بریده‌هایی از کتاب شفادهنده زخمی

در بیمارستان‌های روانی، شما نه بیمار، بلکه قربانی بیماران را می‌یابید.

لازم نیست برای نشانه‌ای از جانب خدا به آسمان نگاه کنید. به درون خود بنگرید.

کودکان آسیب‌دیده زودتر بزرگ می‌شوند.

از دردهایت مگریز. نور از محل زخم به درون تو راه مییابد.

«سخت‌ترین آدمی که در این دنیا می‌توان با او بود، خودتان هستید. اگر دلسوزی (نشان دادن مهربانی از خود به خویشتن خود) نباشد، چگونه می‌توانم مصاحبت با خودم را تحمل کنم.»

خیلی وقت‌ها تجربه‌هایی که پتانسیل تغییر و تحول عمیق ما را در پی دارند، همان تجربه‌هایی هستند که ما از آن‌ها فرار می‌کنیم. با حس کنجکاوی و ذهنی باز به سمت احساسات سخت و دردناک‌ترین خاطرات خود قدم بردارید.

ماهرترین طبیبان کسانی هستند که از جوانی به بعد، بزرگ‌ترین تجربهٔ بیماری را با دانش هنرشان آمیخته‌اند؛ ... و همه نوع بیماری را در خودشان داشته‌اند. _ کتاب جمهور از افلاطون

آسیب تنها به درد و رنج منجر نمی‌شود، بلکه ممکن است به خرد و روشنگری نیز بینجامد.

مبارزه با تنفر کاری نیست که فقط یک‌بار انجام شود یا فقط یک‌بار برایش فکری بکنیم. در عوض، یک شیوهٔ زندگی و یک تعهد فعالِ روزانه است.

ما وقتی فقط یک وجه از مردمی را می‌بینیم که کنار گذاشته‌ایم و وقتی تصمیم می‌گیریم که "دیگران" نامرئی هستند، زیبایی را از دست می‌دهیم.

گاه ترک کردن بهتر از این است که با تمام وجود حضور نداشته باشیم

گوش دادن شکل فعالی از عشق است.

از دردهایت مگریز. نور از محل زخم به درون تو راه مییابد. _ مولانا جلال‌الدین محمد بلخی رومی

از دردهایت مگریز. نور از محل زخم به درون تو راه مییابد.

این درسی است که او از جنگ گرفته است. "مهم‌ترین اولویت: اول از خانواده و کسانی مراقبت کن که دوستشان داری"

صدف‌های زخمی از زخم‌های خونین مروارید می‌سازند. و در روزن درد جواهر خلق می‌کنند. باشد که چنین عاقل باشیم... مروارید تحول درد است

من کاملاً به این موضوع واقف هستم که انسان‌ها این قدرت و توانایی را دارند که بیشترین آسیب و همچنین بیشترین شفا را برای یکدیگر موجب شوند.

خودآگاهی حیاتی است. ما مراقبت‌کنندگان شاهد داستان‌های مراجعانمان هستیم، اما نباید از داستان خود غفلت کنیم. ما در روند اهمیت دادن به آن‌ها، خودمان را پیدا می‌کنیم.

بعضی فرهنگ‌ها بر این باورند که اگر اولین فنجان چای را بنوشید، شما یک مهمان هستید، اگر از نوشیدن فنجان دوم لذت ببرید، یک دوست هستید و اگر در فنجان سوم سهیم شوید، دیگر به عضوی از خانواده تبدیل شده‌اید.

کار به‌مثابهٔ آن است که در دیگ بزرگی از حلیمی خوشمزه، سنگریزه‌ای بیابیم و به جای تشکر از زحمت آشپز و تعریف از طعم حلیم، پیرامون آن سنگریزه داد سخن سر دهیم.

من این امر را به فرزندانم بدهکارم و شما نیز به فرزندانتان بدهکار هستید که برای دفاع از عدالت صحبت کنید. فرزندان ما لایق زندگیِ بهتری هستند.

ورود به چشم‌انداز درد یک حرکت قهرمانانه است؛ هرچند مراقبت‌کنندگان خودشان را قهرمان نمی‌دانند. تسلی دادن به دیگران و نگهداری و حمایت از آن‌ها وقتی در حال فروپاشی هستند، مستلزم عملی قهرمانانه است.

آسیب ممکن است به شکل‌های مختلفی ظاهر شود. افراد آسیب‌دیده به دیگران آسیب می‌رسانند.

وقتی به دیگران اجازه می‌دهیم مثل پادری با ما رفتار کنند، آن‌ها یاد می‌گیرند که از روی ما رد شوند. گاهی اوقات وقتی به مرزهای خود احترام نمی‌گذاریم، این گونه به نظر می‌رسد که ما از چنین عملکرد معیوبی استقبال می‌کنیم. همکارانی را می‌شناسم که حتی وقتی کاملاً تحلیل رفته‌اند، به "نه" گفتن تمایلی ندارند. اما حقیقت این است که وقتی شما با تأکید بر مرزهای سالم، احترام به خود را نشان می‌دهید، مردم بیشتر به شما احترام می‌گذارند. مشکلی نیست که به کاری "نه" بگویید و در نتیجه بتوانید برای کاری دیگر در کمال صحت حاضر شده و به آن مشتاقانه "بله" بگویید. احترام به مرزها بخشی از حفاظت از سلامت عقل است.

من کاملاً به این موضوع واقف هستم که انسان‌ها این قدرت و توانایی را دارند که بیشترین آسیب و همچنین بیشترین شفا را برای یکدیگر موجب شوند.

صدف‌های زخمی از زخم‌های خونین مروارید می‌سازند. و در روزن درد جواهر خلق می‌کنند. باشد که چنین عاقل باشیم... مروارید تحول درد است.

صلح با خودتان باعث توسعهٔ توانایی‌هایی می‌شود که می‌توان از آن‌ها برای ارتباط بهتر با دیگران استفاده کرد.

هنگامی که آسیبی به شما وارد می‌شود، دلسوزی نسبت به خود را زیاد تمرین کنید. موردی ندارد اگر گاهی اوقات احساس خوبی نداشته باشید.

با ایمن بودن و در دسترس بودن عاطفی، محبت خودتان را ابراز کنید

در محیط یک خانواده، غم‌انگیز است اگر فردی را از لحاظ فیزیکی از دست بدهیم، اما اگر فردی از نظر عاطفی از دست برود، مایهٔ دل‌شکستگی است.