بریده‌هایی از کتاب آشنایی با قرآن کریم: شرح و ترجمه‌ی جزء اول

نشانه‌های عجیبی در قرآن دیده می‌شود. برای مثال: کلمه‌ی «یوم» به معنی «روز» ۳۶۵ بار، کلمه‌ی «شهر» به معنی «ماه» ۱۲ بار و کلمه‌ی «امام» به صورت جمع و مفرد، ۱۲ بار در قرآن تکرار شده است. دو کلمه‌ی «رجل» و «اِمراة» به معنی «مرد» و «زن» نیز به طور مساوی بیست و چهار بار آمده است.

هنگامی که بنده‌‌‌‌‌ای می‌گوید «بسم الله الرحمن الرحیم» خداوند می‌فرماید: «بنده امکار خود را با نام من آغاز کرد و بر من است که امور او را در آن کار تمام کنم و در احوالش برکت بگذارم.»

وقتی می‌گوید «الحمد لله رب العالمین» پروردگار متعال می‌فرماید: «بنده ام مرا حمد گفت و اقرار کرد نعمت‌هایی که دارد از من است و بلاهایی که به او نرسیده، از لطف من است و شما فرشتگان را گواه می‌گیرم که نعمت‌های دنیا و آخرت او را زیاد کنم و بلاهای دنیا و آخرت را از او دور کنم.»

وقتی می‌گوید «الرحمن الرحیم» خداوند رحمان می‌فرماید: «وقتی بنده ام، شهادت داد که من رحمان و رحیم هستم، شما را شاهد می‌گیرم که من نیز بهره‌ی او را از نعمت و رحمت خود فراوان کنم.»

وقتی می‌گوید «مالک یوم الدین» خداوند تعالی می‌فرماید: «شما شاهد باشید که همان طور که بنده ام اعتراف کرد که من مالک روز جزا هستم، در روز حساب، حساب او را آسان می‌کنم و نیکی‌های او را قبول و از گناهانش چشم پوشی می‌کنم.»

وقتی می‌گوید «ایاک نعبد» خداوند عز و جل می‌فرماید: «بنده ام راست گفت و به راستی مرا عبادت کرد. به همین دلیل شما را گواه میگیرم، دربرابر عبادتش پاداشی به او می‌دهم که هر کس در عبادت، راه مخالف او را رفته، به حال او رشک برد.»

وقتی می‌گوید «و ایاک نستعین» خداوند تعالی می‌فرماید: «بنده ام از من کمک خواست و به من پناه آورد، من نیز شما را شاهد می‌گیرم که در کارهایش او را یاری کنم و در سختی‌ها فریادرسِ او باشم و در روز گرفتاری دست او را بگیرم.»

و هنگامی که «اهدنا الصراط المستقیم» تا آخر سوره را می‌خواند، خدای رحمان می‌فرماید: «تمام خواسته‌هایش را قبول کردم و هر چه آرزو دارد برآوردم و از آن چه می‌ترسد او را ایمنی بخشیدم.»

روشن است که این همه برکت و نعمت هنگامی به دست می‌آید که بنده‌‌‌‌‌ای با توجه‌ی کامل و ایمان خالص، این سوره‌ی مبارک را بخواند.