بریده‌هایی از کتاب گربه ای که کتاب ها را نجات داد

این دنیا انواع‌واقسام موانع رو جلوی پاهامون قرار می‌ده و اون حد از سختی که ناچاریم تحملش کنیم مسخره‌ست. بهترین سلاح ما برای جنگیدن با این‌همه درد و سختی توی دنیا، منطق یا خشونت نیست؛ شوخ‌طبعیه.

«این حقیقت نداره که هرچی بیشتر بخونی، چیزهای بیشتری از دنیا رو می‌بینی. مهم نیست که چقدر دانش و آگاهی فروکنی توی سرت، چون تا وقتی با ذهن خودت فکر نکنی و با پاهای خودت راه نری، آگاهی و دانشی که به‌دست می‌آری توخالی و قرضیه.»

«داستان‌هایی وجود دارن که جاودانی‌ان، اون‌قدر قدرتمندن که سالیان سال زنده می‌مونن. از این کتاب‌ها زیاد بخون – می‌شن مثل دوست‌هات. الهام‌بخشت می‌شن و ازت پشتیبانی می‌کنن.»

«این حقیقت نداره که هرچی بیشتر بخونی، چیزهای بیشتری از دنیا رو می‌بینی. مهم نیست که چقدر دانش و آگاهی فروکنی توی سرت، چون تا وقتی با ذهن خودت فکر نکنی و با پاهای خودت راه نری، آگاهی و دانشی که به‌دست می‌آری توخالی و قرضیه.»

«فروتن‌بودن خوبه؛ اما زیاده‌روی توی این کار اصلاً خوب نیست.»

«این حقیقت نداره که هرچی بیشتر بخونی، چیزهای بیشتری از دنیا رو می‌بینی. مهم نیست که چقدر دانش و آگاهی فروکنی توی سرت، چون تا وقتی با ذهن خودت فکر نکنی و با پاهای خودت راه نری، آگاهی و دانشی که به‌دست می‌آری توخالی و قرضیه.»

«خوندن یه کتاب خیلی خوبه، اما وقتی تمومش کردی، وقتشه که وارد دنیا بشی.»

«کتاب‌ها نمی‌تونن به‌جای تو زندگی کنن. آدم کتاب‌خونی که یادش می‌ره با دو تا پای خودش راه بره، مثل یه دایرة‌المعارف قدیمیه و سرش پر از اطلاعات تاریخ‌مصرف‌گذشته‌ست. تا وقتی‌که فرد دیگه‌ای اون رو باز نکنه، هیچی نیست به‌جز یه عتیقهٔ بی‌استفاده.»

«کتابی که روی یه قفسه قرار داره چیزی نیست جز یه دسته کاغذ. کتابی که نیروی خیلی زیاد یا یه داستان حماسی داره، تا زمانی‌که باز نشه چیزی نیست جز پاره‌های کاغذ؛ اما کتابی که مورد عشق و علاقه قرار بگیره و پر از افکار بشریه، یه روح بهش بخشیده می‌شه.»

«داستان‌هایی وجود دارن که جاودانی‌ان، اون‌قدر قدرتمندن که سالیان سال زنده می‌مونن. از این کتاب‌ها زیاد بخون – می‌شن مثل دوست‌هات. الهام‌بخشت می‌شن و ازت پشتیبانی می‌کنن.»

درحقیقت، پیرمرد آدم پرحرفی نبود، اما وقتی به موضوع کتاب‌ها می‌پرداخت، ناگهان سرزنده می‌شد.

«کتاب‌ها قدرت فوق‌العاده زیادی دارن.»

کتاب‌ها از من مردی ساخته‌ن که الان هستم. اونها همراهان عزیز منن؛

«حبس‌کردن خودت توی یه کتاب‌فروشی اشکالی نداره؛ چیزی که ما رو نگران می‌کرد این بود که به پوستهٔ خودت پناه برده بودی.» «پوستهٔ خودم...» «لطفاً ازش بیرون بیا.» گربه آرام حرف می‌زد، اما صدایش در جان رینتارو طنین می‌انداخت. «خودت رو تسلیم تنهایی نکن. تو تنها نیستی. کلی دوست داری که حواسشون بهت هست.»

اکثر مردم حقیقت واضح و مسلم رو درک نمی‌کنن. فقط به زندگی روزمره‌شون ادامه می‌دن و بااین‌حال، تنها با چشم دل است که می‌توان به‌درستی دید؛ آنچه ضروری است برای چشم نامرئی است.»

دانشورانی که این روزها اساساً کار چندانی نمی‌کنند مگر تورق کتاب‌ها، درنهایت کل ظرفیت تفکر خود را از دست می‌دهند. آنها وقتی تورق نمی‌کنند، به چیزی نمی‌اندیشند.

حرفی که مرد می‌زد به‌کلی غیرمنطقی نبود. بلوک‌های ساختار استدلالش هرقدر هم که کج‌ومعوج یا بدشکل بودند، تمیزومرتب در کنار هم قرار گرفته بودند تا دیواری بسیار بزرگ و محکم را شکل بدهند.

«شما فکر می‌کنین خیلی آدم پرابهتی هستین. این سالن نمایش مضحک و پرجلوه رو ساختین فقط برای اینکه همه بتونن ببینن که چقدر زیاد کتاب خوندین.»

«جامعه برای کدوم ارزش بیشتری قائله؟ آدمی که یه کتاب رو ده بار می‌خونه، یا کسی که ده تا کتاب رو یکی‌یکی می‌خونه؟

همه مشتاقن تا منحصربه‌فردبودن خودشون رو ثابت کنن، اما چون به یه اندازه مشغول اثباتش هستن، هیچ‌چیز منحصربه‌فردی در کسی وجود نداره.

«این حقیقت نداره که هرچی بیشتر بخونی، چیزهای بیشتری از دنیا رو می‌بینی. مهم نیست که چقدر دانش و آگاهی فروکنی توی سرت، چون تا وقتی با ذهن خودت فکر نکنی و با پاهای خودت راه نری، آگاهی و دانشی که به‌دست می‌آری توخالی و قرضیه.»

این دنیا انواع‌واقسام موانع رو جلوی پاهامون قرار می‌ده و اون حد از سختی که ناچاریم تحملش کنیم مسخره‌ست. بهترین سلاح ما برای جنگیدن با این‌همه درد و سختی توی دنیا، منطق یا خشونت نیست؛ شوخ‌طبعیه.

خشنودی و لبخندبرلب، یکی از کتاب‌های محبوبش را بارهاوبارها خواند تا اینکه صفحه‌های کتاب از هم باز شدند. او در هر داستانی کاملاً غرق می‌شد.

«خوندن یه کتاب خیلی خوبه، اما وقتی تمومش کردی، وقتشه که وارد دنیا بشی.»

این دنیا انواع‌واقسام موانع رو جلوی پاهامون قرار می‌ده و اون حد از سختی که ناچاریم تحملش کنیم مسخره‌ست. بهترین سلاح ما برای جنگیدن با این‌همه درد و سختی توی دنیا، منطق یا خشونت نیست؛ شوخ‌طبعیه.

کتاب‌خوندن فقط برای لذت یا سرگرمی نیست. گاهی لازمه چند خط رو عمیقاً بررسی کنی و یه جمله رو بارهاوبارها بخونی. گاهی سر جات می‌شینی و درحالی‌که سرت رو بین دست‌هات گرفته‌ای بدجوری کُند پیش می‌ری و نتیجهٔ این کارِ پرزحمت و مطالعهٔ دقیق اینه که یهو به جایی می‌رسی که دیدگاهت وسیع‌تر می‌شه. مثل اینه که بعد از بالارفتن از یه کوره‌راه طولانی، به یه منظرهٔ بسیار قشنگ می‌رسی.

«واسه اینکه آدم خوبی باشی لازم نیست عقل‌وفهم داشته باشی. به‌نظرم می‌آد گاهی دقیقاً اگه عقل‌وفهم نداشته باشی بهتره. یه آدم خیلی باهوش رو در نظر بگیر؛ کم پیش می‌آد که آدم خوبی باشه.»

رینتارو می‌دانست تنها دمای هوا نیست که باعث می‌شود احساس سرما کند.

«داستان‌هایی وجود دارن که جاودانی‌ان، اون‌قدر قدرتمندن که سالیان سال زنده می‌مونن. از این کتاب‌ها زیاد بخون – می‌شن مثل دوست‌هات. الهام‌بخشت می‌شن و ازت پشتیبانی می‌کنن.»

«بیا فعلاً نگران جزئیات نباشیم. این‌طور که من می‌بینم، ما داریم از تاکتیک‌های خودِ اون آدم بلوف‌زن استفاده می‌کنیم تا جلوش دربیایم