بریده‌هایی از کتاب بریت- ماری اینجا بود

آدم‌ها می تونن خیلی پست و فرومایه بشن.

خیلی‌ها فوتبال را دقیقاً همان‌طور دوست دارند که، خودشان را. آدم نمی‌داند چه‌طور از دست این بازی خلاص شود.»

ما می‌خواهیم یک نفر از وجودمان خبر داشته باشد. می‌خواهیم که وجودمان برای دیگران بی‌تفاوت نباشد.

از یک سن خاص تقریباً تمام سؤال‌هایی که ذهن یک انسان را به خود مشغول می‌کنند، حول یک سؤال خاص می‌گردد: راه و رسم زندگی کردن چگونه است؟

از یک سن خاص، تقریباً تمام سؤال‌هایی که ذهن یک انسان را به خود مشغول می‌کنند، حول یک سؤال خاص می‌گردد: راه و رسم زندگی کردن چگونه است؟

به مادرم که همیشه مراقب بود شکمم سیر باشد و قفسه‌های کتابخانه‌ام پر از کتاب فردریک بکمن

در این دنیا همیشه آن که رؤیاهای بزرگ‌تری داشته باشد، برنده است.

آیا توقع زیادی است که آدم مثل یک انسان رفتار کند؟

هیچ انسان متمدنی وسط غذا خوردن آدم زنگ نمی‌زند!

بریت – ماری هیچ‌وقت ادعا نمی‌کند که این زن چاق است، چون بریت – ماری واقعاً آدمی نیست که درباره‌ی مردم چنین چیزهایی را بر لب بیاورد. بنابراین با خودش فکر می‌کند که این زن حتماً نسبت به میزان کلسترولش دغدغه‌ی خاطر ندارد

آدم هرگز نمی‌تونه به کسی که پدرش طرفدار تیم لیورپوله، بگه که نمی‌شه نتیجه‌ی بازی رو برگردوند.

هر اتفاقی که بیفتد. هر جا که باشد. همه خواهند دانست: بریت – ماری اینجا بود.

«آدم عاشق فوتبال است، چون فوتبال یک چیز غریزی در خودش پنهان دارد. وقتی در خیابان یک توپ جلوی پای آدم قل می‌خورد، ناخودآگاه آن را شوت می‌کند. چون خیلی‌ها فوتبال را دقیقاً همان‌طور دوست دارند که، خودشان را. آدم نمی‌داند چه‌طور از دست این بازی خلاص شود.»

یک روز آدم از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند عمری که پشت‌سر گذاشته، بیشتر از آن میزانی است که پیش رو دارد، بدون اینکه بداند چگونه این اتفاق افتاد.

آدم نمی‌تواند یک نفر را تا آخر عمر مجازات کند، فقط به این دلیل که در زندگی‌اش یک‌بار اشتباه کرده است.

بریت – ماری هیچ‌کس را ندارد که کل شب منتظر آمدنش باشد. با این حال تا صبح منتظر می‌ماند.

در این دنیا همیشه آن که رؤیاهای بزرگ‌تری داشته باشد، برنده است.

وقتی آدم پشت کسی را که بیش از هر زمان دیگری به وجود او احتیاج دارد، خالی می‌کند، دیگر عشق چه ارزشی دارد؟

خیلی چیز‌ها هست که آدم درباره‌ی خودش نمی‌داند، تا روزی که آن‌ها را کشف کند. نمی‌داند چه کارهایی از او برمی‌آید. نمی‌داند چه شجاعتی در درونش نهفته است.

در این دنیا همیشه آن که رؤیاهای بزرگ‌تری داشته باشد، برنده است.

ما می‌خواهیم یک نفر از وجودمان خبر داشته باشد. می‌خواهیم که وجودمان برای دیگران بی‌تفاوت نباشد.

وقتی آدم متوجه می‌شود که شروع یک زندگی تازه تا چه ‌حد نیرو می‌طلبد، سخت است اگر نخواهد به زندگی سابق ادامه دهد.

زندگی احساس به‌هم تعلق داشتن است. قسمت‌هایی از وجود آدم در درون دیگری.

گاهی زندگی کردن برای آدم راحت‌تر می‌شود؛ که اگر نمی‌داند کیست، حداقل بداند کجاست.

وقتی آدم با مشکلات یک زندگی جدید روبه‌رو می‌شود، برایش خیلی سخت است که به زندگی سابق برنگردد. وقتی آدم متوجه می‌شود که شروع یک زندگی تازه تا چه ‌حد نیرو می‌طلبد، سخت است اگر نخواهد به زندگی سابق ادامه دهد.

آدم عاشق فوتبال است، چون فوتبال یک چیز غریزی در خودش پنهان دارد. وقتی در خیابان یک توپ جلوی پای آدم قل می‌خورد، ناخودآگاه آن را شوت می‌کند. چون خیلی‌ها فوتبال را دقیقاً همان‌طور دوست دارند که، خودشان را. آدم نمی‌داند چه‌طور از دست این بازی خلاص شود.

فوتبال، زندگی رو وادار به حرکت می‌کنه. همیشه یه بازی جدید وجود داره. یه فصل جدید. همیشه این امید وجود داره که اوضاع رو‌به‌راه می‌شه.

بهترین چیزی که می‌توان به یک شخص داغدیده داد، محلی برای تخلیه‌ی غم و اندوهش است.

بهترین چیزی که می‌توان به یک شخص داغدیده داد، محلی برای تخلیه‌ی غم و اندوهش است.

و هر اتفاقی که بیفتد. هر جا که باشد. همه خواهند دانست: بریت – ماری اینجا بود