بریده‌هایی از کتاب بهشت زیر پای من

بچه‌ها برای چیزی که می‌خوان ولی ندارن گریه می‌کنن اما بزرگ‌ترها برای چیزی که داشتن ولی حالا ندارن گریه می‌کنن.

رازی که در دل ما باقی بماند، اسیر ماست. ولی چنان‌چه از دهان خارج شود، ما اسیر آن خواهیم شد.

بچه‌ها برای چیزی که می‌خوان ولی ندارن گریه می‌کنن اما بزرگ‌ترها برای چیزی که داشتن ولی حالا ندارن گریه می‌کنن.

«آدم‌ها ممکن است خانواده‌شان را کنار بگذارند، ولی ذات و تربیت خانوادگی‌شان را همیشه همراه خواهند داشت. آدم‌ها با حقارت‌هایشان درگیرند و گذشته‌شان سایهٔ سنگینی بر آیندهٔ آن‌ها خواهد داشت.»

رازی که در دل ما باقی بماند، اسیر ماست. ولی چنان‌چه از دهان خارج شود، ما اسیر آن خواهیم شد

بچه‌ها برای چیزی که می‌خوان ولی ندارن گریه می‌کنن اما بزرگ‌ترها برای چیزی که داشتن ولی حالا ندارن گریه می‌کنن.

رازی که در دل ما باقی بماند، اسیر ماست. ولی چنان‌چه از دهان خارج شود، ما اسیر آن خواهیم شد.