بریده‌هایی از کتاب شبح مرگ بر فراز نیل

آدمهایی که این طرف و آن طرف در مورد کاری که می‌خواهند بکنند جار می‌زنند معمولاً آن کار را انجام نمی‌دهند.

شما به هر چیز جدی می‌خندید و همه را مسخره می‌کنید. تحصیلات، فرهنگ، حتی مرگ! نمی‌شود روی شما حساب کرد. تکیه‌گاه محکمی نیستید.

نمی‌شود گذشته را تغییر داد و باید اوضاع را همان طور که هست پذیرفت، حتی اگر وضع امروز نتیجه رفتار دیروزمان باشد.

تعداد زنهای واقعاً دوست‌داشتنی دنیا چندان زیاد نیست. اما تو اتفاقاً یکی از آنها هستی، مادر.

ــ وقتی آدم جوان است فکر می‌کند عشق همه چیز زندگی است. اما این درست نیست

بگذارید ببینم، یعنی شما می‌گویید که کشتن یک انسان کار بدی است؟ حتی اگر آن انسان شما را زجر داده باشد و همه چیزتان را از شما گرفته باشد؟

کاری هم از دستم برنمی‌آید. فراموش کرده‌ام چطور مهربان باشم.

از آن ندیمه هم چیز زیادی نمی‌دانم. اما باز هم مطمئنم که بالاخره یک نفر یک جای دنیا دوستش داشته و به او اهمیت می‌داده.

آدمهایی که این طرف و آن طرف در مورد کاری که می‌خواهند بکنند جار می‌زنند معمولاً آن کار را انجام نمی‌دهند.

چه حرف یاوه‌ای است که می‌گویند جوانی دوره شادمانی و خوشبختی است. نه، انسان در دوره جوانی از هر زمانی آسیب‌پذیرتر است.

نمی‌شود گذشته را تغییر داد و باید اوضاع را همان طور که هست پذیرفت، حتی اگر وضع امروز نتیجه رفتار دیروزمان باشد.

می‌دانید، مردها دوست ندارند که همسرشان آنها را بیشتر از حدی که آنها همسرشان را دوست دارند دوست داشته باشد.

بعد آهی بلند و جگرسوز کشید و گفت: ــ چقدر خسته‌ام ... به حدّ مرگ خسته‌ام.

باید از دید شرقی‌ها به مرگ نگاه کرد. در نظر آنها مرگ فقط یک اتفاق است و اصلاً به چشم نمی‌آید.

آدم کار را اختراع کرد تا فکر و خیال آزارش ندهد

جوانا زیرلب گفت: ــ ولی آدمْ عاشق که می‌شود قوه تشخیصش از کار می‌افتد.

از آن روزهایی است که آدم از زندگی سیر می‌شود. از آنهایی که آدم هر لحظه منتظر است اتفاقی بیفتد.

زندگی چیست؟ کمی عشق، کمی جور، و بعد سلام. زندگی کوتاه است، کمی امید، کمی رؤیا، و بعد تمام.

کشتن مردم کار بی‌نهایت ساده‌ای است ... چندوقت که می‌گذرد دیگر همه چیز برای آدم عادی می‌شود. این فکر که فقط خود آدم اهمیت دارد و آدمهای دیگر به هیچ دردی نمی‌خورند چیز خطرناکی است!

اگر اوضاع و احوال یکی خوب باشد، کنار آمدن با مسائل سخت برایش ساده‌تر خواهد بود.

ــ آقای پوآرو، کدام انگیزه‌ها از همه معمولتر است؟ ــ از همه معمولتر پول است؛ یعنی انواع مختلف سود مالی بیشتر از همه موجب مرگ افراد می‌شود. بعد از آن انتقام است و بعدش عشق؛ بعد ترس است و گاهی هم فقط نفرت و حتی لطف ...

تعداد جوانان در آنجا کم نبود، اما چه قیافه‌های کسل و غمگینی داشتند. چه حرف یاوه‌ای است که می‌گویند جوانی دوره شادمانی و خوشبختی است. نه، انسان در دوره جوانی از هر زمانی آسیب‌پذیرتر است.

«واقعاً وحشتناک است که کسی بدون اینکه تو را بشناسد از تو متنفر باشد.»

دلسوزی محض هم احساس قدرتمندی است.

هرکس باید ستاره بخت خودش را دنبال کند دیگر. هرکجا که سرنوشت بگوید ... ــ مراقب باشید، مادموازل. مراقب باشید که ستاره بختتان را اشتباهی انتخاب نکرده باشید ...

تعداد جوانان در آنجا کم نبود، اما چه قیافه‌های کسل و غمگینی داشتند.

وقتهایی هست که وقار و غرور به کنار می‌رود و احساسات قوی‌تری جای آنها را می‌گیرد.

آنچه که ژاکلین نمی‌فهمید این بود که هیچ مردی تحمل ندارد ببیند که زنی تا این حد دوستش داشته باشد.

قاتل شاید اعتراف کند که می‌خواسته به قتل دست بزند، اما هیچ وقت انجام آن را قبول نمی‌کند.

مردم می‌گویند عشق همه چیز به آدم می‌دهد. این حرف اصلاً درست نیست ... زنهایی که عشقی مثل عشق ژاکلین به سایمون در سینه دارند به موجودات خطرناکی تبدیل می‌شوند. اولین بار هم که او را دیدم همین را با خودم گفتم و درست بود ...