محروم شوند، ترجیح می‌دهند که بچه‌ها را آرام کنند!)

ما، مردان جوانی می‌خواهیم که شاد، خلاق، پرانرژی و مهربان باشند. ما به پسرانی نیاز داریم که در آینده به مردان جوانی تبدیل شوند که به دیگران اهمیت می‌دهند و در حل مشکلات قرن بیست و یکم سهیم‌اند و در عین حال ظرفها را می‌شویند و اتاقشان را مرتب می‌کنند!

اگر فرزند نوجوانی دارید، باید خود را وارد اجتماع کنید و بخشی از جامعه باشید و یک شبکه اجتماعی برای فرزندتان ایجاد کنید. نمی‌توانید یک تارک دنیا باشید و بچه‌های خوبی پرورش دهید.

مهد در سالهای اولیه برای پسران مناسب نیست در صورت امکان پسر باید تا سه سالگی با یکی از والدینش در خانه باشد. پسران در سنین پایین‌تر از سه سالگی نمی‌توانند با طبیعت خود هماهنگ باشند. مطالعات بسیاری نشان می‌دهد که پسران بیش از دختران به هنگام جدایی نگران می‌شوند و از نظر عاطفی بیشتر ضربه می‌خورند. به‌علاوه ممکن است پسرانِ زیر سه سال در مهدکودک رفتاری ناآرام و خشن داشته باشند و چنین رفتاری را تا زمان مدرسه با خود حفظ کنند.

پسرها از اینکه ببینند پدرشان منزلتی پایین دارد، متنفرند.

این پسرها به طور ناخودآگاه مردی را می‌خواهند که وارد زندگیشان شود و به مشکلات زندگیشان رسیدگی کند. اما نمی‌دانند این خواسته را چگونه مطرح کنند. دخترها درخواست کمک می‌کنند، اما پسرها در عمل نشان می‌دهند که به دنبال کمک هستند.

شاید برایتان شگفت‌انگیز باشد که بدانید همه موجودات در ابتدای زندگی‌شان مؤنث هستند.

هر اتفاقی که در زندگی زناشویی شما افتاد، از فرزندانتان طلاق نگیرید طلاق طوفان سهمگینی است که امیدها و رویاهای یک پدر برای فرزندانش را بر باد می‌دهد.

روح یک پسر بزرگ‌تر از آن است که فقط خانواده در آن جای گیرد و افقهای او وسیع‌تر از آن است که تنها خانواده برای آن کفایت کند.

اگر در یکی دو سال اول زندگی پسر، مادر افسردگی شدید داشته باشد و توجه زیادی به پسر خود نشان ندهد، ذهن پسر دستخوش تغییراتی می‌گردد و به «ذهنی غمگین» تبدیل خواهد شد. اگر مادر عصبانی باشد، پسرش را بزند یا ناراحت کند، پسر گیج می‌شود که آیا مادر او را دوست دارد یا نه.

بسیاری از مردم می‌پرسند: «آیا پدر اهمیت زیادی دارد و مادر نمی‌تواند همه چیز را برعهده بگیرد؟» تحقیقات اخیر هرچه بیشتر بر اهمیت پدران تأکید دارد. آمار نشان می‌دهد پسرهایی که پدر در کنارشان نیست، بیشتر دچار خشونت می‌شوند، صدمه می‌بینند، دچار مشکلات می‌شوند، در درسهایشان ضعیف هستند و در نوجوانی به عضویت گروههای تبهکار درمی‌آیند.

یک پسر چهارده یا شانزده ساله به ندرت آمادگی دارد تا به حرفهای شما توجه کند. باید کسانی وجود داشته باشند تا به عنوان پُلی بین شما و او قرار بگیرند و این کاری است که مشاور و مربی می‌تواند انجام دهد. در این سن نباید نوجوان را بین گروه همسالان، بدون نظارت یک بزرگسال رها کنیم. اما مشاور چیزی بیش از معلم یا مربی است. مشاور برای او اهمیت خاصی دارد و او نیز اهمیت خاصی برای مشاور دارد.

اگر والدین از بروز چنین تغییرات طبیعی در بدن پسرشان آگاهی نداشته باشند، ممکن است فکر کنند که در تربیت فرزندشان دچار اشتباهی شده‌اند

غلبه بر گرایش پسران به تکبر گاهی پسران به طور طبیعی مستعد قدری تکبر و نخوت هستند. در گذشته اغلب پسران را طوری تربیت می‌کردند که توقع داشتند مورد توجه زنان قرار بگیرند. در برخی فرهنگها هنوز با پسران مانند خدایان کوچکی برخورد می‌کنند. نتیجه چنین امری در دنیای کنونی ممکن است به تربیت پسر خطرناکی بینجامد که هیچ کس دوست ندارد در کنار او باشد. پس این نکته بسیار مهم است که از طریق تجربیاتی چون مجبور شدن به عذرخواهی، اجبار به کمک‌کردن و احترام گذاشتن به دیگران، تواضع را فرا بگیرند. بچه‌ها باید جایگاه خود را در جهان بشناسند که در غیر این صورت دنیا درس سختی به آنها خواهد داد.

اگر به صحبتهای برخی زنان درباره همسرانشان گوش کنید، جا می‌خورید. آنها می‌گویند که «من واقعا چهار بچه دارم، و یکی از آنها شوهرم است» و پس از آن لبخند تلخی می‌زنند. زنان، کودک دیگری به جای شوهر نمی‌خواهند. آنها یک برج قدرت مردانه نمی‌خواهند، بلکه خواهان کسی هستند که در کنار آنها باشد و به آنها کمک کند. زنها واقعا مشتاق چنین مردی هستند و مردی که بتواند چنین باشد بسیار ارزشمند است.

اگر مراقبت اصلی به عهده مادر باشد، پسر، او را به عنوان اولین الگوی خود برای عشق و صمیمیت می‌نگرد. از سنین نوپایی به بعد، اگر مادر بدون آنکه پسرش را تنبیه کند یا او را خجالت‌زده سازد، محدودیتهای سختی برایش تعیین نماید، او به راحتی آنها را می‌پذیرد. پسر می‌داند که جایگاه خاصی در قلب مادر دارد.

وقتی می‌خواهیم در حق فرزندانمان پدری کنیم، حس عجیبی داریم؛ شاید به این دلیل که ابدا نمی‌دانیم چگونه می‌توان پدر خوبی بود. دانش ما در این باره مانند جورچینی (پازلی) است که بسیاری از قطعات آن گُم شده است.

یکی از تفاوتهای مهم جنسیتی این است که پسران جهش رشدی دارند که بر مجاری گوش آنها تأثیر می‌گذارد. مجاری گوش کشیده و باریک می‌شوند و اغلب در مسیر آنها گرفتگی ایجاد می‌شود و موجب دوره‌های ناشنوایی می‌گردد. اغلب در مدرسه یا در خانه برای پسر به خاطر آنکه کاری را که از او خواسته‌اند انجام نداده است، مشکل ایجاد می‌شود. این مشکل ممکن است برای پسری این ماه ایجاد شود و برای پسر دیگری ماه بعد. این مشکل موقتی است و به این معناست که تنهاباید اطمینان یابید که چیزهایی را که به پسران می‌گویید، می‌شنوند. گاهی آنها شیطنت نمی‌کنند، فقط ناشنوا شده‌اند!

مشخص است که بین شش تا چهارده سالگی پسران، پدرها نباید تمام مدت مشغول به کار، یا از نظر عاطفی یا فیزیکی از خانواده دور باشند. اگر چنین کنند به طور یقین پسرانشان آسیب می‌بینند. (چنانچه بیشتر پدران قرن اخیر چنین کرده‌اند.)

مهد در سالهای اولیه برای پسران مناسب نیست در صورت امکان پسر باید تا سه سالگی با یکی از والدینش در خانه باشد

پسرها همیشه باید سه چیز را بدانند: ۱. چه کسی مسئول است؟ ۲. چه قوانینی وجود دارد؟ ۳. آیا قوانین منصفانه اجرا می‌شوند؟

زندگی خانوادگی «فرایندی در حال پیشرفت است».

وقتی مردها احساس ناخوشایندی دارند، اغلب آن را به چیز راحت‌تری تبدیل می‌کنند. معمولاً خشم راحت‌ترین حس برای مردان است. وقتی پسر کوچولویتان در بازار گُم می‌شود یا نوجوانتان کار خطرناک احمقانه‌ای انجام می‌دهد، پدری که می‌تواند بگوید «ترسیده بودم» تأثیر بیشتری نسبت به پدری دارد که فریاد می‌کشد و درها را به هم می‌کوبد. اگر مردها هنگامی که واقعا ناراحت، ترسیده یا حتی خوشحال هستند، رفتاری همراه با عصبانیت داشته باشند، بچه‌ها کاملاً گیج می‌شوند.

به کودکانتان بگویید که چقدر عالی، زیبا، خلاق و باهوش هستند (این عبارات را زیاد و با احساس به کار ببرید).

پسرهای کوچک عشق را از مادرشان یاد می‌گیرند. با آنها مهربان و گرم باشید و از بودن در کنار آنها لذت ببرید.

در دوره نوجوانی، قدری جملات مثبت، عشق و احترام از سوی والدین و دوستان می‌تواند شادی دائمی را به زندگی یک پسر بیاورد.

ریچارد فلچر محقق سلامت مردان متوجه شد که در مورد بعضی از ورزشها، اگر درخانه بنشینید و تلویزیون تماشا کنید، سالم‌تر هستید!

امروزه این دخترها هستند که به خود اطمینان دارند و از انگیزه و پشتکار برخوردار هستند. پسرها اغلب در زندگی سرگردانند، در مدرسه ناموفق، در روابط اجتماعی خجالتی و در معرض خشونت، الکل، مواد مخدر و غیره قرار دارند. تفاوت بین پسران و دختران را به راحتی در سالهای پیش از دبستان می‌توان مشاهده کرد. در مهدکودکها دختران شادمانه با هم کار می‌کنند، اما پسرها مانند سرخپوستان در اطراف یک قطار سر و صدا راه می‌اندازند، دختران را اذیت می‌کنند و با هم دعوا راه می‌اندازند.

پسران می‌توانند عالی باشند. ما می‌توانیم آنها را این‌گونه بسازیم. رمز موفقیت در این راه، درک آنهاست.

اولین مرحله از زمان تولد تا شش سالگی است؛ یعنی سنینی که پسر بیشتر متعلق به مادرش است. او پسر «مادر» است، حتی اگر پدرش نقش مهمی را در این مرحله ایفا کند. در این مرحله، هدف آن است که عشق و حس امنیت بالایی را به او بدهیم و تجربه‌ای گرم و لذتبخش از زندگی برایش فراهم آوریم.