بریده‌هایی از کتاب اگر از نو شروع کنیم

چیزهایی که الان درباره‌ت می‌دونم وحشتناکه. الان که داری خودت رو می‌آفرینی من از خودت بیشتر درباره‌ت می‌دونم. (خطوط چهره‌اش را به دقت نگاه می‌کند.) با همهٔ این چیزهایی که درباره‌ت می‌دونم می‌تونم هنوز دوستت داشته باشم؟ وقتی آیندهٔ کسی رو می‌شناسی، هنوز می‌تونی بپرستیش؟ عشق از نادانی، اطمینان نداشتن، ترس، امید، ابهام تغذیه می‌شه. آدم فقط رازها رو می‌تونه بپرسته. اگه آدم عاشق چهره‌های جوون می‌شه، برای این نیست که گرد و صاف و یکدسته. نه، برای اینه که مرموزه. وقتی بشه خوندش، دیگه جذابیتش رو از دست می‌ده. راستش اون زنی که بیشتر از همه دوستش داریم، همیشه زن ناشناخته‌ست.

پیر که شدی دیگه یواش‌تر پیر می‌شی. این حسنشه.

وقتی جوونی فکر می‌کنی فردا بهتر می‌شه. تو پیری فکر می‌کنی که دیروز بهتر بود.

وقتی آیندهٔ کسی رو می‌شناسی، هنوز می‌تونی بپرستیش؟ عشق از نادانی، اطمینان نداشتن، ترس، امید، ابهام تغذیه می‌شه. آدم فقط رازها رو می‌تونه بپرسته. اگه آدم عاشق چهره‌های جوون می‌شه، برای این نیست که گرد و صاف و یکدسته. نه، برای اینه که مرموزه. وقتی بشه خوندش، دیگه جذابیتش رو از دست می‌ده. راستش اون زنی که بیشتر از همه دوستش داریم، همیشه زن ناشناخته‌ست.

پیر. وقتی جوونی فکر می‌کنی فردا بهتر می‌شه. تو پیری فکر می‌کنی که دیروز بهتر بود. تو این حس رو نداری

آدمی که پژوهش می‌کنه باید جست‌وجو رو دوست داشته باشه، نه حاصل و یافته رو. زندگی دانشمند با فرضیه‌های متعدد می‌گذره و سعی می‌کنه با تجربه ثابتشون کنه، ولی ممکنه هیچ‌کدوم درست از آب درنیاد.

با گذر زمان، یاد می‌گیری که دنیا رو با تصوراتت دریابی. برای اینکه در درونت همون‌قدر غنا و ثروت هست که در بیرون

یه چیز رو فراموش کردی: عشق رو. (مکث) این پسره می‌تونه دوستت داشته باشه، همون‌طور که هستی.

بلندپروازی معمولاً اسم دیگهٔ از زیر مسئولیت در رفتنه. آدم‌های مبتذل خودشون می‌دونن که نمی‌تونن تو زندگی واقعی جایی داشته باشن و برای خودشون یه زندگی رؤیایی می‌سازن، انقدر دور از دسترس که نرسیدن بهش به نظر عادی برسه. قرار نیست پیروز شن، فقط از قبل شکستشون رو پنهان می‌کنن.

زمان بهم یاد داده چطور ورای کلمات رو بخونم، حتی سکوت رو.

وقتی پیر می‌شی، دیگه یه عمر پیر می‌مونی.

لم می‌خواد یه‌عالمه مریض داشته باشی، اون هم مریض‌هایی که دائم مریض می‌شن. (با شیطنت) می‌دونی، اگه من پزشک بودم، تقلب می‌کردم. مریض‌هام رو کاملاً معالجه نمی‌کردم که مطمئن باشم برمی‌گردن.

وقتی من دنیا اومدم ثروت در تملک جنگل خلاصه می‌شد و خانواده‌م هکتارها جنگل داشتن. امروز پول تو صنعت و سرمایه‌گذاریه. شکل ثروت عوض شده، درخت‌ها هم دیگه هیچ ارزشی ندارن. بابا بهم می‌گفت شانس و اقبال سوسیالیسته، پولدارها رو فقیر می‌کنه و ثروتشون رو تقسیم می‌کنه.

میکو موری نر کامل و همیشه‌تمیز، چیزیه که تو نیستی و هرگز نخواهی بود. در عمرم از این میکو موری‌ها زیاد دیدم. زن‌هایی رو که می‌خواستم، همه‌شون یه میکو موری تو سرشون بود. هر بار که نتونستم دل زنی رو ببرم، وقتی برگشتم یه میکو موری دیدم که به ریشم می‌خندید.

آدمی که پژوهش می‌کنه باید جست‌وجو رو دوست داشته باشه، نه حاصل و یافته رو. زندگی دانشمند با فرضیه‌های متعدد می‌گذره و سعی می‌کنه با تجربه ثابتشون کنه، ولی ممکنه هیچ‌کدوم درست از آب درنیاد.

بلندپروازی معمولاً اسم دیگهٔ از زیر مسئولیت در رفتنه. آدم‌های مبتذل خودشون می‌دونن که نمی‌تونن تو زندگی واقعی جایی داشته باشن و برای خودشون یه زندگی رؤیایی می‌سازن، انقدر دور از دسترس که نرسیدن بهش به نظر عادی برسه. قرار نیست پیروز شن، فقط از قبل شکستشون رو پنهان می‌کنن.