بریده‌هایی از کتاب ثروت هماهنگ

به همه‌ی پدیده‌ها طوری نگاه کن انگار اولین و آخرین باری است که آن را می‌بینی. آن‌گاه زندگی در زمین، باشکوه خواهد بود. بتی اسمیت

اگر همیشه بخواهید کامل باشید بهانه‌ی خوبی برای انجام ندادن کارها دارید، این طور نیست؟ شما با خود خواهید گفت هرگز به آنجا نمی‌رسم پس چرا تلاش کنم؟

دون خوان می‌گوید: تفاوت اساسی بین سالک مبارز و انسان معمولی در این است که سالک مبارز همه چیز را به عنوان مبارزه طلبی قبول می‌کند، در حالی که انسان معمولی همه چیز را به عنوان برکت یا نفرین به شمار می‌آورد.

ثروت واقعی چیزی که دارید نیست، بلکه آن چیزی است که بعد از، از دست دادن همه‌ی آن‌چه دارید، باقی می‌ماند.

کار باید مایه‌ی خوشی شما باشد و از طریق عملکردتان عشق را آشکار کند.

«جشن گرفتن بهتر از همدردی است»

اریک هامز فیلسوف و پیشگام اجتماعی نوشته است: در عصر تغییرات مستمر تنها یادگیرندگان، آینده را به ارث خواهند برد، مابقی خود را برای زندگی در دنیایی مجهز کرده‌اند که دیگر وجود ندارد.

افکار مرور ذهنی عملکرد است. زیگموند فروید

هر احساسی که سرکوب شود چند روز بعد به صورت زشت‌تری نمایان خواهد شد.

جاده زندگی پر پیچ و خم است و هیچ‌گاه دو مسیر، مشابه نیستند، هنوز هم آموخته‌های ما از سفر نه از مقصد به دست می‌آید. دان ویلیام

نپرسید دنیا به چه احتیاج دارد. بپرسید چه چیزی شما را زنده نگه می‌دارد، سپس همان کار را انجام دهید. چون آن‌چه دنیا نیاز دارد مردمی است که به زندگی می‌اندیشند. هوارد ترومن

شما در زندگی پیشرفت یا پس‌رفت می‌کنید، یا رشد می‌کنید یا از بین می‌روید. هیچ چیزی همیشگی نیست.

اگر رابطه‌تان با شخصی به هم خورده، حتی اگر فکر می‌کنید حق با شماست از او معذرت بخواهید.

تصور کنید هر شخصی که ملاقات می‌کنید دست نوشته‌ای از خدا باشد که با دانسته‌هایشان بهترین کاری که از دستشان برمی‌آید را برایتان انجام می‌دهند. ما همه اثری بی‌همتا از خداوند هستیم.

شخصیتی معنوی: در رأس هرم قرار دارد. فرد در این سطح همه را از یک مبدأ مشابه می‌بیند. آن‌چه انرژی یا خدا می‌نامند. ما همه یکی هستیم و در نتیجه همه چیز معنوی و باارزش است. شخص معنوی به هر چیزی در دنیا احترام می‌گذارد و با همه ارتباط صمیمی دارد و تصمیماتش را بر پایه‌ی این موضوع می‌گیرد.

دون خوان می‌گوید: تفاوت اساسی بین سالک مبارز و انسان معمولی در این است که سالک مبارز همه چیز را به عنوان مبارزه طلبی قبول می‌کند، در حالی که انسان معمولی همه چیز را به عنوان برکت یا نفرین به شمار می‌آورد.