بریده‌هایی از کتاب طلای درون : نقشه راه نجات از وابستگی به دیگران و رسیدن به استقلال فردی

اگر ندانید چکار باید بکنید، لازم است آن‌قدر آرام بنشینید تا فکر شما دوباره به‌کار بیفتد.

کسی که با احساس تنهایی برخورد کرده فرد مقدسی است که در روند رشد فردیت قرار گرفته است. در این روند، رشد و تحول یا عقب‌گرد بستگی به عملکرد فرد نسبت به احساس تنهایی و نحوه برخورد او با این احساس دارد. احساس تنهایی قادر است شما را نابود کند یا چنان شما را به آتش بکشد که راهی سفری دانته‌وار از میان دوزخ و برزخ شوید تا بهشت را بیابید.

هنگامی که ما طلای خود را بر کسی فرافکنی می‌کنیم، ناگهان مجذوب آن شخص می‌شویم. اولین اشاره ضمنی این امر، هنگامی است که شخص دیگر در نظر ما چنان برجسته و مهم به‌نظر می‌رسد که در تاریکی می‌درخشد

«خجالت صرفا یعنی تکبّر.»

شاید دانستن این‌که در سطح عمیق‌تر درون شما چه چیزی در جریان است، شما را از رنج بردن نجات دهد. شما هیچ حقی ندارید که به کسی وابسته باشید یا نسبت به او حسادت بورزید. حق ندارید تنها باشید.

چنانچه بتوانید احساس تنهایی خود را متحول کرده و به انزوا تبدیل کنید، یک گام فراتر از گرانبهاترین تجربه‌ها رفته‌اید. این راه درمان تنهایی است.

. نزدیک بودن و با این حال ناتوانی از دستیابی به چیزی که بیش از همه آن را می‌خواهید غیرقابل تحمل است. یکی از ضرب‌المثل‌های قرون وسطی می‌گوید: «تنها راه درمان تنهایی، تنها بودن است» .

من با مشاهده کردن خیلی چیزها می‌آموزم و یکی از چیزهایی که با دقت و بیش از هر چیز به مشاهده آن می‌پردازم تبادل طلای کیمیایی درونی است.

تنها زمانی که از کسی نخواهیم طلای درون را برای ما حمل کند قادر خواهیم بود به او به‌عنوان انسان بنگریم. و هنگامی که دیگران را به‌عنوان انسان ببینیم، این امکان وجود دارد که تنها نباشیم. دیگران نمی‌توانند احساس تنهایی ما را کاهش دهند. احساس تنهایی یک مسئله درونی است. حتی عاشق بودن هیچ ربطی به شخص دیگر ندارد. این خودشیفتگی است هنگامی که با شخص دیگر رابطه واقعی و عملی داریم و صرفا از روی فرافکنی‌های خود به او نگاه نمی‌کنیم، عشق امکان‌پذیر می‌شود.

آرمان‌گرایی ما، شریف‌ترین انگیزه‌های ما و والاترین شهودهای ما با اولین تماس با واقعیت محو می‌شوند.

هر چیزی که بتواند در وجود شخصی بسوزد باید بسوزد. تنها چیزهایی که ماندنی، نسوز و غیرقابل‌سوختن هستند ارزش و شایستگی نگه داشتن دارند.

اگر سخن شما تأثیری در من داشته باشد، به این معناست که جنگی در درون من در جریان است. شما آن جنگ را به راه انداختید اما آنچه شما به راه انداختید به من مربوط است. هر چیزی که بتواند در وجود شخصی بسوزد باید بسوزد. تنها چیزهایی که ماندنی، نسوز و غیرقابل‌سوختن هستند ارزش و شایستگی نگه داشتن دارند. اگر شما بتوانید احساسات مرا جریحه‌دار کنید، چه بهتر که جریحه‌دار شوند، زیرا این امر نشان می‌دهد که خطایی در من وجود دارد.

بخش اعظم آنچه در دیگران و در دنیای بیرون تصور می‌کنیم عملاً بخشی از خود ماست.

شما هیچ حقی ندارید که به کسی وابسته باشید یا نسبت به او حسادت بورزید. حق ندارید تنها باشید. این سخن من شما را یک‌شبه درمان نمی‌کند اما شاید آغاز درمان باشد. هنگامی که دکتر فرانس اعلام کرد «خجالت صرفا یعنی تکبّر.»

هنگامی که می‌توانید بگویید که برای چه چیزی احساس تنهایی می‌کنید، نیمی از راه را در جهت کسب آزادی رفته‌اید. آگاه بودن بزرگ‌ترین متحد شماست. در صورتی که بتوانید نزد خود اعتراف کنید که چقدر مایل هستید شکست بخورید، این آغاز درمان است.

ازدواج حقیقی تنها می‌تواند بر پایه عشق انسان‌های استوار باشد که با عشق رمانتیک متفاوت است و با عاشق بودن یا عاشق‌پیشگی فرق دارد.

نوع اول تنهایی ــ یعنی تنهایی برای آنچه زمانی بود ــ ما را به عقب و به پایین می‌کشد. نوع دوم تنهایی ــ برای آنچه هنوز نیست ــ ما را به جلو و به بالا می‌کشد. دست‌کم این تنهایی پیش‌برنده است و ما را به‌سوی کسب دستاوردها می‌کشاند. اما هر دوی این تنهایی‌ها برای ما کشنده هستند.

هنگامی که در زندگی چشم ما به روی فرصتی جدید باز می‌شود، اغلب برای اولین بار آن را در اشخاص دیگر می‌بینیم.

گاهی ممکن است تبادل طلا به شکل پرستش قهرمان ظهور کند. برای یک پسر ده ساله، پسر دوازده ساله همسایه قهرمان محسوب می‌شود. پسر بچه ده ساله علاقه دارد از او تقلید کند. مثل پسر همسایه راه می‌رود، درست مانند او کفش می‌پوشد، از فرهنگ واژگان او استفاده می‌کند و تا آن‌جا که بتواند دور و بر او می‌پلکد

هنگامی که ما چیزی را از دست می‌دهیم، احساس اندوه و تنهایی حاصل از آن قابل‌درک است، اما مفهوم آن نگریستن به عقب است. مسئله صرفا از دست دادن دیگری نیست بلکه به تنظیم امور نیز مربوط می‌شود: باید جایی جدید برای سپردن طلای خود بیابیم.

هرگاه عاشق کسی شدیم با او ازدواج کنیم. اما عاشق بودن تضمینی برای یک ازدواج موفق نیست. وقتی شما عاشق می‌شوید، شیفته و هیجان‌زده می‌شوید. شما طلای خود یعنی عمیق‌ترین ارزش درونی خود را به شخص دیگر فرافکنی می‌کنید. شما آن را در اختیار او قرار می‌دهید تا برای مدتی آن را نگه دارد و هنگامی که آماده بودید آن را به شما برگرداند. و اگر این احساس متقابل باشد او هم طلای خود را در اختیار شما قرار داده است. برای این‌که رابطه موفق شود، در نقطه‌ای از این مسیر باید طلای خود را پس بگیرید.

اولین روانکاو من، فریتز کانکل می‌گفت سه راه برای یادگیری روان‌شناسی وجود دارد: «خواندن افسانه‌های یونان، خواندن یونگ و مشاهده کردن. بهترین راه مشاهده کردن است» . من با مشاهده کردن خیلی چیزها می‌آموزم و یکی از چیزهایی که با دقت و بیش از هر چیز به مشاهده آن می‌پردازم تبادل طلای کیمیایی درونی است. طلای درونی از بیشترین ارزش در روان بشر برخوردار است. این طلا همان روح، خویشتن و درونی‌ترین بخش وجود هر یک از ما و به‌عنوان بهترین هدیه بیست‌وچهار عیار، متعلق به ماست. هر کسی دارای طلای درونی است. این طلا خلق نمی‌شود بلکه در درون ما نهفته است تا کشف شود.

طلا را با سایر وجوه ممکن در رابطه دخالت ندهید. «آن‌ها که دل پاک و ناب دارند متبرک هستند.» منظور از ناب این است که با سایر عناصر تداخل نیافته باشد. به‌طور تقریبی می‌توان گفت علت تمام آسیب‌های روانی، مخلوط کردن عناصر روانی است. هر چیزی در وجود شما به خودی خود خوب است و ساخته آفریدگار است. اما آلودگی یک عنصر با عنصر دیگر ممکن است مدار هر دوی آن‌ها را کوتاه کند.

«ای تمام کسانی که وارد این‌جا می‌شوید، امیدهای خود را رها کنید» ، این آغاز کلاسیک مسیری است که یونگ آن را «روند رشد فردیت» یا معنوی شدن انسان می‌نامید. اگر من بتوانم آن تابلو را از نو بنویسم، می‌گویم «تمام انتظارات و پندارهای کنونی خود را رها کنید» .

هر کسی دارای طلای درونی است. این طلا خلق نمی‌شود بلکه در درون ما نهفته است تا کشف شود.

هنگامی که تبادل طلا به‌خوبی صورت پذیرد، بالغ و پخته می‌شویم و سرانجام به اندازه کافی قدرت به‌دست می‌آوریم تا طلای خود را باز پس بگیریم. این امر در ابتدا ممکن است ترسناک جلوه کند. ممکن است همان‌طور که از درب خارج می‌شویم آن را محکم به هم بکوبیم تا خود را قانع کنیم که داریم محل را ترک می‌کنیم. این‌گونه ناپخته عمل کردن و ناشیگری در پس گرفتن طلای خود نشان می‌دهد که ما واقعا درک نمی‌کنیم چه اتفاقی در شرف وقوع است.

اگر شما بتوانید احساسات مرا جریحه‌دار کنید، چه بهتر که جریحه‌دار شوند، زیرا این امر نشان می‌دهد که خطایی در من وجود دارد.

اولین روانکاو من، فریتز کانکل می‌گفت سه راه برای یادگیری روان‌شناسی وجود دارد: «خواندن افسانه‌های یونان، خواندن یونگ و مشاهده کردن. بهترین راه مشاهده کردن است»

امروزه بسیاری از مشکلات روانی در حقیقت حاصل ناتوانی از تشخیص تفاوت میان آن بیرون و این درون هستند.

حمل طلای دیگری، هنری ظریف و مسئولیتی سنگین است. اگر شما دریافت‌کننده طلای کسی هستید، لازم است آن را به‌دقت نگه دارید و آماده باشید که ظرف یک ثانیه بعد از دریافت اخطار آن را برگردانید. متأسفانه افرادی هستند که طلا را جمع می‌کنند و از بازگرداندن آن خودداری می‌کنند. این کار نوعی جنایت است. آن‌ها گروهی یا پیروانی گرد می‌آورند و از آن‌ها بهره‌کشی می‌کنند. این ماجرا برای من اتفاق افتاد و بی‌اندازه دردناک بود.