بریده‌هایی از کتاب دانش ثروتمند شدن

همیشه چنان شکرگزار باشید که گویا آن چیز را به‌دست آورده‌اید؛ انسانی که خداوند را حتی برای آنچه فقط در تصوراتش مالک آن است، مخلصانه سپاس ‌گوید، ایمانی حقیقی دارد.

برای شما ضروری است که در زیاد خواستن تردید نکنید؛ عیسی(ع) گفته است: «این مایه‌ شادمانی خداوند است که به شما سلطنت اعطا کند.»

ثروتمند شدن نتیجه‌ی صرفه‌جویی یا «پس‌انداز» نیست؛ بیشتر افراد خسیس فقیرند؛ درحالی‌که ولخرج‌ها اغلب ثروتمند می‌شوند.

دلیل شکست، انجام کارهای بسیار زیاد در حالتی ناکارامد است و علت موفقیت، انجام امور کافی در وضعیتی مؤثر.

به‌دنبال ظواهر فقر گشتن، اشکال متناظر با آن را در ذهن شما به‌وجود می‌آورد، مگر این حقیقت را بپذیرید که هیچ فقری وجود ندارد و تنها واقعیت، وفور نعمت است.

کائنات مایل است تا شما هر آنچه می‌خواهید داشته باشید. طبیعت با برنامه‌های شما موافق و همسو است. همه‌چیز به‌طور طبیعی متعلق به شماست. به ذهن خود بقبولانید که این امر حقیقت دارد.

هرچند در ستایش فقر سخنان بسیاری گفته می‌شود، حقیقت این است که به‌راستی بدون ثروتمند شدن امکان زندگی کامل و موفق وجود ندارد و هیچ انسانی نمی‌تواند به بالاترین حد شکوفایی استعدادها و تکامل روحانی خویش نایل شود، مگر این‌که مقدار زیادی پول داشته باشد؛ زیرا برای تعالی روح و پرورش استعدادهایش باید از موارد بسیاری استفاده کند که تهیه‌ آن‌ها جز با پول ممکن نیست.

باور شما بسیار مهم است، بنابراین باید از اندیشه‌هایتان محافظت کنید و چون باورهایتان تا حد بسیار زیادی از دیده‌ها و اندیشه‌هایتان شکل می‌گیرد، مهم است که بر توجه‌تان تسلط داشته باشید. و این‌جاست که اراده به‌کار می‌آید

تاکنون تمام تلاش‌های انسان منحصر به کار دستانش بوده است و نیرویش را در جهان اشکال در پی تغییر یا اصلاح نمونه‌های از پیش موجود به‌کار گرفته و هرگز به این فکر نبوده است که با تأثیرگذاری اندیشه‌هایش بر جوهر بدون شکل، اشکال جدیدی ایجاد کند.

وقتی شکست می‌خورید به این دلیل است که به اندازه‌ کافی نخواسته‌اید. ادامه دهید و بدون تردید چیزی بزرگ‌تر از آنچه به دنبالش بودید، به‌سویتان می‌آید. این را به خاطر بسپارید.

به‌عنوان اولین قدم به‌سمت ثروتمند شدن، شما باید سه عبارت اساسی که در این فصل مطرح شد، با تمام وجود باور کنید. برای تأکید بیشتر دوباره آن‌ها را تکرار می‌کنیم: ماده‌ا‌ی متفکر وجود دارد که همه‌چیز از آن ساخته شده است و در حالت اصیل خودش تمام فضای جهان را در برمی‌گیرد. اندیشه‌ای در درون این جوهر، آنچه به‌وسیله‌ی اندیشه به تصویر کشیده شود،‌ تولید می‌کند. انسان می‌تواند چیزها را در اندیشه‌اش شکل دهد و با تأثیرگذاری اندیشه‌اش بر جوهر بدون شکل، باعث آفرینش آنچه درباره‌اش می‌اندیشد، شود.

از این عقیده که برای جلب رحمت خداوند باید خود را برای دیگران فدا کنید، خلاص شوید؛ زیرا خداوند به چنین لطفی نیاز ندارد. آنچه او می‌خواهد این است که بهترین شوید، هم برای خودتان و هم برای دیگران؛ زیرا به این ترتیب خیلی بیشتر از هر راه دیگری می‌توانید به دیگران کمک کنید. شما فقط با ثروتمند شدن به بهترین حالت خود می‌رسید، به‌همین خاطر این‌که شما اولین و بهترین اندیشه‌تان را به کسب ثروت معطوف کنید، عملی شایسته و قابل ستایش است.

هر عملی را در هنگام اجرا با حفظ تصویر ذهنی و اِعمال تمام قدرت ایمان و اراده‌ بر آن، می‌توان قوی و مؤثر ساخت.

اجابت دعا براساس ایمان شما در هنگام بر زبان آوردن آن نیست، بلکه براساس ایمان شما در انجام آن است. شما نمی‌توانید با اختصاص دادن روزی مذهبی برای گفتن خواسته‌هایتان به خداوند و فراموش کردن او در طول هفته، خداوند را تحت‌تأثیر قرار دهید. نمی‌توان ساعاتی خاص را در کنجی به مناجات با خدا گذراند و او را تا تکرار مجدد این زمان از خاطر برد و انتظار تأثیر مثبت هم داشت.

همواره با ایمان و اراده، تصویر بودنتان را در محیطی بهتر در ذهن حفظ کنید؛ ولی با تمام وجود و ذهن و توان خود، در محیط فعلی‌تان دست به‌کار شوید.

هر عملی در ذات خود، یا موفقیت است یا شکست، یا مؤثر است یا ناکارامد. هر عمل ناکارامدی شکست محسوب می‌شود و اگر شما زندگی‌تان را صرف امور ناکارامد کنید، تمام زندگی‌تان شکست و ناکامی خواهد بود. هرچه کار بیشتری انجام دهید و همه‌ آن‌ها ناکارامد باشند، برای شما بدتر است. از طرف دیگر، هر عمل مؤثری خودبه‌خود موفقیت است و اگر همه‌ امور در زندگی‌تان مؤثر باشد، تمام زندگی شما موفقیت‌آمیز خواهد بود. دلیل شکست، انجام کارهای بسیار زیاد در حالتی ناکارامد است و علت موفقیت، انجام امور کافی در وضعیتی مؤثر.

فقرا به خیریه نیاز ندارند؛ آن‌ها نیازمند الهام و انگیزه‌اند. خیریه تکه نانی به آن‌ها می‌رساند تا در بدبختی‌شان زنده بمانند یا سرگرمشان می‌کند تا یکی دو ساعت بیچارگی‌شان را فراموش کنند؛ اما انگیزه باعث می‌شود تا آن‌ها از این بیچارگی خارج شوند. اگر می‌خواهید به فقرا کمک کنید،‌ نشان دهید که می‌توانند ثروتمند شوند و این کار را با ثروتمند شدن خودتان اثبات کنید.

به خود بیاموزید که دنیا را به چشم چیزی در حال رشد و تبدیل ببینید و به شیطان ظاهری، به‌عنوان موجودی ناقص بنگرید. همیشه با عبارات مثبت و پیشرفت‌مدارانه سخن بگویید؛ زیرا عمل کردن برخلاف این روش، همانا رد ایمانتان است و رد ایمان، یعنی از دست دادن آن.

انسان با شکرگزاری صادقانه و با نشاط برای نعماتی که جوهر بدون شکل به او ارزانی داشته است، می‌تواند به این هماهنگی کامل دست یابد. شکرگزاری، ذهن انسان را با هوشمندی جوهر یکی می‌سازد تا بدون شکل اندیشه‌هایش را دریافت کند. انسان فقط با احساس عمیق و پیوسته‌ شکرگزاری است که به یکپارچگی با هوشمند بدون شکل می‌رسد و می‌تواند در سطح آفرینش باقی بماند.

هیچ چیز، حتی تنش بیش از حد نیز نمی‌تواند ذره‌ای از اهمیت تفکر مداوم بر تصویری ذهنی که با ایمانی محکم و شکرگزاری همراه است، بکاهد. در این فرایند، تأثیر اندیشه به بدون شکل منتقل می‌شود و نیروهای آفرینشگر را به حرکت درمی‌آورد.

هر آنچه روی زمین می‌بینید، از جوهری اصیل ساخته شده و همه‌چیز از آن شکل گرفته است.

به‌خاطر بسپارید که با عجله کردن، از آفرینشگری باز می‌ایستید و به رقابت‌کننده تبدیل می‌شوید و دوباره به همان سطح قدیم باز می‌گردید.

ذهنی که خواهان سلطه بر دیگران ‌باشد، ذهنی رقابتی است. برای تسلط بر محیط و سرنوشت خود، به هیچ عنوان لازم نیست تا بر دیگران حکم برانید. زمانی‌که برای کسب مقام و قدرت وارد منازعه‌ جهانی شوید، مغلوب تقدیر و محیط می‌شوید و در آن هنگام ثروتمند شدنتان به بخت و اقبال وابسته می‌شود.

منتظر فرصتی نباشید که مطابق با تمامی خواسته‌هایتان باشد؛ هرگاه موقعیتی فراتر از وضعیت کنونی‌تان به شما ارایه شد و به آن راغب بودید، آن را بپذیرید. این اولین قدم در جهت موقعیتی بزرگ‌تر خواهد بود.

او می‌خواهد افرادی که توانایی قدردانی از زیبایی‌ها را دارند، بتوانند خود را با چیزهای زیبا احاطه کنند.

«اگرچه در ستایش فقر سخنان بسیاری گفته می‌شود، حقیقت این است که به‌راستی بدون ثروتمند شدن امکان زندگی کامل و موفق وجود ندارد.»

هیچ انسانی نمی‌تواند به بالاترین حد شکوفایی استعدادها و تکامل روحانی خویش نایل شود، مگر این‌که مقدار زیادی پول داشته باشد

انسان برای برخورداری از زندگی روحی کامل نیز نیازمند عشق است و عشق در فقر متجلی نمی‌شود.

هرچند در ستایش فقر سخنان بسیاری گفته می‌شود، حقیقت این است که به‌راستی بدون ثروتمند شدن امکان زندگی کامل و موفق وجود ندارد و هیچ انسانی نمی‌تواند به بالاترین حد شکوفایی استعدادها و تکامل روحانی خویش نایل شود، مگر این‌که مقدار زیادی پول داشته باشد؛ زیرا برای تعالی روح و پرورش استعدادهایش باید از موارد بسیاری استفاده کند که تهیه‌ آن‌ها جز با پول ممکن نیست.

در نظریه‌ی بنیادین جهان ـ ‌یکی همه است و همه یکی ـ جوهری واحد، خود را به‌صورت عناصر گوناگون دنیای مادی ابراز می‌کند.