بریده‌هایی از کتاب او (زن، جلد دوم)

ما برای آدم‌های اشتباه زیادی‌زیاد و برای آدم‌های درست زیادی‌کم خطر می‌کنیم.

خواستن کسی که باعث نمی‌شه احساس خواستنی‌بودن بکنی، خواستن چیزی‌یه که بهش احتیاج نداری. احتیاج‌داشتن به‌کسی، که جوری زندگی نمی‌کنه که انگار توی زندگیش بهت احتیاج داره، محتاج‌بودن به چیزی‌یه که اصلاً نباید بخوایش.

با تمام این‌ها، هنوز هم عشق ارزشش رو داره. تنها عشقی که ارزش مردن داره عشقی‌یه که بهت احساس سرزندگی بده.

با عشق قمار کن، ولی دلت رو برای جوکرها قمار نکن.

این «مردها» نیستن که دشمنتن، دروغ‌گوها، فریب‌کارها، و خائن‌ها دشمنن. این ویژگی‌ها هم توی زن‌ها وجود داره هم توی مردها.

گواهی رشد اون مرد من متقاعد شدم هیچ مردی نمی‌تونه برای زنی مردی کنه تا زمانی‌که نفهمیده اون‌زن فقط برای تغذیهٔ هوسش ساخته نشده، بلکه برای برطرف کردن نیاز دلش به عشق ساخته شده.

اگه با محدودیت عشق بورزیم و اون رو به قید و شرط گره بزنیم، به عشق فضای عشق‌بودن نمی‌دیم.

دخترهایی مثه تو به نویسنده‌هایی مثه من موضوعی برای نوشتن می‌دن. تو جوهر خودکارمی، جون کلماتم. تو فراتر از هنری. تو بهشتِ متجلی شده‌ای، خیال شیرین روح بی‌گناهی. برای اینکه کوتاه‌تر خلاصه‌ت کنم، باید بگم که تو مایهٔ خلاقیت انسانی و شعری هستی که خود خدا سروده.

واسه خودت اعتبار بیشتری قائل شو. اون‌قدر کله‌شق‌بودن در برابر شکست و اون‌قدر پشت‌کار داشتن بیشتر از اون چیزی که فکر می‌کنی، قابل تحسینه. تو داری برنده می‌شی، حتی اگه به‌اندازهٔ کافی آدم برای تشویق‌کردنت نباشه.