بریده‌هایی از کتاب افسانه عادی بودن (خلاصه کتاب)

اما پیش از پاسخ‌دادن به سؤالات بالا، یک سؤال اساسی‌تر مطرح می‌شود و آن این است که اساساً تروما چیست؟ «تروما» یک آسیب درونی است، یک گسیختگی یا شکاف پایدار در درون خود که رویدادهای دشوار یا آسیب‌زا آن را رقم می‌زنند. بنابر این تعریف، تروما در درجه اول، آن چیزی است که در درون فرد، در نتیجه وقایع سخت یا آسیب‌زایی که برای او اتفاق می‌افتد رخ می‌دهد؛ نه اینکه تروما خودِ آن رویدادها باشد. «تروما چیزی نیست که برای شما اتفاق می‌افتد؛ بلکه چیزی است که در درون شما اتفاق می‌افتد.»

این دیدگاه جدید، بدن و ذهن بیمار بیشتر شبیه یک آژیر است و ممکن است ببینیم که بیماری فرد، بازگوکننده چیزهایی است که از دلِ زندگی و فرهنگ اجتماعی‌اش بیرون آمده.

ما بیشتر ترجیح می‌دهیم بیماری را یک اتفاق یک‌شبه و ناگهانی در نظر بگیریم؛ اما اگر بیماری را به‌عنوان یک فرایند ببینیم، به‌مثابه سفری که از اولین روزهای زندگیمان آغاز شده است و تا زمان حال ادامه دارد، آن‌وقت چه؟