بریده‌هایی از کتاب ملاقات با خود

برخی از ما توسط والدینی مستبد بزرگ شده‌ایم که با دقت ما را زیر نظر داشتند (چگونه لباس بپوشیم یا چگونه فکر و رفتار کنیم). از آنجایی که برخی از ما در دوران کودکی اجازه نداشتیم «خودمان باشیم» و نسخهٔ واقعی ما پذیرفته نمی‌شد، سعی می‌کردیم شبیه کسی باشیم که دیگران دوست دارند؛ یا همیشه نگاهمان به دیگران بود تا بفهمیم چگونه باید رفتار کنیم.

ما برای اینکه زندگی‌مان را متحول کنیم، باید با این موضوع کنار بیاییم که مجبوریم خودمان را کمی به بیرون از منطقهٔ امنمان هُل بدهیم.

درون هرکدام از ما این توانایی وجود دارد که در مسیر ساختنِ آگاهانهٔ زندگی دلخواهمان، به خودمان اعتماد کنیم.

اگر در دوران کودکی احساس امنیت نداشته باشیم یا نیازهایمان به‌صورت مستمر توسط والدین یا مراقبینمان برآورده نشده باشند، در بزرگ‌سالی به احتمال زیاد درگیر چرخه‌های فرساینده‌ای خواهیم شد