بریده‌هایی از کتاب عهد قاجار

بیگانه‌ای که از ماهیت حکومت و صراحت لهجهٔ ستمدیدگان ناآگاه است، شگفت‌زده می‌شود زمانی که می‌شنود یکی از پایین‌ترین افراد جامعه به مافوق خود و حتی به شخص شاه ناسزا می‌گوید. این ظهور یکبارهٔ احساسات را، که در میان طبقات جامعه امری عادی است، معمولا نادیده می‌گیرند.

یکی از شیوه‌های مخالفت با دولت که قرن‌های متمادی هم در کشورهای شیعه‌مذهب و هم در کشورهای سنی‌مذهب رایج بود استنکاف از انجام معاملات بود، یعنی تعطیل بخشی از بازار یا تمام آن، که در ایران بسیار اتفاق افتاده.

در سرزمین‌های سنی‌مذهب دولت مدعی بود که کمک‌های مالی مردم از آنِ دولت است، اما همان‌گونه که مذکور افتاد در مذهب شیعهٔ اثنی‌عشری مؤمنان این کمک‌ها را به علما تقدیم می‌کردند

مجتهدین از نظر مالی متکی به مقلدان خود بودند و به همین دلیل پیوسته می‌بایست منافع آن‌ها را مورد توجه قرار می‌دادند. مؤمن‌ترین مقلدان بازاری‌ها بودند، در تمام سطوح.

پذیرفتن معنای ظاهری اقوالی که می‌گویند روحانیون در رأس فلان و بهمان حادثه یا حرکت بوده‌اند، گمراه‌کننده است، زیرا روحانیون با وجود آن‌که افرادی قدرتمند بودند، اما عملا سخنگوی جامعه یا گروهایی خاص از جامعه بودند.

چلکوفسکی می‌گوید تعزیه به صورت نمایش مذهبی در میانهٔ قرن ۱۲ با ترکیبی از دو سنت از اجرای مراسم عاشورا به وجود آمد، یکی سیار و دیگری محلی. در فاصلهٔ بین دورهٔ زندیه و زمان فتحعلی‌شاه، هم تعداد اجرای تعزیه و هم متن‌های آن به طور چشمگیری افزایش یافت و داستان‌های فرعی براساس روایات اصلی شکل گرفت.

نقش زنان در تعزیه آن‌ها را به طرزی غیرعادی وارد میدان نبرد در مبارزات می‌کرد و این چیزی است متفاوت با آرامی و بردباری‌ای که در مسیحیت از زن خواسته‌اند.

نقش زنان در تعزیه آن‌ها را به طرزی غیرعادی وارد میدان نبرد در مبارزات می‌کرد و این چیزی است متفاوت با آرامی و بردباری‌ای که در مسیحیت از زن خواسته‌اند.

لوطی‌ها سخت ایرانی بودند، زیرا آن‌ها سرشار از ارزش‌های دیرپای حماسی ایرانی بودند و آشنا با دلیری‌های پهلوانان موردعلاقهٔ خود و ملهم از سرمشق امامان شیعه.

مفهوم کلی «مشورت» در موارد مختلف و در گفتار اکثر اقشار جامعه در قرن سیزدهم به کار گرفته می‌شد و بدین‌سان در روال سیاسی عمیقاً جای گرفته بود