بریده‌هایی از کتاب نصف النهار خون

حتی خدا هم توی مکزیک نیست. هرگز هم نخواهد بود. اون جا با مردمی سروکار داریم که عملاً از اداره ی خودشون عاجزند. و تو می‌دونی چی سر مردمی می‌آد که نمی‌تونند خودشون کشورشون رو اداره کنند؟ درسته. دیگران می‌آن و به شون حکومت می‌کنند.

وقتی برّه‌ها توی کوهستان گم می‌شن از ترس فریاد می‌زنند. بعضی وقت‌ها مادر می‌آد، بعضی وقت‌ها هم گرگ

چهارتا چیز هست که می‌تونند دنیا رو نابود کنند: زن ها، ویسکی، پول و کاکاسیاه ها.

فقط طبیعته که می‌تونه بشر رو تسلیم خودش کنه و بشر فقط وقتی که موجودیت نهاییش دست‌یافتنی بشه و بی‌پرده در مقابل خودش بایسته می‌تونه به‌شایستگی فرمانروای زمین باشه.

کتاب مقدس می‌گه کسی که با شمشیر زندگی کرده با شمشیر هم می‌میره. قاضی لبخند زد، صورتش از چربی می‌درخشید. کدوم مرد راستینی می‌تونه راهی جز این داشته باشه؟ اروینگ گفت: کتاب مقدس در واقع جنگ رو شرارت‌آمیز می‌دونه، بااین‌حال داستان‌های جنگی و خونین زیادی داره. قاضی گفت: فرقی نداره که مردم دربارهٔ جنگ چی فکر کنند، جنگ همیشه خواهد بود. مثل اینه که از مردم بپرسی نظرشون دربارهٔ سنگ چیه. جنگ همیشه بوده. قبل از این‌که بشر باشه، جنگ منتظرش بوده. حرفهٔ غایی چشم‌انتظار آخرین حرفه‌ای مونده، این راهیه که بوده و خواهد بود. راه همونه و راه دیگه‌ای هم نیست.