بریده‌هایی از کتاب قریه

باید از اینکه با حکومت کردن بر زنانتون احساس قدرت کنید، خجالت بکشید.

چه مصیبت بزرگی است غم از دست دادن عشق. چه مصیبت بزرگی است غم از دست دادن عشق در عقایدی پوچ و احمقانه؛ چه درد عمیقی است، چه تولد دردناکی است؛ انگار خودت، خودت را زایمان می‌کنی. بی‌آنکه باکرگی‌ات را از دست داده باشی. باید زایمان کنی خودت را به‌اندازهٔ خودت.

مردم قریه اگر می‌دیدند دختری موهایش را پریشان کرده او را نفرین می‌کردند. می‌گفتند با این کار باران نمی‌بارد و خداوند آن‌ها را مجازات می‌کند. من فکر نمی‌کنم خداوند به‌دلیل این زیبایی مردمی را مجازات کند. خودشان آزادی را از خودشان می‌گرفتند و دختران و جغدها را نفرین می‌کردند.

دیگر از ترسیدن به ستوه آمده بودم. ترس خسته‌کننده و پوچ است. ترس مقابل شجاعت نیست بلکه ترس مکافاتی است که به‌خاطر شجاع نبودن به آدم می‌دهند.