بریده‌هایی از کتاب مسئله اسپینوزا

حالا تلاش می‌کنم فقط نگران مسائلی باشم که درموردش کنترل دارم.»

«اینکه خدا ما رو شکل خودش نساخت  ما او رو شبیه خود ساختیم. ما تصور می‌کنیم که او موجودی چون ماست، نجوای عبادت ما رو می‌شنوه و خواسته‌هامون براش اهمیت داره...»

هیچ‌چیز در خود و از خود خوب یا بد، خوشایند یا ترسناک نیست. تنها ذهنته که اون رو این‌طوری می‌سازه.

شما سعی داشتید تودهٔ مردم رو از طریق قدرت ترس و امید در کنترل داشته باشید، چماق سنتی رهبران مذهبی در طول تاریخ

«گوته و اسپینوزا هردو بر این موضوع تأکید دارن که ما نباید سرنوشت خود رو منوط به چیزی فسادپذیر و ناپایدار کنیم. در عوض، اسپینوزا اصرار داره که به چیزی فسادناپذیر و ابدی عشق بورزیم.»

افسوس! اگر تمام انسان‌ها خردمند بودند، مهربان و رئوف بودند، آنگاه دنیا بهشت می‌بود، ولی اکنون اغلب جهنم است!

شخصیت، سرنوشت را می‌سازد.

ولی معنای لغت "بردبار" رو به یاد داشته باش ـ یعنی ما عقاید دیگران رو تحمل می‌کنیم، حتی اگه اون‌ها رو غیرمنطقی بدونیم.»

من از هیچ قدرتی در روی زمین به‌جز شعور خودم تبعیت نمی‌کنم.»

فکر نمی‌کنم زیر سؤال بردنْ بیماری باشه. اطاعت کورکورانه بدون سؤال کردن بیماریه.»

«ترس باعث پرورش خرافه می‌شود.»

هیچ‌چیز در خود و از خود خوب یا بد، خوشایند یا ترسناک نیست. تنها ذهنته که اون رو این‌طوری می‌سازه.

تو می‌گی که سعادت ابدی جای دیگه‌ایه. به من درمورد این جای دیگه بگو.» ‫«من فقط می‌دونم که اون در اهداف فناپذیر جایی نداره. در دنیای بیرون نیست، بلکه در درونه. ذهنه که تشخیص می‌ده چه چیز ترسناک، بی‌ارزش، مطلوب یا گران‌بهاست، و بنابراین ذهنه و تنها ذهنه که باید اصلاح بشه.»

استادان مذهبی همیشه دنبال این بودن که خودشون تنها مفسران رازها و آیین‌های مذهبی باشن. این خیلی به نفعشونه.»

برای دستیابی و نگهداری شهرت باید چیزی رو که دیگران می‌پسندن بپسندیم و از هرچی دوری می‌کنن، دوری کنیم. بنابراین از زندگی با شهرت یا زندگی سیاستمدارانه فرار کنید.

قانون الهی بر شیوهٔ درست زندگی دلالت داره، نه مراسم آیینی.

«مردم ضعیف و طماع در ناملایمات از دعا استفاده می‌کنند و مثل زنان اشک می‌ریزند و از خدا کمک می‌خواهند.»

دریغا، اگر همهٔ انسان‌ها عاقل بودند و خوش‌نیت‌تر، جهان بهشت می‌شد؛ الان بیشتر جهنم است.

من دین رو دوست دارم، ولی از خرافه بیزارم.

کودکان به چیزهایی احتیاج دارن که بزرگسالان بهشون محتاج نیستن. انسانِ دو هزار سال پیش به چیزهایی نیاز داشت که انسان امروزی از اون‌ها بی‌نیازه. به نظر من، دلیل خرافه در تمام این فرهنگ‌ها اینه که انسان‌های بسیار قدیم از تزلزل رازآلود هستی می‌ترسیدن. اون‌ها شناخت کافی برای فراهم کردن چیزی که مورد نیازشون بود، یعنی توضیحات، نداشتن. و در اون روزگار باستانی، تنها شکل توضیحِ موجود چنگ انداختن به ماوراءالطبیعه بود  با دعاها و قربانی‌ها و قانون‌های غذای حلال و.

«من نمی‌تونم تصور کنم که از خاک تزویر آرامش جوونه بزنه.»

«ترس باعث پرورش خرافه می‌شود.»

سرزنش کردن فقط راهیه که خودمون رو گول بزنیم و فکر کنیم که برای کنترل طبیعت به اندازهٔ کافی قدرت داریم.

هر زمان که هدفی محقق می‌شه، نیازهای دیگه‌ای برانگیخته می‌شه. درنتیجه تکاپوی بیشتر جستجوی بیشتر به دنبال داره و همین‌طور تا ابد. باید راه حقیقی به سمت سعادت ابدی جای دیگه‌ای باشه.

تا زمانی که جهل و بی‌خبری وجود داره، طرف‌داران خرافه هم وجود دارن.

من انسانم و انسان‌ها تمایل فطری به حواس‌پرتیِ دفاعی دارن.

پرهیزکاری راستین در عدل، احسان و عشق به همسایه‌ست.

بیشتر کارهایی که رهبران دینی انجام می‌دن کمترین ارتباط رو به خدا داره. سال گذشته به مردی حکم تکفیر دادید که به‌جای خرید از یک قصاب سفاردی از یک قصاب حلال اشکنازی خرید کرده بود. شما فکر می‌کنید این ارتباطی به خدا داره؟»

مقامات مذهبی، از هر دسته‌ای، به دنبال این هستن که جلو رشد قوای عقلانی مردم رو بگیرن.»

سرزنش کردن فقط راهیه که خودمون رو گول بزنیم و فکر کنیم که برای کنترل طبیعت به اندازهٔ کافی قدرت داریم.