بریده‌هایی از کتاب از کوتهی توست که دیوار بلند است

از هزاران نفر، یک نفر مطالعه می‌کند. از هزاران نفر که مطالعه می‌کنند، یک نفر می‌فهمد. از هزاران نفر که می‌فهمند، یک نفر درک می‌کند. از هزاران نفر که درک می‌کنند، یک نفر عمل می‌کند!

بحث کردن با یک ابله، نشان می‌دهد که دو ابله وجود دارد!

اگر نمی‌توانید کسی را ببخشید و گناه او را غیرقابل گذشت می‌انگارید، مسأله به دنیای بیرون و بزرگی گناه دیگران ربطی ندارد بلکه داستان به حقارت و کوچکی ما مربوط است. به من بگو چه گناهی را غیرقابل بخشش می‌دانی تا به تو بگویم تو چه کسی هستی و در چه درجه‌ای از رشد و توانمندی شخصی قرار داری. هر چه ما عظیم‌تر باشیم، اشتباهات دیگران کوچک‌تر می‌نماید و هر چه کوچک‌تر باشیم خطاهای دیگران بزرگ‌تر و غیرقابل‌هضم‌تر دیده می‌شود. هرچه ما بزرگ‌تر(بزرگوارتر) و مقتدرتر باشیم، کمتر به دیگران نیازمندیم. هرچه کمتر نیازمند باشیم، کمتر از رهگذر عملکرد ناصواب اطرافیانمان آسیب می‌بینیم. هرچه کمتر آسیب ببینیم، راحت‌تر می‌بخشیم و دیگران را مورد عفو قرار می‌دهیم.

«دنیس ویتلی» می‌گوید: اگر جلوی اشتباهاتتان را نگیرید، آن‌ها جلوی شما را خواهند گرفت.

وقتی در روی زمین کسی نیست که به او فکر کنی، به آسمان فکر کن. چون در آسمان کسی هست که همیشه به تو فکر می‌کند!

بحث کردن با یک ابله، نشان می‌دهد که دو ابله وجود دارد!

«دیل کارنگی» هم معتقد است: بشر آن‌قدر که از ترس حوادث اتفاق نیفتاده در آینده رنج برده است، ازخودِ آن اتفاق آن‌قدر رنج نبرده است!

تا زمانی که خودت را نپذیری، دنیا تو را نخواهد پذیرفت!

توسل به خشم، همانند گرفتن زغال مشتعل در دست برای پرتاب کردن به سوی دیگران است. کسی که می‌سوزد، خودتان هستید!

حرمت بندگان خدا را نگاه دارید تا خداوند حرمت شما را نگاه دارد.»

الا تا نخواهی بلا بر حسود که آن بخت برگشته خود در بلاست «سعدی

بهترین دوست و همراه من کسی است که از من بهترین را بسازد.

از هزاران نفر، یک نفر مطالعه می‌کند. از هزاران نفر که مطالعه می‌کنند، یک نفر می‌فهمد. از هزاران نفر که می‌فهمند، یک نفر درک می‌کند. از هزاران نفر که درک می‌کنند، یک نفر عمل می‌کند!

طمع، همچون آب شوری است که هر چه بیشتر خورده شود، تشنگی را افزون‌تر می‌کند.

آن چنان زی که بمیری برهی نه چنان زی که بمیری برهند (سنایی)

کسی که به پشتکار خود اعتماد دارد، ارزشی برای شانس قائل نیست. «مثل ژاپنی»

صبورانه در انتظار زمان بمان، همه چیز در زمان خودش رخ می‌دهد. باغبان حتی اگر باغش را غرق آب کند، درختان خارج از فصل خود میوه نمی‌دهند!

فرزندان شما مانند گل‌ها و درخت‌ها هستند که برای تعلیم و تربیت نیاز به آفتاب و سایه دارند. حضرت محمد (ص)

از عارفی پرسیدند: سِرّ همه‌ی دواها چیست؟ گفت: درد! پرسیدند: از که جوییم؟ گفت: از مرد! پرسیدند: نشان مرد چیست؟ گفت: رُخ زرد! پرسیدند: دیگر چیست؟ گفت: صبر به هنگام غلبه‌ی شهوات و حِلم به هنگام خشم! شرط است که چون مرد ره درد شوی خاکی‌تر و ناچیز‌تر از گرد شوی هر کو ز مراد کم کند مرد شود کم کن الف مراد تا مرد شوی «خواجه عبدالله انصاری

از یاد نبریم: وقتی شما، شکست‌های فرزندتان را بزرگ جلوه می‌دهید، کمک مؤثری در رخ دادن شکست‌های بعدی او می‌کنید! و فراموش نکنیم: بیشتر عصبانیت‌های فرزندتان، فریادی است برای جلب توجه!

خوشبخت کسی است که به یکی از این دو چیز دسترسی دارد: یا کتاب‌های خوب و یا دوستانی که اهل کتاب باشند.

کسانی که دیگران را نمی‌بخشند یعنی پیوسته در گذشته زندگی می‌کنند و کسانی که در گذشته زندگی می‌کنند، زمان حال را تباه خواهند کرد!

دریا باش که اگر یک سنگ به سویت پرتاب کردند سنگ غرق شود نه آن‌که تو متلاطم شوی.

«ناپلئون بناپارت» می‌گوید: همیشه دم از صلح بزن، ولی آماده‌ی جنگ باش.

فرصت به‌سرعت از دست می‌رود و بسیار دیر به‌دست می‌آید. فرزانه‌ای فهیم می‌گوید: فرصت‌ها با مُهری روی آن‌ها که بیانگر ارزششان باشد، نمی‌آیند! به گفت‌وگوی زیر که بین شیطان و فرشته است، توجه نمایید: فرشته از شیطان پرسید: «قوی‌ترین سلاح تو برای فریب‌دادن انسان‌ها چیست؟» شیطان گفت: «به آن‌ها می‌گویم هنوز فرصت هست.» شیطان پرسید: «قدرتمندترین سلاح تو برای امید بخشیدن به انسان‌ها چیست؟» فرشته گفت: «به آن‌ها می‌گویم هنوز فرصت هست.»

خدایا یادمون بده، یادمون باشه، یادت باشیم.

امام علی (ع) می‌گوید: به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی کنند.

از هزاران نفر، یک نفر مطالعه می‌کند. از هزاران نفر که مطالعه می‌کنند، یک نفر می‌فهمد. از هزاران نفر که می‌فهمند، یک نفر درک می‌کند. از هزاران نفر که درک می‌کنند، یک نفر عمل می‌کند!

شما می‌توانید نگرش خود را دگرگون کنید و در نتیجه، زندگی خود را دگرگون سازید. حقیقتی که پیش روی ما قرار می‌گیرد، به اندازه‌ی نگرش ما نسبت به آن، اهمیت ندارد؛ چون نگرش ماست که کامیابی یا شکست ما را رقم می‌زند.

از هزاران نفر، یک نفر مطالعه می‌کند. از هزاران نفر که مطالعه می‌کنند، یک نفر می‌فهمد. از هزاران نفر که می‌فهمند، یک نفر درک می‌کند. از هزاران نفر که درک می‌کنند، یک نفر عمل می‌کند!