بریده‌هایی از کتاب سرباز رنگ پریده

خوش‌خُلقی بعضی از مردم هولناک‌تر از خشونت افراد خشن است

ــ شما همه چیز را می‌بینید. ــ من چیزی بیش از شما نمی‌بینم اما خودم را عادت داده‌ام به چیزی که می‌بینم توجه کنم.

زیباست اما زیبایی او زیبایی اثیری دنیای دیگری است، زیبایی آدمی سودایی که افکارش در اوج آسمان سیر می‌کند.

یک ذهن پیچیده. همه جنایتکارهای بزرگ این موهبت را دارند

اما مگر کلِ زندگی رقت‌بار و بیخود نیست؟ آیا داستان او نمونه کوچکی از کلِ هستی نیست؟ ما به چیزهایی می‌رسیم. به آنها چنگ می‌زنیم. اما درپایان چه چیزی برایمان می‌ماند؟ یک چیز واهی. یا بدتر از واهی ــ فلاکت.

در دنیای زنان ممکن است قتل بخشیده یا توجیه شود اما جرمی کوچک‌تر در دل بماند و یک عمر مایه دلخوری باشد.

هولمز بیش از حد به این اصل که می‌گوید حیله‌گری درامان است که به تنهایی حیله کند اعتقاد داشت.