بریده‌هایی از کتاب موصل، بدون پریچهر

باد گردوخاک را از پنجره‌ی بازِ ماشین می‌آورد تو. خاک می‌دانی چیست، پریچهر؟ خیلی چیزها، ولی من رأی خیام را می‌پسندم که می‌گوید: این اهل قبور خاک گشتند و غبار / هر ذره ز هر ذره گرفتند کنار. یعنی همین غباری که حالا در اتاقک ماشین پیچیده و به همراه دم و بازدم به ریه‌های‌مان می‌رود، شاید صورت و دست و سر و چشم و گوش صدها آدمِ درگذشته باشد.