بریده‌هایی از کتاب دختری که رهایش کردی

«انجام کار اشتباه فقط برای اولین‌بار سخته، بعدش دیگه عادی می‌شه.»

ادامه‌دادن خودش یه عمل قهرمانانه‌ست.»

«من فکر کردم دیگه دنیا واقعاً تموم شد. حس می‌‌کردم دیگه هیچ‌وقت، هیچ اتفاق خوبی نمی‌افته. حس می‌‌کردم هرگز دیگه به زندگی طبیعی برنمی‌گردم. غذا نمی‌خوردم. بیرون نمی‌‌رفتم. نمی‌‌خواستم هیچ‌کی رو ببینم. اما من زنده موندم پل. در‌نهایتِ تعجب، به زندگی برگشتم و زندگی... خب... زندگی دوباره برام قابل معاشرت شد.»

«همیشه فکر می‌کنم توانایی پول درآوردن برای امرار معاش از طریق انجام کاری که آدم دوست داره و دلش می‌خواد، می‌تونه بزرگ‌ترین هدیه‌ی زندگی به آدم باشه.»

«انجام کار اشتباه فقط اولین بارش سخته، بعدش دیگه عادی می‌شه.»

ادامه‌دادن خودش یه عمل قهرمانانه است.»

همیشه چیزهایی که زود تموم می‌شن، کامل‌تر به نظر می‌رسن. ستاره‌های سینمایی که جوون مردن اینو ثابت کرده.»

خب وقتی برگردی، قول می‌دم دوباره همونی شم که تو ازش نقاشی کشیده بودی.

"تمام چیزی‌که اهمیت داره واقعیته

«این چی بهت یاد داد آقای مک‌کافرتی؟ بهت یاد داد که تو زندگی چیزای مهم‌تر از برنده‌شدن هم هست.»

«اتاق برادر من پنجره نداره، ولی مامانم یه پوستر توی اتاقش زده که عکسِ یه پنجره روشه.»

«دیگه کسی گوش نمی‌کنه. همه می‌دونن که چی باید بشنون اما هیچ‌کس واقعاً گوش نمی‌‌کنه.»

می‌دونی چه حسی داره وقتی خودتو به سرنوشتت می‌سپری؟ یه‌جورایی بهت خوشامد می‌گه. دیگه نه دردی هست، نه ترسی و نه اشتیاق و آرزویی. مرگ، امید بود که داشت با این تسکین به وجود می‌ا‌ومد.

تنها چیزی‌که مهمه، خودِ آدم‌هان.» لیو به دست‌هایشان نگاه کرد و توی صدایش خش افتاد. «تنها چیزی‌که تو این دنیا ارزش داره، اینه که آدم عاشق کیه.»

هیچ‌کی مثل خواهر تنیِ آدم، نقاط ضعف آدم رو نمی‌شناسه که بدون هیچ گذشتی، دقیقاً همون نقاط ضعف رو نشونه بگیره

«انجام کار اشتباه فقط اولین بارش سخته، بعدش دیگه عادی می‌شه.»

طوری نوشته شده بود که خواننده را به شادی و آرامش دعوت می‌کرد، چون حق به حق‌دار رسیده بود.

«تو واقعاً فکر می‌کنی که ماها حق انتخاب داریم؟» صداش خیلی ضعیف بود. «تو واقعاً فکر می‌کنی که ما انتخاب کردیم این‌جوری زندگی کنیم؟ تو این‌همه خرابی و ویرونی، فکر می‌کنی خودمون انتخاب کردیم بخوایم شریک جرم یه عده از خدا‌ بی‌خبرِ غاصب شیم؟ تو می‌دونی ما چه چیزهایی تو خط مقدم جبهه‌ها می‌بینیم؟ تو فقط به خودت فکر می‌کنی...»

"تو ستاره‌ی منی تو این دنیای دیوونه.

معتقدم زیبایی توی نگاه آدما پنهون شده.

«چی‌کار می‌کنی؟» «فکر می‌کنم.» «خب خطرناک شد که!»

وقتی آن‌قدر حواسش به گوشی‌اش بود، از خودش بدش می‌آمد.

زندگی با همه‌ی مشکلات و شکاف‌ها، متوقف نمی‌شود.

یهو خودم رو روی آرنجم نگه داشتم و به اون‌طرفِ می‌می و ژان رسوندم تا دست خواهرم رو بگیرم. بهش گفتم: «آره، تو می‌تونی. البته که می‌تونی.

نگران نامه‌ها و خاطراتی بود که روی تکه‌های کاغذ می‌نوشتم و توی سوراخ‌سمبه‌های هتل پنهون می‌کردم.

کارولین به‌ندرت جارو می‌کشید تا حدی‌که وقتی کار لیو تمام شد رنگ قالیچه‌های ایرانی به‌وضوح روشن‌تر و براق‌تر شده بود.

بعضی روزها حس می‌کنم توی خودم دفن شده‌م و فقط پژواک صدای خودم رو می‌شنوم

برای مطالعه همه قسمت‌ها لطفا نسخه کامل کتاب را خریداری کنید.

توی زندگی چیزای مهم‌تری از برنده‌شدن هم هست.

تنها چیزی‌که توی این دنیا ارزش داره اینه که آدم عاشق کیه.