بریده‌هایی از کتاب در جستجوی زمان از دست رفته (جلد چهارم)

اگر کار می‌کرد دیگر در بند این نبود که ببیند شادکام است یا نه.

و کمابیش همه اشرافیان چنان بی‌مقدارند که معیار هرکدامشان برای داوری درباره دیگری، خوشرویی اوست، اگر دعوتشان کند دوستش می‌دارند و اگر نکند از او متنفرند

اول از همه، قول داده بود روزنامه‌نویس خیلی خوبی باشد. اما خودش را خراب کرد و کارش به وزارت کشید! زندگی از این بدبختی‌ها زیاد دارد.