بریده‌هایی از کتاب کار ناتمام

۱. به خودتان درباره خودتان راست بگویید. ۲. به خودتان درباره دیگری راست بگویید. ۳. به دیگری در رابطه خودتان راست بگویید. ۴. به دیگری درباره دیگری راست بگویید. ۵. به همه درباره همه چیز راست بگویید.

هر تصمیمی در زمان خودش می‌تواند مناسب‌ترین باشد اما در زمان دیگری ممکن است، این‌طور نباشد.

گریستن روشی است برای پاک کردن دودکش بخاری احساس، به‌این ترتیب احساس آرامش بیشتری خواهید کرد.

این دیدگاه را به‌خاطر بسپارید «من خوب هستم، تو خوب هستی». نوازش کنید: نگاه مهرآمیز، لبخند زدن، کلام شیرین و هر گونه توجه و احترام نسبت به دیگران نوازش نامیده می‌شود.

کارهای ناتمام باعث اشتغال ذهنی می‌شوند، آنها ذهن را آلوده می‌کنند و تنش روانی ایجاد می‌کنند. گرچه همه ما به‌مرور به تنش‌های روانی عادت می‌کنیم و آن را بخش طبیعی زندگی می‌دانیم اما تنش‌های درونی حل‌نشده که پیامد کار ناتمام هستند اغلب با فراموشی، خستگی‌، کاهش انرژی‌، دشواری در توجه و تمرکز‌، مشکلات خواب‌، اشتغال ذهنی‌، نگرانی اضطراب‌، افسردگی و... مشکلات جسمانی (مانند مشکلات گوارشی‌، دردها و...) همراه هستند که رنگ باختن آنها منوط به تمام کردن وضعیت ناتمام در زندگی‌مان است.

خشونت و آزار را حق خود ندانید‌، حتی اگر اشتباه کردید یا رفتار نامناسبی انجام دادید باز هم دلیلی برای خشونت‌ورزی وجود ندارد. در این موارد شما باید جریمه دهید و جبران کنید‌، نه اینکه مورد آزار و رفتار پرخاشگرانه دیگری قرار گیرید.

نیل دونالد والش (۱۳۸۶) به اهمیت راستگویی در به پایان رساندن کارهای ناتمام تاکید کرده است، او راستگویی را در ۵ مورد ضروری می‌داند. ۱. به خودتان درباره خودتان راست بگویید. ۲. به خودتان درباره دیگری راست بگویید. ۳. به دیگری در رابطه خودتان راست بگویید. ۴. به دیگری درباره دیگری راست بگویید. ۵. به همه درباره همه چیز راست بگویید.

برای به پایان رساندن کارهای ناتمام باید با تجارب تلخ گذشته روبه‌رو شویم

۱. به خودتان درباره خودتان راست بگویید. ۲. به خودتان درباره دیگری راست بگویید. ۳. به دیگری در رابطه خودتان راست بگویید. ۴. به دیگری درباره دیگری راست بگویید. ۵. به همه درباره همه چیز راست بگویید.

هیجان‌های محبوس در «حوض درد» نه‌تنها می‌جوشند و ‌قل می‌زنند و گازهای سمی تولید می‌کنند بلکه ممکن است به‌مرور زمان شدیدتر و وخیم‌تر شوند یا حتی تغییر کنند.

وقتی رویدادی اتفاق می‌افتد که تا اندازه‌ای شبیه رویدادهای تلخ حل‌نشده گذشته است، هیجانات حوض به جوش می‌آیند و فرد هیجان‌هایی را که قبلا زنده‌به‌گور کرده است تجربه می‌کند، گویی گوری باز می‌شود و اسکلت‌هایی از هیجان‌های دفن‌شده سر بر‌می‌آورند، چیزی شبیه باز شدن سر زخم کهنه‌ای که عفونتی را در خود پنهان کرده است و باز شدن آن با خونریزی و ترشحات عفونی زیادی همراه است.

گریه کنید، اگر یادآوری آزارهای والدین شما را ناراحت می‌کند‌، گریه کنید. گریستن روشی است برای پاک کردن دودکش بخاری احساس، به‌این ترتیب احساس آرامش بیشتری خواهید کرد.

بخشش یکی از قدرتمندترین ابزار معنوی است با بخشش می‌توان خود، اطرافیان و دنیا را تغییر داد. با انتخاب بخشش، مسئولیت آزارگر را از او سلب نمی‌کنیم، رفتارهای نامناسب او را تایید نمی‌کنیم، بلکه خود را از افکار و احساسات منفی که نسبت به آزارگر داریم رها می‌کنیم و به آرامش می‌رسیم. به‌این ترتیب، می‌توان گفت که بخشش بزرگترین هدیه‌ایست که می‌توانیم به خودمان بدهیم.

وارد بازی‌های قدرت نشوید، اگر والدین باهم مشکل دارند و نسبت به هم رفتار پرخاشگرانه‌ای نشان می‌دهند و از شما می‌خواهند به آنها بپیوندید‌، وارد بازی نشوید‌، خود را کنار بکشید. آنها خود باید مشکلات‌شان را حل کنند. در این موارد، بهترین اقدام معرفی آ‌نها به یک روان‌شناس است.

از مشاجره با آنها خودداری کنید اما احساس خود را با جمله «من احساس می‌کنم» بیان کنید مانند: «ناراحت می‌شوم وقتی سرم داد می‌کشی»

سوگواری مستلزم رعایت موارد زیر است: ازدست دادن را بپذیرید، اولین گام این است که فرد بپذیرد چیز مهمی را از دست داده است و دیگر آن را ندارد. به چند مثال توجه کنید: «من اونو از دست دادم و دیگه اونو ندارم» «من دیگه یائسه شدم و توانایی باروری را از دست داده‌ام» «می‌پذیرم که عشق بزرگ زندگی‌ام را از دست داده‌ام» «قبول

الیزابت کوبلر راس مفهوم کارناتمام و «حوض درد» را معرفی کرد. از دیدگاه او کار ناتمام به معنای رها کردن و اجتناب از موقعیت دردناک بیرونی و تجربه درونی است که با هیجان‌های شدیدی همراه است و به همین دلیل ترجیح می‌دهیم آن را نیمه‌کاره و حل‌نشده رها کنیم.

هیجان‌های فرونشانده یا سرکوب‌شده ناشی از رویدادهای آسیب‌زای حل‌نشده در گذشته در مخزنی در درون‌مان به حیات خود ادامه می‌دهند

هیجان‌های محبوس در «حوض درد» نه‌تنها می‌جوشند و ‌قل می‌زنند و گازهای سمی تولید می‌کنند بلکه ممکن است به‌مرور زمان شدیدتر و وخیم‌تر شوند یا حتی تغییر کنند.

باید با تجارب تلخ گذشته روبه‌رو شویم، این کار مستلزم یادآوری آن تجارب و توجه به معنایی است که آنها برای‌مان داشته‌اند.

البته تجربه هیجان‌های سرکوب شده ناشی از وضعیت‌های ناتمام همواره آسان نیست. در موارد زیادی ریزش بهمن هیجانات دردناک می‌تواند به اندازه صدمات جسمانی خطرناک باشد.

نگارش تجارب تلخ زندگی اولین گام است. بهتر است این تجارب تلخ با جزئیات کامل نوشته شوند و سپس قید شود که در آن زمان درباره آن رویداد چه فکر و چه احساسی داشتید؟ درحال حاضر چه فکر و احساسی دارید؟ چه درسی از آن گرفته‌اید؟ موهبت آن تجربه‌های منفی چه بوده است؟ آن رویداد تلخ چه پیامی برایتان دارد؟

درباره همه چیز به همه کس راست بگویید. این گامی بزرگ در شفا و بازآفرینی خود به‌شمار می‌رود.