بریده‌هایی از کتاب ساعت بی عقربه

آدم معمولاً خشمش را بر سر نزدیکانش خالی می‌کند، زیرا آن‌قدر به آنها نزدیک است که می‌داند هرگونه زشتی و خشمی را خواهند بخشید.

اعتقاد دارم زندگی پس از مرگ انسان‌ها نتیجهٔ کارهایی خواهد بود که در این دنیا انجام می‌دن.

«به‌راستی چگونه می‌توان گفت مردگان، مرده‌اند، وقتی در قلب من راه می‌روند و قدم می‌زنند؟»