بریده‌هایی از کتاب نیمه تاریک وجود (خلاصه کتاب)

تصور کنید که شما انگشت اشاره را به سوی شخصی دراز می‌کنید و او را پرخاشگر می‌نامید. واقعیت این است که چون شما یک وجه پرخاشگر در درونتان دارید، می‌توانید با دیدن رفتار مشابه در دیگری او را پرخاشگر بنامی

زندگی بر اساس دارما، زندگی‌ای است که در آن هیچ بخش اضافی‌ای در جهان وجود ندارد و هرشخص با مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و توانایی‌ها به این جهان آمده تا وجهی از شعور و خرد طبیعی را شکوفا کند. بنابراین، در چنین زندگی‌ای، هیچ کس خواهان زندگی متفاوت از آن‌چه دارد نیست و مدام در حال خدمت به خود و جهان و آنانی است که از انتخاب او متأثر می‌شوند.

تمرینات کتاب به ما آموختند که همه‌چیز در مشت ما است و بنابراین، جایی برای ترس باقی نمی‌ماند. چراکه ما باور کردیم که آن کسی که در اعماق تاریک خویش هستیم، از همه قدرتمندتر و برای زندگی کردن کافی است

امرسون می‌گوید: «وجود شما چنان صدای رسایی دارد که نمی‌توانم سخنان‌تان را بشنوم.» بله، ماجرا این است که وجود شما خود زبانی ویژه و مقدم بر کلام‌تان دارد.

توجه کنید که منظور، از بین بردن گذشته نیست. چراکه این امریست ناممکن. پس چه کار باید کرد؟ پذیرش مسئولیت گذشته و هر آنچه که اتفاق افتاده است. شما مسئول هر آن چیزی هستید که در زندگی‌تان رخ می‌دهد، مسئول پاگذاشتن آدم‌های مختلف به زندگی‌تان هستید. چراکه همان‌طور که گفتیم، پیشامدهای هستی و نیز حضور انسان‌های دیگر در زندگی ما تمام‌شان باید در جهت کمک به یک‌پارچه‌شدن ما باش

همه ما باید بدانیم که با حقیر شمردن خودمان کمکی به جهان هستی نمی‌کنیم. بلکه برعکس، زمانی که اجازه بدهیم نور وجودمان بدرخشد، به دیگران نیز این اجازه را داده‌ایم و آن‌وقت جهانی سراسر نورانی خواهیم داشت