بریده‌هایی از کتاب ۳۵ قانون روحانی

آیا تاکنون خردسالی را دیده‌اید که در صدد لمس اجاق خوراک‌پزی است، با اینکه صدها بار به او گفته شده این کار به او آسیب خواهد رساند؟ گاهی تنها تجربهٔ آسیب دیدن است که می‌تواند به آنها فرصت یادگیری بدهد.

کائنات، زمانی که در حال تجربه و یادگیری هستیم، بدون هیچ قضاوتی، صبر می‌کند. زمانی که آماده هستیم، درهایی تازه به رویمان گشوده می‌شود.

دنیای بیرون ما، بازتابی دقیق از دنیای درون ماست.

تنها چیزی که باعث می‌شود از تجلی رؤیاهایتان باز بمانید تردید شما و ترس شماست.

انتخاب‌هایی که براساس ترس انجام می‌دهیم از ارادهٔ حقیرمان نشأت می‌گیرند.

شما تبدیل به همان چیزی می‌شوید که در برابرش مقاومت می‌کنید. هر چه که در برابرش مقاومت کنید، در زندگی‌تان اصرار می‌روزد و پایداری می‌کند و انرژی شما را در این تقلا و کشمکش تلف می‌کند.

ما نمی‌دانیم دیگران چگونه احساس می‌کنند یا چگونه هستند. هر چیزی که در دیگری می‌بینید، برگردانی است از جنبه‌ای از خویشتن شما.

اتفاق مشابهی برای کسی می‌افتد که از داشتن همسر ناامید است. دیگران این ناامیدی را بسیار ماهرانه و هوشمندانه درمی‌یابند، و می‌روند. زمانی که انرژی‌تان را در قالب دوست داشتن، پذیرفتن، گشوده بودن، تغییر می‌دهید، شخصِ درست، جذب شما می‌شود. باورهای اساسی و بنیادین ما، اوضاع و اشخاص را به سوی ما جذب می‌کنند. اگر اعتقاد شما بر این است که شایسته و سزاوار نیستید، اشخاصی را به زندگی‌تان جذب خواهید کرد که همین اعتقاد را با بدرفتاری در حق شما به شما منعکس می‌کنند.

مانند هر پدر و مادر معقول، خداوند نیز قدم پیش می‌گذارد و زمانی که به‌شدت از مسیر خارج می‌شویم سعی می‌کند هدایتمان کند. با وجود این، خداوند، براساس قوانین روحی‌اش، ما را مجبور به انجام خواسته‌اش نمی‌کند. اگر به بیراهه کشیده شویم، او می‌ایستد و به ما اجازه می‌دهدتا از آن طریقِ سخت، بیاموزیم.

اگر در درونتان خشمگین هستید، حتی اگر این خشم چنان در اعماق وجودتان مدفون باشد که از آن بی‌خبر باشید، در زندگی‌تان با افراد خشمگین مواجه خواهید شد. آنها، خشم انکارشدهٔ درونتان را به شما بازمی‌تابانند.

تمامیت درونی‌تان با کسانی که اطراف شما هستند مطابقت می‌کند.

به‌محض اینکه برای درخواست کمک آمادگی پیدا کنید آمادهٔ دریافت آن می‌شوید، آمادهٔ پذیرش حکمتی می‌شوید که به همراه آن است. آن‌گاه نیروهای برتر، خود را برای کمک به شما هم‌راستا می‌سازند.

شخصی که استوارانه و با عزمی راسخ در مسیر روحانی گام برمی‌دارد، برای یافتن پاسخ‌ها به درونش بازمی‌گردد. به‌محض اینکه آماده شوید راجع به امری بیشتر بدانید، آموزگار آن پدیدار می‌شود تا آن را به شما بیاموزد. این آموزگار شاید در قالب یک کتاب در مسیرتان قرار گیرد، یا یک شخص، یا یک برنامهٔ تلویزیونی. زمانی که برای صورت‌بندی پرسش آماده باشید، آماده‌اید تا پاسخ آن را بدانید.

هر وقت امری آن‌طور که شما انتظار دارید به وقوع نمی‌پیوندد، اعماق احساساتتان را بکاوید و آنها را تغییر دهید. سپس هر چه را می‌خواهید به‌مانند آهنربا به خود جذب خواهید کرد.

درون، بیرون را جذب می‌کند. اگر چیزی در دنیای بیرون شما آن‌طور که شما می‌خواهید نیست، به درون بنگرید و احساسی را که در مورد خودتان دارید تغییر دهید. آن‌گاه خودبه‌خود افراد و تجربیات متفاوتی را به خود جذب می‌کنید.

شما تبدیل به همان چیزی می‌شوید که در برابرش مقاومت می‌کنید. هر چه که در برابرش مقاومت کنید، در زندگی‌تان اصرار می‌روزد و پایداری می‌کند و انرژی شما را در این تقلا و کشمکش تلف می‌کند.

شما می‌توانید هر چه را که در زندگی‌تان آرزو می‌کنید داشته باشید، ولی اگر حس "عزت‌نفس" یا خوشبختی‌تان وابسته به داشتن آن باشد، آن‌گاه شما به آن اتصال پیدا کرده‌اید. هر کس و هر چه که به آن متصل شوید می‌تواند شما را تحت سیطرهٔ خود در بیاورد.

شما می‌توانید از رابطه‌ای متعالی لذت ببرید. سرچشمهٔ هستی، می‌خواهد شما با خوشبختی تمام در عشق زندگی کنید. ولی نیاز، شما را به همسرتان می‌بندد و در نتیجه شما مثل یک طفیلی به او آویزان می‌شوید و دیگر احساسی بین شما نمی‌ماند. روابط وابسته، شما را درگیر ریسمان‌ها می‌کند، تا آنجا که دیگر احساس واقعی داشتن نسبت به رابطه‌تان برای‌تان سخت می‌شود یا عاقبت مجبور می‌شوید همسرتان را ترک کنید.

هرگز سعی نکنید کسی را تغییر دهید چون آنها انعکاسی از شما هستند. پس به درونتان نگاه کنید و خودتان را تغییر دهید.

ما ترس‌هایمان را به دنیا فرامی‌فکنیم.

ما نمی‌دانیم دیگران چگونه احساس می‌کنند یا چگونه هستند. هر چیزی که در دیگری می‌بینید، برگردانی است از جنبه‌ای از خویشتن شما.

شما می‌توانید هر چه را که در زندگی‌تان آرزو می‌کنید داشته باشید، ولی اگر حس "عزت‌نفس" یا خوشبختی‌تان وابسته به داشتن آن باشد، آن‌گاه شما به آن اتصال پیدا کرده‌اید. هر کس و هر چه که به آن متصل شوید می‌تواند شما را تحت سیطرهٔ خود در بیاورد.

استاد طریقت می‌تواند از یک خانهٔ مجلل لذت ببرد، ولی اگر آن خانه از او گرفته شود، این از دست دادن باعث نمی‌شود احساسش راجع به خودش عوض شود.

استاد طریقت، بدون قید و شرط عشق می‌ورزد. این نوع عشق، بند و ریسمانی ایجاد نمی‌کند. او می‌گذارد کسانی که دوستشان دارد آزاد باشند و خودشان باشند. اگر کسی که او دوستش دارد او را ترک کند یا بمیرد، او سوگواری می‌کند ولی درهم نمی‌شکند، بلکه برقرار می‌ماند.

شرمساری و تقصیر و احساس گناه، شما را به بعضی از خاطره‌ها پیوند می‌زند و شما را عقب نگه می‌دارد. وقتی آماده باشید اعمال گذشته‌تان را بر خود ببخشایید، این ریسمان‌های محدودکننده را از میان برمی‌دارید و خاطره، اثرش را از دست می‌دهد.

رهایی از وابستگی، پیش‌نیازی است برای بصیرت و آگاهی حقیقی.