بریده‌هایی از کتاب درخت سوخته در باران

«وَ اَنَا اَرْجوُک» به تو امیدوارم.

خداوندا! غم نان غافلم کرد غم نان غافل از حال دلم کرد

چه گمراهم، امان از روسیاهی الهی «لا تودّبنی» الهی!

محبوبا! این نامه را به خط گریه برایت می‌نویسم. دلتنگی‌ام را بخوان! صدایم را بشنو! ببین چقدر خالی‌ام!

خدا آغوش خود را باز کرده دمی باید در آغوشش رها شد

خمار آلوده‌ام، جامی ندارم به جز عشقت سرانجامی ندارم به روی من بخند و روشنم کن که من ماه دلآرامی ندارم

به فضل خود مرا دریاب یارب مرا بیدار کن از خواب، یارب