بریده‌هایی از کتاب من زنده ماندم؛ طوفان کاترینا، ۲۰۰۵

بالا را نگاه کرد. ستارهٔ درخشانش را دید، ستارهٔ بَری را، ستارهٔ خودش را. همان لحظه فهمید هرچقدر هم که ترسیده باشد، راه نجات را پیدا خواهد کرد.

کارشناسان سال‌ها هشدار می‌دادند که در صورت بروز طوفانی سهمگین، آب‌بندهای نیواورلئان قدرت مقابله با جریان سیل را نخواهند داشت. در ماه اوت سال ۲۰۰۵، پیش‌بینی‌هایشان به بدترین شکل ممکن به حقیقت بدل شد. بادهای طوفان کاترینا با سرعتی معادل ۲۰۰ کیلومتر در ساعت وزیدند و امواج عظیمی در خلیج مکزیک ایجاد کردند که روانهٔ کانال‌ها و دریاچه‌های اطراف نیواورلئان شدند. حجم عظیم آب به آب‌بندها فشار آورد و بسیاری از آن‌ها را شکست. آب‌بندها مثل دیوارهای قلعه‌های شنی فروریختند. میلیاردها لیتر آب ناگهان به‌طرف نیواورلئان سرازیر شد. در اولین ساعات سیل، حدود ۱۰۰۰ نفر غرق شدند. ده‌ها هزار نفر عاقبتی مثل خانوادهٔ تاکر داشتند؛

یکی از افرادی که شهر را ترک نکرد، فَتس دومینو بود. این آهنگساز مشهور که در آن زمان هفتادوهفت سال داشت، همراه خانواده‌اش در خانه‌شان در منطقهٔ لووِرناینث‌وارد ماند. بعد از شکستن آب‌بند کانال تجاری، مثل اتفاقی که برای تاکرها افتاد، سیل خانهٔ او را هم برد. آقای دومینو و خانواده‌اش به زیرشیروانی پناه بردند. فردای آن روز نجاتشان دادند و آن‌ها را به سوپردوم بردند. او و خانواده‌اش یک هفته در سوپردوم ماندند و بعد با اتوبوس به بتن‌روژ و درنهایت از آنجا هم به تگزاس رفتند. خانهٔ زردرنگ معروف آقای دومینو هنوز هم سر جایش است، ولی حالا تبدیل به ویرانه شده.

تا هفته‌ها و ماه‌ها پس از طوفان کاترینا، هیچ‌کس نمی‌دانست که آیا شهر بزرگ نیواورلئان روزی بازسازی خواهد شد یا نه. میزان خسارت بسیار زیاد بود. ده‌ها هزار خانه و همین‌طور تعداد زیادی مدرسه، بیمارستان، ایستگاه پلیس، جاده و فروشگاه از بین رفته بودند. شهر نه برق داشت و نه آب تمیز و هشتاد درصدش هم زیر آب رفته بود، آن‌هم آب آلوده به فاضلاب و پسماند و مواد شیمیایی. ۴۴۰۰۰۰ نفری که ساکن این شهر بودند در سراسر کشور پراکنده شدند. البته نیواورلئان بالاخره نجات یافت.

بعد از طوفان، ده‌ها هزار حیوان خانگی بدون آب و غذا در شهر رها شدند. ـ چند هفته پس از سیل، انجمن حمایت از حیوانات آمریکا در اقدامی بی‌سابقه صدها داوطلب از سراسر کشور را به نیواورلئان رساند تا بزرگ‌ترین عملیات نجات حیوانات در تاریخ را انجام دهند. آن‌ها به خانه‌های تخته‌کوبی‌شده وارد شدند، سگ‌ها و گربه‌ها را از بالای درختان و سقف خانه‌ها پایین کشیدند و حتی بزها و خوک‌ها را هم نجات دادند. بسیاری از این حیوانات به صاحبانشان بازگردانده شدند. بقیه هم به پناهگاه‌های حیوانات در سراسر آمریکا فرستاده شدند تا خانواده‌های جدید پیدا کنند.

مردم آمریکا بیش از یک میلیارد دلار برای کمک به قربانیان طوفان کاترینا اهدا کردند. کمک‌هایی هم از کشورهای دیگر رسید. بیشترین کمک از طرف دولت کویت به مبلغ پانصد میلیون دلار بود.