بریده‌هایی از کتاب ۲۱ قانون مولانا

هر چیزی که بخوانی، هر چیزی که به آن گوش بدهی، هر چیزی که تماشا کنی، هر چیزی که به آن توجه کنی، همیشه آن را خواهی دید، آن را خواهی شنید، آن را درک می‌کنی و به آن تبدیل می‌شوی. همان‌طور که نیچه می‌گوید: «اگر به پرتگاه نگاه کنی بعد از مدتی پرتگاه هم به تو نگاه خواهد کرد.»

از ترس اینکه ممکن است اتفاقات بدی رخ بدهد سعی نکن زندگی را کنترل کنی. برای اتفاقات خوب زمان‌بندی نکن، بگذار زندگی همان‌طور که هست بیاید.

اگر به گل فکر کنی گلستان می‌شوی و اگر به خار، خارستان. این موضوع را مولانا خیلی وقت قبل فهمیده و درک کرده و به انسان‌ها یادآوری می‌کند. _ دقت کن که ذهنت را وقف چه چیزی می‌کنی. _ محور توجه تو چیست. _ تو تصمیم بگیر که به چه چیزی فکر کنی. _ تحت تأثیر تحمیل ذهن قرار نگیر. _ تصمیم بگیر که می‌خواهی ذهنت را به چه مشغول کنی و به آن نگاه کن... زیرا بعد از مدتی او نیز به تو نگاه خواهد کرد.

هر اتفاقی که برای ما رخ می‌دهد شرایط است نه نتیجه، آن چیزی که نتیجه را معلوم می‌کند این است که شرایط را چگونه تعبیر کنیم

«هر چیزی که می‌خواهی، اگر بشود در آن یک خیر هست، اگر هم نشود در آن صد خیر هست.»

انسان با عقلش می‌آموزد ولی با قلبش می‌فهمد.

ثروت این است که هر اتفاقی برای ما افتاده باشد بازهم می‌توانیم در کنار هم بگوییم و بخندیم. اینکه هر اتفاقی افتاده باشد هنوز جسارتِ از نو شروع کردن را داریم

قانون سوم اگر خداوند چیزی قسمت کرده باشد؛ دست می‌آورد، باد می‌آورد، سیل می‌آورد. اما اگر خداوند قسمت تو نکرده باشد دست می‌برد، باد می‌برد و سیل هم می‌برد.

آنهایی که برای رسیدن به هدفشان دنبال راه‌های کوتاه‌تر و میان‌بر هستند معمولاً یا راه را گم‌کرده یا هدفشان را غیرقابل‌دسترس می‌کنند.

رسالت خودت را واقعی کنی (مأموریت زندگی‌ات را اجرا کن.)

دنبال کمال بودن و دنبال بهترین نتیجه بودن بزرگ‌ترین تله است.

هیچ‌کس تصادفی سر راه ما قرار نمی‌گیرد. حتماً چیزی برای آموختن به ما دارد. امکان ندارد ما بدانیم چه کسی، کی و چگونه وارد زندگی‌مان می‌شود. زیر این زندگی یک اتفاق غیرقابل‌پیش‌بینی است.

تو می‌گویی چون همیشه از پشت خنجر خوردم و به خاطر همین به هیچ‌کس اعتماد نمی‌کنم. «دیگری می‌گوید چون همیشه از پشت خنجر خورده‌ام یاد گرفتم که به چه کسی باید اعتماد کنم.»

‫قانون نوزدهم ‫اگر به گل فکر کنی گلستان می‌شوی، اگر به خار فکر کنی خارستان.

هرلحظهٔ تخم نیکی بکار، اگر نکاشتی نمی‌توانی چیزی برداشت کنی؛ و فراموش مکن راه آنهایی که در قلب خود خوبی جمع کرده‌اند همیشه بازخواهد بود

‫قانون ششم ‫زیبایی یک گل از بذر آن است و زیبایی یک انسان از خوبی و مهربانی قلبش نشأت می‌گیرد

لطفاً در درون خودت به دنبال این جواب‌ها باش؛ زیرا بزرگ‌ترین ثروت تو آنها هستند. (لطفاً هرکدام را در یک خط بنویس) آیا این پدیده علم توست، عقل توست، اخلاقیات توست، شوخ‌طبع بودنت، خندان بودنت، ظرافت و مهربانی‌ات، اعتمادبه‌نفست، آرام و ساکن بودنت یا صبور بودنت. لطفاً بررسی کن که چه چیزی ثروت توست. بعد متوجه می‌شوی که خوشحالی و خوشبختی تو در ماشین لوکس، خانه‌های گران، جواهرات، ویلا و کشتی نیست. بنابراین به‌خوبی درک می‌کنی ثروتی که در درون توست با هیچ‌کدام از اینها قابل‌مقایسه نیست و با هیچ ثروتی قابل خریداری نیست.

از این رو دقت کن به دنبال چه چیزی هستی چون تو در جستجوی هر چیزی که هستی آنی. اگر دنبال عشق می‌گردی عشق هستی. اگر دنبال دوستی می‌گردی دوست هستی. دنبال علم می‌گردی علم هستی. به دنبال هیجان می‌گردی هیجانی. به دنبال آرامش می‌گردی تو آرامش هستی. به دنبال موفقیت می‌گردی موفقیت هستی.

همیشه در زمین بودن و بازی کردن هیجان‌انگیزتر از تماشاگر بودن است. حتی اگر در زمین بودن پرخطر باشد حداقل رضایت‌بخش است. شجاعت داشته باش، به چیزهای جدید فرصتی بده، شجاعت اصلاً نترسیدن نیست، با وجود ترس‌هایت آگاهانه وارد عمل شدن است. جایی که شجاعت نباشد اسارت خواهد بود. آزاد بودن را انتخاب کن.

مولانا به دعاهایی که برای آن تلاشی نشده؛ دعای خشک و خالی می‌گوید. مثل گل‌های مصنوعی درختان مصنوعی.