بریده‌هایی از کتاب گربه همسایه

و فنجان ها را که هر صبح تو را لمس می‌کنند و آینه‌ها را که روز و شب با عشق و شور به تو خیره می‌شوند و پیراهن‌ها را که با اشتیاقی غریب تو را در آغوش می‌گیرند و دستگیره‌ها را که پی در پی انگشتان تو را می‌بوسند می‌بویند و کوچه‌ها را که به شوق دیدار تو صبح تا شام هزاران غریبه را مرور می‌کنند ــ حتی اگر این شعر عاشقانه نباشد ـ به رسم عشاق کم‌یاب جهان دوست می‌دارم. همین.

در غیاب میلیاردها چشم زندگی می‌کنم. و روزی در بی‌تفاوتی محضِ جهان خشک می‌شوم و فرو می‌افتم.

«فقط احمق‌ها شگفت‌زده می‌شوند.»

پدرم روزگار ندارد، که. پدرم تنها کمی زخم معده دارد و خیلی میگرن و دو و نیم برابر حد استاندارد غم

همهٔ شهرهای جهان در سه چیز به هم شبیه‌اند: آسمان و گورستان و اشک.

مادرم هر صبح با صدای خداوند بیدار می‌شود و با جشنواره‌ای از دعا صبحانه می‌خورد بعد با زنبیلی از کلمات مقدس بازار می‌رود و آن‌ها را با سخاوت محض روی شهر می‌پاشد.

بی‌درنگ اقرار می‌کنم به عدد دور قطره‌های باران و ارقام سرگیجه‌آور برگ‌های جنگل‌های آمازون و کثرت تکان‌دهندهٔ ستارگان راه شیری دوستت دارم.

گربهٔ همسایه به چند دلیل ساده معتقد است آدم‌ها دو دسته‌اند: یا مدام در تلویزیون و روزنامه و اینترنت پرسه می‌زنند یا بزرگ‌اند.

پدرم روزگار ندارد، که. پدرم تنها کمی زخم معده دارد و خیلی میگرن و دو و نیم برابر حد استاندارد غم

وقتی هوا عالی است و حساب بانکی آفتابی و غم‌ها تا عمق مطلوبی در خاک دفن شده باشند و با دقتی ریاضی عشق معشوقه‌ات به تو مساوی عشق تو به او باشد، این گربهٔ عجیب همسایه قسم می‌خورد اتفاق هولناکی در راه است...

گربهٔ همسایه به چند دلیل ساده معتقد است آدم‌ها دو دسته‌اند: یا مدام در تلویزیون و روزنامه و اینترنت پرسه می‌زنند یا بزرگ‌اند.

من اگر جای شما بودم هرگز از مرگ نمی‌ترسیدم تا زندگی مثل بید از من بلرزد.