بریده‌هایی از کتاب راز تنهایی

کُفران نعمت یعنی دارایی را ندیدن و تشکر نکردن.

- خب خدایا شایدها و ای‌کاش‌ها رو زیر خاک می‌کنم تا تو کمکم کنی و بتونم با هست‌هایی که دوروبرم دارم راه بیفتم. چه‌طوره؟ من باید بلد بشم در شرایطی که دارم زندگی کنم نه منتظر شرایط بهتر بشم. خودت هم می‌دونی که زندگیِ موازی هم یه بازیه جدیده. چیزی‌که حقیقت نداره، سود و نتیجه‌ای هم نداره. من زندگی حقیقی رو با تو پیش می‌برم، دستمو رها نکن.

موسی کنار نیل ایستاده بود و فرعون فریاد می‌زد: یا موسی... یا موسی. موسی اعتنا نکرد تا او غرق شد. خدا به موسی فرمود: این‌همه تو را صدا زد، اگر من را صدا زده بود و به خودم پناه آورده بود جوابش را می‌دادم. تو به فریادش نرسیدی چون تو او را خلق نکرده‌ای ولی من خالقش هستم.

اِنَ اللّهَ یُحِبُّ التَوَّابیِن رو که بلدی. اونی‌رو نمی‌بخشه که مثل خود ابلیس متکبره نه تویی که در خونهٔ خدا، خودت رو می‌شکنی. خدا بلند می‌کنه کسی رو که مقابلش متواضعه. خودش گفته وقتی بنده‌ای مقابل من دست بلند می‌کنه تا ببخشمش، خجالت می‌کشم که دستش رو خالی برگردونم.

آدمی که بدنش نیاز به آب نداره آب طلب نمی‌کنه، اما باید آبی بیرون باشه که بدن به اون احتیاج داشته باشه. اگر خدا نبود که در وجود این‌همه انسان حسِ مشترک پرستش نبود.

به خودش یاد داده بود که سختی را مثل موم در دستانش بگیرد و وَرز بدهد، شکل بدهد و راه‌حل از دلش بیرون بکشد!

مردم یک کشور اگر خواب‌وخوراکشان و لذت آخر هفته‌شان برپا باشد؛ می‌شود برده‌داری مدرن. عده‌ای با پول حکومت می‌کنند بر بی‌عقلانی که شهوت حرف اول و آخرشان است و البته زندگیشان دست خودشان است که هروقت خسته شدند می‌توانند خودشان را از این دنیا خلاص کنند.

آدم‌هایی که به یک محبوبِ قدرتمند وصل نیستند، جنایت‌کار می‌شن. کسی‌که بلد نیست محبت رو بفهمه، بلد هم نیست محبت کنه، دلش سنگ می‌شه!

یه‌وقتی فکر می‌کردم زور داشتن بهترین پشتوانه است، بعد فهمیدم هیچی پول نمی‌شه، بعد رسیدم به این‌که باید هیچ‌کس برتر از تو نباشه و تو قدرتمندترین باشی، اما حالا فهمیدم که باید محبت باشه؛ زورش از همه‌چیز بیشتره!

دیدی یکی دوستت داره و تو هم دنبال دوستیش هستی، دلت می‌خواد ازش یه متن داشته باشی، یه امضاء؛ قرآن نوشتهٔ خاص خدا برای دوستانش است.

که؟ دانشمندا تجارت اعضای بدن راه انداختن، چندهزار کودک و مرد و زن رو کشتند مخصوصا اسرائیل و آمریکا، برای این‌که به خیلی از آدما عُمر دوباره بدن. یکی رو کشتن تا یه یهودی عُمر بیشتری بکنه، اما باز هم نتونستند به زمان غلبه کنند. خدا قوی‌تر از همه است و ظالما رو هم به تسخیر زمان درمیاره. حالا تونستی دوسال دیگه هم عمر طولانی بکنی اما یه روز زمانت تموم می‌شه، حتما هم تموم می‌شه، حتما! آدمی که عمر مادام داشته باشه؛ نداریم. این یعنی قدرت. چه‌طوره دنی؟

برای هرکار ریز و درشتی خدا فوری عکس‌العمل نشان می‌داد، همه‌چیز دَرهم می‌شد و آدم‌ها به خاطر منفعتشان کار می‌کردند، نه ارزش درونی‌شان. اصلا چیزی باقی‌می‌ماند که بخواهند حولش خطا نکنند یا برایش تلاش متفاوت بکنند؟ یک نمره یک جایزه؟ فرصتی نمی‌ماند که انسان بخواهد برای ارزشی تلاشی بکند و فکر و خلاقیتی به کار ببندد.

فقط هر لحظه یاد آن زنانی می‌افتاد که زیر دست این پلیس‌های بی‌رحم آسیب دیده بودند و او تنها فیلم‌هایشان را در فضاهای مجازی دیده بود. دیدنِ یک فیلم با درک واقعیت؛ زمین تا آسمان متفاوت است.

خدا قوی‌تر از همه است و ظالما رو هم به تسخیر زمان درمیاره.

مگر می‌شود آدم، آدم باشد و از قصهٔ فلسطین بی‌خبر باشد؟ مخصوصاً این روزها که یک گربه پایش بلنگد فیلمش همه‌جا پخش می‌شود، آن‌وقت این همه کودک و زن را صهیونیست‌ها می‌کشند و کسی خبر نداشته باشد؟

احمق بود که در رفاه و عافیت به جای این‌که دنبال خدای زنده برود، افتاده بود دنبال خدای آمریکایی... زندگیِ آمریکا یک خدا بیشتر نداشت: آمریکا!

احمق بود که در رفاه و عافیت به جای این‌که دنبال خدای زنده برود، افتاده بود دنبال خدای آمریکایی... زندگیِ آمریکا یک خدا بیشتر نداشت: آمریکا!

نباید آدم به خاطر ناسپاسیِ بقیه، مهربونی خودش رو بِکُشه. اونا بد می‌کنن که جواب مهربونی نمی‌دن!

آدمی که بدنش نیاز به آب نداره آب طلب نمی‌کنه، اما باید آبی بیرون باشه که بدن به اون احتیاج داشته باشه. اگر خدا نبود که در وجود این‌همه انسان حسِ مشترک پرستش نبود.

او مجبور به حضور در آن دنیا بود، اما قلم زندگی‌اش را دست کسی نمی‌داد!

- ما خیلی اوقات انتظار داریم که برای دیدن مهربانیِ خدا و باورِ خدا نعمت‌های زیادی دریافت کنیم. ولی معمولا این اتفاق نمی‌افته، چون معلومه که ما با نعمت، متوجه مهربونی خدا نمی‌شیم. تمام وجودمون نعمت خداست و بازهم منکرش هستیم. بلکه با روحیهٔ شکر است که آدم متوجه مهربونی خدا می‌شه، اتفاقا داراییِ زیاد، خیلی وقتا آدم رو غافل می‌کنه.

یه‌بار بهم گفتی می‌دونم، زور نزن، بی‌خودی هم من رو برای خودت بزرگ نکن. تو با من به جایی نمی‌رسی چون من یکی مثل خودتم که تموم می‌شم، برو سراغ یکی که تموم نشه! این‌طوری باقی می‌مونی!

این وسط فقط انسانه که بیشترین محبت رو، امکانات رو از خدا گرفته و به همه سمتی می‌ره، دستورات همه‌کس رو گوش می‌ده، از مدل پوشش، خوراک، گفتار، تا مجازی‌ها اما حرف خالقش رو می‌گه قبول ندارم! باید انتخاب کنم! همینه که نمی‌تونه محبت خدارو حس کنه و لذت ببره! همینه که همهٔ موجودات عالم با انسان همراهی نمی‌کنند و باهاش بد می‌شن، چون گیاه و درخت و پرنده و چرنده از وجود خدا لذت می‌برن و عاشق خدا هستند و مدام سبحان‌اللّه می‌گن، اما انسان ضعیف که نمی‌تونه یه جوش صورتش رو درجا حذف کنه برای خدا گردن‌کشی می‌کنه.

- همین‌دیگه محبت این‌جوریاس؛ هم گرما داره، هم روشنایی داره، هم همه رو تسلیم خودش می‌کنه، هم با عصبانیت و حرص همراه نیست اما اگه بخوای کارارو با قُلدری ببری جلو، مقابلت یه جبهه درست می‌کنند و تو فقط باید زجر بکشی!

مریکا یعنی خودت و لذت‌هایت... هر چیزی که هم سدّ راهت بود زیر پایت لِه‌کن... مهم نیست.

وقتی خودت را از دایرهٔ حساب و کتاب عالمِ‌هستی می‌کشی بیرون، زندگی‌ات می‌شود یک قایق شکستهٔ سرگردان میان باد و طوفان، هربار به سمتی پرت می‌شوی، دچار رنج‌ودردی و همیشه هم، دیگران را مقصر می‌دانی! دیگرانی که تو دلت می‌خواهد به فحش بکشانی‌شان، درحالی‌که اگر در دایرهٔ عالم باقی می‌ماندی قطعاً نظم و لذتت آرامش برایت می‌آورد!

تو چرا فکر می‌کنی که اونا قدر می‌دونن؟ - من برای قدردانی ندادم!

خب خدایا شایدها و ای‌کاش‌ها رو زیر خاک می‌کنم تا تو کمکم کنی و بتونم با هست‌هایی که دوروبرم دارم راه بیفتم. چه‌طوره؟ من باید بلد بشم در شرایطی که دارم زندگی کنم نه منتظر شرایط بهتر بشم. خودت هم می‌دونی که زندگیِ موازی هم یه بازیه جدیده. چیزی‌که حقیقت نداره، سود و نتیجه‌ای هم نداره. من زندگی حقیقی رو با تو پیش می‌برم، دستمو رها نکن.

تو نباید به خودت ظلم کنی؛ اما با اختیار خودت در حق خودت، هرچه که دیگران می‌گویند را میمون‌وار تقلید می‌کنی و این ظلم است. حتی لباس پوشیدن تو که رنگ و مدل سال می‌دهند تا جیبت را خالی کنند و تو خیالت را از این حرف‌ها پر می‌کنی ظلم است تا... روزوشبت می‌شود بازیگرهایی که نه روز به یادِ تواند و نه شب برای تو غصه می‌خورند. فقط دارند از پول تو می‌خورند و از اَبله بودن تو لذت می‌برند. آن‌ها تو را برای خودشان می‌خواهند تو چرا خودت را بردهٔ آن‌ها می‌خواهی؟ این‌ها هست و در حالی‌که نباید باشد.

خدا با قرآن داره محبتش رو به ما نشون می‌ده. البته یه ذره سخته که ما بفهمیم خدا با قرآن داره به ما محبت می‌کنه، اما وقتی فهمیدی کارت تمامه! خوراکت می‌شه قرآن، لذتت می‌شه قرآن، اُنست می‌شه قرآن، قدرتت می‌شه قرآن، سرگرمیت میشه قرآن...