بریده‌هایی از کتاب کار ناتمام

۱. به خودتان درباره خودتان راست بگویید. ۲. به خودتان درباره دیگری راست بگویید. ۳. به دیگری در رابطه خودتان راست بگویید. ۴. به دیگری درباره دیگری راست بگویید. ۵. به همه درباره همه چیز راست بگویید.

هر تصمیمی در زمان خودش می‌تواند مناسب‌ترین باشد اما در زمان دیگری ممکن است، این‌طور نباشد.

گریستن روشی است برای پاک کردن دودکش بخاری احساس، به‌این ترتیب احساس آرامش بیشتری خواهید کرد.

کارهای ناتمام باعث اشتغال ذهنی می‌شوند، آنها ذهن را آلوده می‌کنند و تنش روانی ایجاد می‌کنند. گرچه همه ما به‌مرور به تنش‌های روانی عادت می‌کنیم و آن را بخش طبیعی زندگی می‌دانیم اما تنش‌های درونی حل‌نشده که پیامد کار ناتمام هستند اغلب با فراموشی، خستگی‌، کاهش انرژی‌، دشواری در توجه و تمرکز‌، مشکلات خواب‌، اشتغال ذهنی‌، نگرانی اضطراب‌، افسردگی و... مشکلات جسمانی (مانند مشکلات گوارشی‌، دردها و...) همراه هستند که رنگ باختن آنها منوط به تمام کردن وضعیت ناتمام در زندگی‌مان است.

این دیدگاه را به‌خاطر بسپارید «من خوب هستم، تو خوب هستی». نوازش کنید: نگاه مهرآمیز، لبخند زدن، کلام شیرین و هر گونه توجه و احترام نسبت به دیگران نوازش نامیده می‌شود.

خشونت و آزار را حق خود ندانید‌، حتی اگر اشتباه کردید یا رفتار نامناسبی انجام دادید باز هم دلیلی برای خشونت‌ورزی وجود ندارد. در این موارد شما باید جریمه دهید و جبران کنید‌، نه اینکه مورد آزار و رفتار پرخاشگرانه دیگری قرار گیرید.

۱. به خودتان درباره خودتان راست بگویید. ۲. به خودتان درباره دیگری راست بگویید. ۳. به دیگری در رابطه خودتان راست بگویید. ۴. به دیگری درباره دیگری راست بگویید. ۵. به همه درباره همه چیز راست بگویید.

برای به پایان رساندن کارهای ناتمام باید با تجارب تلخ گذشته روبه‌رو شویم

نیل دونالد والش (۱۳۸۶) به اهمیت راستگویی در به پایان رساندن کارهای ناتمام تاکید کرده است، او راستگویی را در ۵ مورد ضروری می‌داند. ۱. به خودتان درباره خودتان راست بگویید. ۲. به خودتان درباره دیگری راست بگویید. ۳. به دیگری در رابطه خودتان راست بگویید. ۴. به دیگری درباره دیگری راست بگویید. ۵. به همه درباره همه چیز راست بگویید.

بخشش یکی از قدرتمندترین ابزار معنوی است با بخشش می‌توان خود، اطرافیان و دنیا را تغییر داد. با انتخاب بخشش، مسئولیت آزارگر را از او سلب نمی‌کنیم، رفتارهای نامناسب او را تایید نمی‌کنیم، بلکه خود را از افکار و احساسات منفی که نسبت به آزارگر داریم رها می‌کنیم و به آرامش می‌رسیم. به‌این ترتیب، می‌توان گفت که بخشش بزرگترین هدیه‌ایست که می‌توانیم به خودمان بدهیم.

گریه کنید، اگر یادآوری آزارهای والدین شما را ناراحت می‌کند‌، گریه کنید. گریستن روشی است برای پاک کردن دودکش بخاری احساس، به‌این ترتیب احساس آرامش بیشتری خواهید کرد.

وقتی رویدادی اتفاق می‌افتد که تا اندازه‌ای شبیه رویدادهای تلخ حل‌نشده گذشته است، هیجانات حوض به جوش می‌آیند و فرد هیجان‌هایی را که قبلا زنده‌به‌گور کرده است تجربه می‌کند، گویی گوری باز می‌شود و اسکلت‌هایی از هیجان‌های دفن‌شده سر بر‌می‌آورند، چیزی شبیه باز شدن سر زخم کهنه‌ای که عفونتی را در خود پنهان کرده است و باز شدن آن با خونریزی و ترشحات عفونی زیادی همراه است.

هیجان‌های محبوس در «حوض درد» نه‌تنها می‌جوشند و ‌قل می‌زنند و گازهای سمی تولید می‌کنند بلکه ممکن است به‌مرور زمان شدیدتر و وخیم‌تر شوند یا حتی تغییر کنند.

همسرآزاری اگر همسرتان فردی است که نسبت به شما بدرفتاری می‌کند و شما را مورد آزار قرار می‌دهد با او صحبت کنید و به او تذکر دهید که از رفتارش دست بردارد، اگر تذکر شما را جدی نمی‌گیرد و به خشونت ادامه می‌دهد، دلیلی برای ادامه ارتباط وجود ندارد، در این صورت می‌توانید به جدایی فکر کنید. البته با مشاوره روان‌شناس، اما اگر بر این باورید که باید به زندگی زناشویی ادامه دهید و تمایلی به طلاق ندارید، نه‌تنها باید تمامی نکات ذکرشده در رابطه با والدین آزارگر را رعایت کنید،

وارد بازی‌های قدرت نشوید، اگر والدین باهم مشکل دارند و نسبت به هم رفتار پرخاشگرانه‌ای نشان می‌دهند و از شما می‌خواهند به آنها بپیوندید‌، وارد بازی نشوید‌، خود را کنار بکشید. آنها خود باید مشکلات‌شان را حل کنند. در این موارد، بهترین اقدام معرفی آ‌نها به یک روان‌شناس است.

هیجان‌های فرونشانده یا سرکوب‌شده ناشی از رویدادهای آسیب‌زای حل‌نشده در گذشته در مخزنی در درون‌مان به حیات خود ادامه می‌دهند و به‌این ترتیب «حوض درد» را تشکیل می‌دهند. هیجان‌های مدفون شده در «حوض درد» زنده هستند و به مرور شدت می‌یابند و بر زندگی ما تاثیر جدید می‌گذارند و مهمتر از همه اینکه وقوع رویدادهای منفی مانند سوگ و... دریچه این حوض را می‌گشایند و هیجان‌های فروخفته را بیدار می‌کنند.

درباره همه چیز به همه کس راست بگویید. این گامی بزرگ در شفا و بازآفرینی خود به‌شمار می‌رود.

نگارش تجارب تلخ زندگی اولین گام است. بهتر است این تجارب تلخ با جزئیات کامل نوشته شوند و سپس قید شود که در آن زمان درباره آن رویداد چه فکر و چه احساسی داشتید؟ درحال حاضر چه فکر و احساسی دارید؟ چه درسی از آن گرفته‌اید؟ موهبت آن تجربه‌های منفی چه بوده است؟ آن رویداد تلخ چه پیامی برایتان دارد؟

البته تجربه هیجان‌های سرکوب شده ناشی از وضعیت‌های ناتمام همواره آسان نیست. در موارد زیادی ریزش بهمن هیجانات دردناک می‌تواند به اندازه صدمات جسمانی خطرناک باشد.

باید با تجارب تلخ گذشته روبه‌رو شویم، این کار مستلزم یادآوری آن تجارب و توجه به معنایی است که آنها برای‌مان داشته‌اند.