بریده‌هایی از کتاب فرار از احساس گناه

همین‌طور احساس گناه باعث می‌شود که با بچه‌های خود با دیسیپلین رفتار نکنید، برای آنکه می‌ترسید که دوست‌تان نداشته باشند.

این بدان دلیل است که رفتار زنان در فرهنگ ما به‌صورت محدود تعریف می‌شود. زنان ممکن است به‌دقت رفتار کنند تا خوب به‌نظر برسند. زنان خوب قرار است به دیگران رسیدگی کنند، ببخشند، همدردی، درک و همراهی کنند. به مردان اجازه داده شد که طیف گسترده‌تری از رفتار را داشته با‌شند. برای مثال مردی که روی حقش می‌ایستد و عقب نمی‌نشیند، اغلب، قوی ارزیابی و تحسین می‌شود. درحالی‌که زنی که این کار را می‌کند اغلب «سلیطه» خوانده می‌شود. رفتار با اعتماد به نفس در زنان ممکن است تحسین شود، اما هم‌چنان با بدگمانی به آن نگریسته می‌شود. رفتار با اعتماد به نفس در زنان، پرخاشگری تلقی می‌شود و رفتار پرخاشگری در زنان مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد.

برای شروع فرایند آزادسازی خود و فرار از احساس گناه لازم است متوجه شوید که چه چیزی شما را زندانی کرده است

شما احتمالاً مثل خیلی از افراد دیگر بوده و به نیازهای دیگران حساس هستید. اگر این مسئله شما را توصیف می‌کند، پس شما یک ویژگی دارید که ارزشمند تلقی شده و روی این سیاره مورد نیاز هستید در نتیجه باید برای خودتان ارزش قائل شوید.

قانون باید من در یک کنفرانس یک هفته‌ای در زمینه معنویت و روان‌شناسی حضور یافتم و با یکی از حاضران به نام نانسی موریسون آشنا شدم. یک روز با هم حرف زدیم و من مشکلم را با وی در میان گذاشتم. من به او گفتم که در دام احساس گناه گیر کرده‌ام. از طرفی دوست دارم که با شوهرم در کوهستان زندگی کنم، اما فکر می‌کردم که می‌توانم در شهر زادگاهم بمانم و از والدینم نگه‌داری کنم. نانسی گفت بیا جور دیگری به آن نگاه کنیم، به‌جای آنکه بگویی من باید این کار را بکنم یا نکنم، بگو اگر این کار را انجام دهم چه اتفاقی می‌افتد.

وقتی مورد خوشایند والدین واقع شدن بر خوشحال کردن همسر ترجیح می‌یابد، چیزی از قائده خارج می‌شود. اگرچه قابل ترجیح است که همسران مراقب پدر و مادرشان باشند و از رابطه‌ی همسر با والدینش هم حمایت کند. احساس والدین نباید مهم‌ترین اولویت باشد. یک اصل کامل در رابطه‌ی ازدواج آن است که هر زوج باید برای دیگری در اولویت باشد. شوهر باید بداند که همسرش در اولویت است و زن باید بداند که اولین اولویت در زندگی همسرش است. زمانی است که باید به خواسته‌های والدین یا دیگران نیز احترام گذاشت، اما فضای غالب باید آن باشد که خواسته‌های همسر در اولویت قرار بگیرد.

احساس خوب یا متناسب در مورد خودتان و کارهایی که انجام می‌دهید، به شما کمک می‌کند که برداشت مثبتی در مورد خودتان داشته باشید. افرادی با احساس گناه سمی سریعاً احساس می‌کنند که خوب نیستند و هر کاری را غلط انجام می‌دهند.

انجام دهم چه اتفاقی می‌افتد.

همه‌ی مردان مجبورند بپذیرند که موقعیت آن‌ها و یا موفقیت مالی یا شغلی آن‌هاست که برای‌شان شهرت، احترام، یا قدرت می‌آورد. بسیاری از مردان شغل‌های منظمی ندارند. غیر از موفقیت مالی یا شغلی، به‌نظر سه استاندارد فرهنگی دیگر باقی مانده است که کد مردانگی افتخار آفرین را تعریف می‌کند: کلام مرد، احساس مسئولیت وی و توانایی وی برای خوب بودن در یک رابطه. اگر او در هر یک از این حوزه‌ها دچار کمبود شود، احساس گناه غالب می‌شود.

احساس گناه سمی در مردان به شکل خاص و دینامیکی بیان می‌شود که من اغلب هنگام کار با زنان آن را مشاهده می‌کنم. زنان شکایت می‌کنند که همسران‌شان هر موقع دعوا دارند، ساکت می‌شود و حرف نمی‌زند. زنان می‌گویند آن‌قدر احساس سرخوردگی و خشم می‌کنند که می‌توانند جیغ بزنند. معمولاً زنان بسیار کلامی هستند. شکوه می‌کنند، ناله و روده‌درازی می‌کنند. بعد متوقف می‌شوند و منتظر جواب همسرانشان می‌مانند. مرد نمی‌داند که از کجا شروع کند. احساس قوت نمی‌کند و نمی‌داند درسرش چه فکری است بنابراین از صحبت خودداری می‌کند. وی جایگاهی در بحث ندارد، بنابراین برنده می‌شود. کسی حدس نمی‌زند که احساس گناه پشت این دینامیک است.

قلمرو خود را بازپس بگیرید و بگویید چند سال است که مرتب برای تعطیلات به ساحل می‌رویم. من لذت بردم، اما امسال نوبت من است. در اینجا من پیشنهاد می‌کنم و من به آن می‌چسبم. به‌جز هوای طوفانی (که ما در مورد آن حرف می‌زنیم) به قلمرو خود بچسیبد، حتی اگر به‌معنای آن باشد، که خودتان به کوه بروید. به یاد بیاورید، رنجش درونی شما به‌معنای آن می‌شود که قلمروی شما می‌تواند رابطه‌ی شما را تخریب کند. داستان ذیل نشان می‌دهد که چطور یک فرد می‌تواند قلمرو خودش را اعاده و در عین‌حال ازدواجش را حفظ کند

بخشش به‌معنای فراموش کردن نیست. کتاب آسمانی ما را مطمئن می‌کند که وقتی خدا می‌بخشد، خدا فراموش می‌کند، اما انسان‌ها این کار را نمی‌کنند. بخشش به‌معنای آن نیست که رفتار بد را موجه کنید. شما می‌توانید فردی را ببخشید، ولی رفتار آن‌ها را بد بدانید

آشتی یک فرایند جداگانه است، عمل یکی شدن با دیگری است. فردی که شما را ناراحت کرده است، مجبور نیست که بداند شما او را بخشیده‌اید یا نه. بخشش یک فرایند است، نه یک واقعه خاص

زمانی مردی بود که در جزیره کرت زندگی می‌کرد. او عاشق این جزیره بود. در حین مرگ، مرد التماس کرد که از بستر مرگ به جزیره‌ی مطلوبش برده شود. تقاضای او اجابت شد و قبل از آنکه آخرین نفسش را بکشد به کمی خاک چنگ زد و عاشقانه آن را در دست گرفت و مرد. او ناگهان بیرون از دروازه‌های بهشت ایستاد. سنت‌پیتر نزدیک شد و گفت تو فرد ارزشمندی هستی بیا و به من در بهشت ملحق شو. پیرمرد حرکت کرد تا سنت‌پیتر را دنبال کند. سنت‌پیتر که به‌دست پیرمرد توجه کرد، گفت تو مجبوری که آن تکه‌گل را از دستت بیاندازی، هیچ‌کس با این وارد بهشت نمی‌شود.

برای آنکه بر احساس گناه خود غلبه کنید، مهم است که ماهیت احساس‌تان را درک کنید. قسمت اول این دانش را در اختیار شما قرار می‌دهد و شاخص‌های کلیدی احساس گناه را بررسی و بسیاری از زیرساخت‌های مهم روانی و فرهنگی مهم آن را توضیح می‌دهد

به‌جای آنکه بگویی من باید این کار را بکنم یا نکنم، بگو اگر این کار را

به‌هرحال کسانی که از احساس گناه سمی رنج می‌برند، به انتخابات خوب و تأیید دیگران وابسته هستند. این می‌تواند خطرناک باشد، از آنجایی که برداشت از خودشان معمولاً ضعیف یا خیلی قوی، اما منفی است. اگر آن‌ها حتی نکته‌ای دارند که دیگران از آن خوش‌شان نمی‌آید، آن‌ها احساس گناه می‌کنند، گویی که کار غلطی انجام داده‌اند. کسانی که دچار احساس گناه شده‌اند، نمی‌خواهند که دیگران آن‌ها را در نوری منفی ببینند؛ آن‌ها خودشان هم نمی‌خواهند که دیگران هم به این شیوه ببینند.

احساس گناه، حقه‌باز است و خودش را پنهان می‌کند، هوشیار بوده و درونی است. احساس گناه یکی از عمیق‌ترین و تاریک‌ترین احساسات در شرایط انسانی است. حتی اگر احساس گناه نقش مهمی در مسائل شما نداشته باشد، به‌احتمال زیاد تا حدودی با موقعیت شما عجین شده است.