بریده‌هایی از کتاب ب‍اغ‌ ت‍ن‍ه‍ای‍ی‌: ی‍ادن‍ام‍ه‌ س‍ه‍راب‌ س‍پ‍ه‍ری‌

کنار مشتی خاک در دوردستِ خودم تنها نشسته‌ام. اوج خودم را گم کرده‌ام. می‌ترسم، از لحظه بعد و از این پنجره‌ای که به روی احساسم گشوده شد...