بریده‌هایی از کتاب مسیر آشتی

چگونه خداوند در عرش کبریایی‌اش نشسته است و با آرامش، رفتار عشق زمینی‌اش را نظاره می‌کند؟ بی هیچ حرکتی داستان رفتار شرم‌آور آدم را بر روی زمین دنبال می‌کند آیا هیچ اشکی در قلب جاویدش نمی‌جوشد؟ آیا هیچ دردی در روحش نمی‌جوشد؟ پس چرا درهای جهنم را نمی‌گشاید و زمین را با عصای جادویی‌اش به دو نیم نمی‌کند؟