بریده‌هایی از کتاب انضباط فردی سرنوشت شما را تعیین می کند

بله ماندن در زیر پتو، بهتر و خوشایندتر از بیدار شدن است اما آیا ما برای این به دنیا آمده‌ایم؟ تنها برای تجربه احساس خوب؟ نعمت زندگی را این‌گونه خرج خواهید کرد، نعمت لحظه حال که دیگر هرگز آن را نخواهید داشت؟

هیچ‌کس بدون توانایی حکمرانی بر خود، صلاحیت حکمرانی بر دیگران را ندارد.

 استمرار داشته باشید.  حتی وقتی خسته هستید.  حتی وقتی مجبور نیستید.  حتی اگر بهانه‌ای داشتید.  حتی اگر سرتان شلوغ بود.  حتی اگر قرار نباشد بابت موفقیتتان شناخته شوید.

چرچیل به پسران جوان مدرسه هارو گفته بود: «هرگز تسلیم نشوید، هرگز تسلیم نشوید، هرگز، هرگز، هرگز، هرگز. در هیچ کاری تسلیم نشوید، چه کار بزرگی باشد و چه کاری کوچک ... هرگز تسلیم زور نشوید؛ هرگز تسلیم قدرتِ به‌ظاهر بیشتر دشمن نشوید.»

گورستانِ استعدادها و توانایی‌های از دست رفته پر از افرادی است که اول می‌خواستند کارهای دیگری را انجام دهند و بعد به کار سخت‌تر و اصلی‌شان برسند. زمان انجام آن کار همین الان است. زمان شروع همین الان است. با کار سخت شروع کنید. نه از روی ناامیدی، بلکه با عجله و اشتیاق، با بدنی که برای کار سخت ورزیده است و ذهنی که تیزبین و متمرکز است.

محمدعلی کِلِی در این رابطه گفته است: «وقتی مردی بتواند زندگی، نیازهای جسمانی و قسمت‌های پست‌تر شخصیتش را کنترل کند، عزت و جایگاه خود را بالا می‌برد.»

«هر مبارز باید کمی در خصوص اتفاقی که ممکن است برایش پیش بیاید بترسد، چراکه ترس ذهن را هوشیارتر می‌کند. وقتی چیزی برای ترسیدن ندارید، ذهن شما بی‌حوصله و کسل می‌شود.»

شروع کارهای سخت برای انسان‌های نادان دشوار است. آن‌ها بسیار ضعیف، ترسو و بی‌انضباط هستند. اما اکنون برای شما یک فرصت است. اینجاست که برنده خواهید شد. آن‌ها معطل می‌مانند و شما پیش می‌افتید. البته شرطش این است که از همین الان دست به کار شوید.

سنکا می‌گوید: «مهم نیست چه چیزی را تحمل می‌کنی. مهم این است که چگونه آن را تحمل می‌کنی.»

شما باید تا زمانی که هنوز فرصت دارید بهترین کار را انجام دهید. زندگی کوتاه است. هرگز نمی‌دانید چه زمانی بازی تمام می‌شود یا بدنتان از شما گرفته خواهد شد. پس آن‌ها را تباه نکنید!

به‌واسطه انضباط همه‌چیز ممکن است و بهتر خواهد شد. فردی واقعاً کامل و بی‌عیب‌ونقص را نام ببرید که هیچ نظم و انضباطی نداشته باشد یا یک رخداد فاجعه‌بار را نام ببرید که حداقل تا حدی ریشه در بی‌انضباطی نداشته باشد.

داشتن انضباط فردی نوعی تنبیه و مجازات نیست، بلکه راهی برای اجتناب از آن است

اهمال‌کاری نوعی غرور و خودشیفتگی است. فرض ما بر این است که همواره فرصتی وجود خواهد داشت. با اینکه اکنون انضباط فردی لازم برای انجام فلان کار را نداریم اما نزد خود این‌گونه فرض می‌کنیم که بعداً می‌توانم خودم را ملزم به انجام آن کنم!

آیا می‌خواهید پادشاه یک امپراتوری بزرگ باشید؟ پس بر خودتان حکومت کنید.

کسی که برده هوس‌ها و تنبلی است و توانایی و برنامه‌ریزی خوبی ندارد، نمی‌تواند یک زندگی عالی را خلق کند. آن‌ها آن‌قدر درگیر خودشان می‌شوند که نمی‌توانند برای دیگران مفید باشند. کسانی که به خود می‌گویند برای انجام هر کاری آزاد هستند، به ناچار برده شده و به چیزی زنجیر خواهند شد.

راحت‌طلبی دشمن موفقیت است و موفقیت می‌تواند منجر به راحت‌طلبی شود

واقعیت این است که روزی زندگی برای ما رنجی جدی را به همراه خواهد داشت. آیا از آن می‌ترسیم؟ یا آماده آن هستیم؟ ما به دنبال انکاریم که شکلی از نیاز به صیانت نفس است. ویلیام ادوارد برگهارت دیو بویس (نویسنده و اندیشمند آمریکایی) به دخترش نوشت: «شجاعانه حمام آب سرد بگیر. خودت را وادار به انجام کارهای ناخوشایند کن تا بتوانی کنترل روحت را به دست بگیری.»

آیا تابه‌حال مشروب‌خواری و پرخوری کسی را به خوشبختی رسانده است؟ خیر به مرگ زودرس، بدبختی و پشیمانی چه؟

ما درد را تحمل می‌کنیم، اما باید به دلایل اصلی آن نیز بپردازیم. ذهن و بدن باید راهی برای همکاری با هم بیابند، راهی توأم با اعتدلال، ملایمت و از روی آگاهی.

در دنیای وفور و فراوانی، هر یک از ما باید در نبردی بی‌پایان با آرزوها و امیالمان دست‌وپنجه نرم کنیم تا خودمان را برای فرازونشیب‌های زندگی آماده سازیم.

«مردی بهتر از او وجود نداشت که روی زمین راه برود. او اهل سیگار و مشروب نبود و هرشب ساعت نُه‌ونیم یا ده در تختخوابش بود.» این عادت‌ها احترامی باورنکردنی برای او به ارمغان آوردند. چرا؟ محمدعلی کِلِی در این رابطه گفته است: «وقتی مردی بتواند زندگی، نیازهای جسمانی و قسمت‌های پست‌تر شخصیتش را کنترل کند، عزت و جایگاه خود را بالا می‌برد.»

می‌دانست که راحت‌طلبی دشمن موفقیت است و موفقیت می‌تواند منجر به راحت‌طلبی شود. وقتی چیزی ندارید، رعایت انضباط فردی آسان است. اما وقتی دارای همه‌چیز هستید چطور؟

همینگوی درباره زود بیدار شدنش گفته است که «کسی نیست تا مزاحمتان شود. هوا سرد یا خنک است و در حین اینکه در حال نوشتن هستید، گرم می‌شوید».

شما در کاغذها غرق می‌شوید یا در فضای دیجیتال، اینباکس شما پُر از ایمیل است، دسکتاپتان پر از آیکون است و موبایلتان نیز پر از اپلیکیشن و برنامه. سپس تعجب می‌کنید که چرا استرس دارید، چرا عقب مانده‌اید و چرا چیزها را پیدا نمی‌کنید. ثانیه‌های گران‌بها (که تبدیل به دقایق و ساعت‌های باارزش می‌شوند) صرف ورق زدن، اسکرول کردن، جستجو و حرکت در اپلیکیشن‌ها و صفحات اینترنتی می‌شود. ازاین‌رو غیرممکن است که حواسمان را پرت نکنیم و از این آشفتگی که تصمیم گرفته‌ایم در آن غوطه‌ور شویم خسته نشویم

از اینکه ذاتاً آدمی نیستید که بی‌عیب‌ونقص باشد ناامید نشوید. هیچ‌کس این‌گونه نیست و هیچ‌کس هم از شما چنین انتظاری ندارد.

با کمی سخت‌گیری نسبت به خود، مانع می‌شویم که دیگران بتوانند به‌راحتی شرایط را بر ما سخت کنند و تسلط و قدرتشان را بر خودمان سلب می‌کنیم.

دانته در مورد بیدار شدن در صبح گفت: «زیر پتو راهی برای مشهور شدن وجود ندارد.»

سقراط بر این باور بود که «ما نمی‌توانیم همان‌طور که هستیم بمانیم.» مهم نیست چه کسی هستید و چه کار کرده‌اید. هیچ‌کس آن‌قدر که می‌تواند خوب باشد، خوب نیست. هیچ‌کس بی‌عیب‌ونقص نیست. همه می‌توانند بهتر شوند.

لازم نیست همیشه شگفت‌انگیز باشید. اما همیشه باید حضور و استمرار داشته باشید.

کسانی‌که از تغییر می‌ترسند ماندگار نخواهند شد. کسانی‌که از بازخورد می‌ترسند یا نگرانند که مرتکب اشتباه شوند نیز نمی‌توانند تغییر کنند.