بریده‌هایی از کتاب کتاب کوچک لوکا

ما درحال خرج کردن پول برای خریدن چیزهایی هستیم که به آن‌ها نیاز نداریم تا افرادی را تحت‌تأثیر قرار دهیم که دوست‌شان نداریم

«سَم! به چه‌چیزِ این دنیا چسبیدیم؟» «آقای فرودو، در جهان چیزهای خوبی هست که ارزش جنگیدن دارد.»

هرچه مردم از نظر اقتصادی بیشتر برابر باشند، مردم بیشتر به یکدیگر اعتماد می‌کنند

اگر به گزارش رضایت جهانی نگاه کنیم، می‌بینیم که یک فاصلۀ چهار نقطه‌ای بین شادترین و ناراحت‌ترین کشورها وجود دارد و شش عامل دلیل سه تا از این نقطه‌هاست: با هم بودن یا حس همبستگی، پول، سلامتی، آزادی، اعتماد و مهربانی.

«تحمل ناراحتی‌های زندگی سخت‌تر است وقتی هیچ فحشی نمی‌دانی»

‫مانند بسیاری از چیزها، هرچه از چیزی مقدار بیشتری داشته باشیم، شادی کمتری از آن کسب می‌کنیم.

ثروت، ارتباطی به داشتن دارایی‌های زیاد ندارد؛ بلکه ثروت یعنی داشتن خواسته‌های اندک.

در انتخاب شغل نباید روی درآمدهای بالقوه‌اش تمرکز کنید. «قرار است بخش بزرگی از زندگی‌تان کار کنید، پس باید چیزی باشد که از آن لذت می‌برید.»

اساس یک زندگی خوب، ارتباط و هدفمندی است. معیار ارزش‌مان، اندازۀ حساب بانکی‌مان نیست؛ بلکه ارزش ما نهفته در استحکام پیوندهای‌مان، سلامتی عزیزان‌مان و درجۀ سپاسگزاری‌مان است. این شادی به داشتن ماشین بزرگ‌تر ربطی ندارد بلکه بسته به این است که بدانیم ما جزئی از چیزی بزرگ‌تر هستیم – بخشی از یک جامعه – و همه با هم هستیم.

آنچه هم در موسسۀ تحقیقاتی شادی و هم گزارش رضایت جهانی می‌یابیم این است که شادترین کشورها حس همبستگی قوی‌ای دارند و شادترین افراد کسی را دارند که می‌توانند در زمان نیاز به او تکیه کنند. به همین دلیل برحسب تصادف نیست که دانمارکی‌ها نه‌تنها در میان شادترین افراد جهان هستند بلکه از جمله افرادی هستند که اغلب اوقات به دیدار دوستان و خانواده‌شان می‌روند و اطمینان دارند که اگر شکست بخورند، دوستان‌شان به دادشان می‌رسند.