بریده‌هایی از کتاب پنجمین پیمان: راهنمای کاربردی تسلط بر خود

اکنون یک انتخاب دارید: می‌توانید بهشت بیافرینید یا جهنم بسازید. به یاد داشته باشید که هر دوی این‌ها وضعیت‌هایی ذهنی هستند که درون شما وجود دارند.

۱- کلام خود را پاک کنید با درستی صحبت کنید و فقط آنچه را منظورتان است، بگویید. از کلامی که علیه شماست یا غیبت کردن در بارۀ دیگران اجتناب کنید. نیروی کلام خود را در جهت حقیقت و عشق به کار ببرید.

تنها راه شناختن خدا، خداگونه بودن است.

شما یک جهان کامل هستید و سیارۀ زمین، جهانی دیگر است

۲- هیچ چیزی را به خود نگیرید کردار و رفتار دیگران به خاطر شما نیست. آنچه می‌گویند و انجام می‌دهند، بازتابی از رؤیا و واقعیت خود آن‌هاست. هنگامی که در برابر دیدگاه و رفتار دیگران مصون شوید، دیگر قربانی رنج‌های بی‌هوده نخواهید بود.

تلتک‌ها (Toltecs): قومی باستانی که سرخ‌پوستانی خردمند بودند. آن‌ها در سال‌های ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میلادی در آمریکای مرکزی سکونت داشتند و پس از مدتی، به دلیل برخی عقاید خرافی پیروان خود دچار انحراف و منقرض شدند.

۳- فرضیه‌بافی نکنید شهامت پرسیدن و ابراز خواستۀ واقعی‌تان را بیابید. برای اجتناب از سوء تفاهم، اندوه و داستان نمایشی، تا حد ممکن در برقراری ارتباط با دیگران شفاف باشید.

مجبور نیستید به دنبال خدا بگردید، چون خدا هرگز شما را ترک نکرده و همیشه با شماست و شما همیشه با خودتان هستید. اگر خدا را در همه جا نمی‌بینید، به این دلیل است که توجه شما معطوف به آن خدایانی‌ست‌ که واقعاً به آن‌ها باور دارید.

هر موجود زنده‌ای توسط نیرویی محافظت می‌شود که ما، آن را روح می‌نامیم. روح، نیرویی‌ست که کل هستی را کنار هم قرار می‌دهد و به عنوان تمامیت آن موجود شناخته می‌شود. روح، موجب سختی ماده می‌گردد، یعنی موجب تفکیک موجودات از همدیگر می‌شود. روح به هر چیزی شکل می‌دهد و بدون این نیرو، هیچ تفاوتی میان شما با یک گل، ماهی یا پرنده وجود ندارد. روح شما هنگام لقاح زاده شده است و همۀ عناصر خودش را تشخیص می‌دهد که هر مولکول، یاخته و هر عضوی از وجودتان را در بر می‌گیرد. روحتان هر چه را متعلق به جهان شماست، تشخیص می‌دهد و هر چه را به آن تعلق نداشته باشد، پس می‌زند.

شما مسؤولیت آنچه را می‌فهمید و عملکرد خود را در برابر آنچه در سرتان می‌شنوید، بر عهده دارید، زیرا شما کسی هستید که به هر واژه که می‌شنوید، معنا می‌بخشد.

شما برای رساندن یک پیام، برنامه‌ریزی شده‌اید و اکنون آفرینش آن پیام، بزرگ‌ترین هنرتان است. این پیام چیست؟ زندگی شما.

چه کسی در سر شما حرف می‌زند؟ گمان می‌کنید که این، شما هستید، اما اگر آن کسی هستید که حرف می‌زند، پس چه کسی گوش می‌دهد

بسیاری از استادان گفته‌اند هر ذهن، دنیایی‌ست و این گفته حقیقت دارد. دنیایی که فکر می‌کنیم بیرون از خودمان می‌بینیم، در واقع درون ما و صرفاً تصاویری در تخیل ماست؛ فقط یک رؤیاست. ما همواره در حال رؤیاپردازی هستیم و طی قرن‌ها، این موضوع نه تنها توسط تلتک‌ها در مکزیک، بلکه در یونان، رم، هند و مصر نیز شناخته شده است. مردم سراسر دنیا گفته‌اند: «زندگی، یک رؤیاست!» اکنون پرسش آن است که آیا ما از این نکته آگاه هستیم؟

هر انسانی می‌تواند بیش از اندازه فکر کند و فکر کردن، ترس به همراه می‌آورد. ما هیچ اختیاری بر آن همه افکار - آن همه نمادهایی که در سرمان تحریف می‌کنیم - نداریم. اگر فقط از فکر کردن دست برداریم، دیگر تلاش نمی‌کنیم موضوعی را برای خود توضیح دهیم و این شیوه، ما را از فرضیه‌بافی دور نگه می‌دارد.

خداوند، واقعیت را می‌آفریند و ما واقعیت را با کلام بازآفرینی می‌کنیم. واقعیت مجازی که ما می‌آفرینیم، بازتابی از واقعیت و تفسیرمان از واقعیت از طریق کلام است. بدون کلام، هیچ چیزی نمی‌تواند وجود داشته باشد، زیرا کلام ابزاری‌ست که ما، آن را برای آفریدن آنچه می‌دانیم، به کار می‌بریم.

ما قربانی همۀ خرافات و تحریف‌هایی که از دانش خود کرده‌ایم، هستیم. در رؤیای قربانی‌ها، جایی که بیش‌ترِ مردم در آن به سر می‌برند، ما توسط آیین‌ها، حکومت و همۀ شیوه‌های فکر کردن و باورهایمان قربانی شده‌ایم.

هنگام کودکی، نمی‌توانیم در برابر همۀ دروغ‌های درخت دانش از خود دفاع کنیم. همان گونه که پیش‌تر گفتیم، پدر و مادر، مدارس، آیین‌ها و کل جامعه توجهمان را جلب می‌نمایند و عقاید خودشان را به ما معرفی می‌کنند. آیینی را باور داریم، چون پدر و مادرمان به آن باور دارند، زیرا آن‌ها، ما را برای نیایش به عبادتگاه‌هایی خاص می‌برند و می‌آموزیم هر چه را به ما می‌گویند، باور کنیم.

بزرگسالانی که مراقبت از ما را بر عهده دارند، داستان‌های خودشان را برایمان تعریف می‌کنند و بعد به مدرسه می‌رویم و داستان‌های بیش‌تری می‌شنویم. ما در بارۀ داستان کشورمان، قهرمانان، جنگ‌ها و همۀ رنج‌های انسان یاد می‌گیریم. بزرگسالان، ما را آماده می‌کنند تا بخشی از جامعه شویم و می‌توانم بدون تردید بگویم این جامعه‌ای‌ست که کاملاً توسط دروغ اداره می‌گردد. می‌آموزیم در همان رؤیایی که آن‌ها به سر می‌برند، زندگی کنیم.

اصیل بودن، بهترین کاری‌ست که می‌توانید انجام دهید.